X. Caroli Calvi praeceptum pro ecclesia Urgellensi, eiusque episcopo Wisado eius nominis primo, anno DCCCLX. (860)

X.

Caroli Calvi praeceptum pro ecclesia Urgellensi, eiusque episcopo Wisado eius nominis primo, anno DCCCLX. (860) (V. pág. 66.) 

Ex arch. eccl. Urgell. lib. I Dotal. fol. 14. 

In nomine sanctae, et individuae Trinitatis. Karolus gratia Dei rex: quidquid pro utilitate, et necessitate sacrorum lochorum efficere contendimus, profuturum nobis, et ad praesentem vitam foeliciter transigendam, et ad aeternam beatitudinem facilius obtinendam, omnino confidimus. Ideoque notum sit omnibus sanctae Dei aecclesiae fidelibus, et nostris, praesentibus atque futuris, quod venerabilis vir Guissadus Urgellensis aecclesiae episcopus, ad nostram accedens reverenter sublimitatem, innotuit de quibusdam verbis (f. rebus) a gloriosis imperatoribus Karolo avo nostro, et Ludovicho genitore nostro eidem aecclesiae suae per praecepta inprevaricanda concessis, idest, condaminam unam, quae est prope ortum sanctae Mariae, et aecclesiam sancti Iacobi cum suis ortilibus et kasalibus. Praeterea peciit ut eidem sanctae sedi redderemus contiguam aliam condaminam, et ortum praephatae condaminae adherentem. Adidit aetiam de decimis Andorrensis pagi, ferri et piscis, quae aecclesiae suae debentur. Simul etiam dixit nobis de quibusdam pagellis, qui suae sunt parroechiae, ut progenitoribus nostris imperatoribus per praeceptum nostrum eidem sanctae sedi beatae Mariae nomini dicatae, secundum antiquam consuetudinem subiectas fore, confirmaremus. Cuius venerandi pontificis supplicem rogationem clementer audientes, praeceptum hoc altitudinis nostrae fieri iussimus, per quod praenominatas res praescriptas fore sedis iuri subiungimus, et dominio praesulis eius Guisadi, ac successorum eius perpetuo mancipamus. Videlicet ut ecclesiastica et kanonica auctoritate, ad utilitatem, et necessitatem sepe dictae sanctae sedis, et servorum Christi in ea degentium ordinent, atque disponant, sine cuiuspiam inquietatione, aut contradictione. Cerdaniensis vero pagis, et Libienensis, et Bergitanensis, Palariensis quoque, atque Ripachurcensis, Gestabiensis, atque Cardosensis, Anabiensis, ac Tirbiensis, et locus sanctae Deodatae cum finibus suis, sicut in memoratis imperialibus praeceptis notum est scriptum fuisse, semper subiaceant plerumque dictae sanctae sedi Urgellensis aecclesiae, neque sit eis licitum ad alias vicinas aecclesias migrare. Praeterea concedimus eidem sanctae sedi, ut sicut aliae aecclesiae Septimaniae, ita quoque eadem, et rectores eius semper habeant tertiam partem telonei de omnibus illius parroechiae merchatis. Similiter etiam concedimus eidem aeclesiae, ob remedium animae nostrae, tertiam partem telonei omnium negociatorum per eandem parroechiam transeuntium, atque merchantium. Nullique sit licitum contra hanc auctoritatis nostrae praeceptionem molestiam de his, de quibus dicitur, rebus, et teloneis, inferre superius dicto pontifici, ac successoribus eius, sive ministris crebro dictae aecclesiae Urgellensis ad hoc exequendum constitutis, praesentibus temporibus, et futuris. Ut autem hoc nostrae auctoritatis scriptum pleniorem in Dei nomine optineat firmitatem, manu propriâ subter firmavimus, et anuli nostri impressione assignari iussimus. = Signum + Karoli gloriosissimi regis. = Gauzllenus notarius ad vicem Ludovici regis recognovit et subscripsit. = Data XIII. kalendas Decembris, indictione nona, anno XXI. regnante Karolo gloriosissimo rege. Acta Panagone palatio regio in Dei nomine feliciter, Amen.

IX. Charta recognitionis factae ab Wisamundo abbate sancti Andreae in dioecesi Urgellensi, anno DCCC.L (850)

IX. 

Charta recognitionis factae ab Wisamundo abbate sancti Andreae in dioecesi Urgellensi, anno DCCC.L (850); ubi et episcopi Beati hucusque indicti mentio fit. 

(V. pág. 63). 

Ex autogr. in arch. eccles. Urgell. 

In concilio domno Beato sancta Dei Orgellitane sedis episcopo, seu et de iudices, canonicos, et mundanos, idest, Asenarii, et Suniuldi archipresbyteri, Agarico, et Amore, iudices, et aliorum plurimorum consacerdotum, qui ibidem aderant, Elperici presbyteri, Floridii presbyteri, Alarici presbyteri, et Rodepaldo diacono saioni, recognosco me ego Wisamundus abba in supra dictorum concilio a petione (petitione?) Froilani archipresbytero, et negare non possum qualiter me mallabit, quod ego tenebam suas ecclesias in valle Lavanciense domum sanctae Eulaliae, et domum sancti Ioannis, domos et ortos, et mulino (molendino : molino), terras et vineas, quod ille traxit de eremo, et plantavit, et hedificabit, et pressi illut ego Wisamundus abba malae legis ordine de sua potestate. Et sic me Wisamundo abbate interrogaverunt ipsi supra dicti iudices: si teneo ipsas ecclesias, aut ipsos domos, aut ipsos ortos, aut terras vel vineas, aut ipso mulino, si presi illut de sua potestate, aut non. Et sic dixi ego Wisamundus abba in meo responso: ego teneo ipsas ecclesias, et ipsos domos, et terras, et vineas, et ipso mulino, ego presi illut de sua potestate, mea presumptione, sicut iste Froila archipresbyter me mallavit, et odie non possum illut legibus deffendere, quia non abeo exinde, nec autore, nec scriptura, nec ullo indicio veritatis, per quod illut legibus deffendere possim, et odie plus debet esse de isto Froilane archipresbytero, quod de ullum alium ominem; et haec mea reconnitio vera est quod negare non possum in vestrorum supra dictorum iudicio. Facta recognitione VI. nonas Iulii, anno X. regnante Karulo rege. = Wisamundus abba, qui anc recognitionem feci, et subscripsi. = Suniuldus archipresbyter subscribo. = Asenarius archipresbyter subscribo. = Alaricus presbyter subscribo. = Agaricus subscribo. = Amor subscribo. 

VIII. Charta venditionis factae Sisebuto II. episcopo Urgellens. anno DCCCXL (840).

VIII. 

Charta venditionis factae Sisebuto II. episcopo Urgellens. anno DCCCXL (840). 

(V. pág. 62.) 

Ex autogr. in arch. eccl. Urgell. 

In Dei nomine, nos Iesalmarus et Alevia tivi Sisebuto episcopo. Certum quidem, et manifestum est enim, quia placuit animis nostris, et placet nullius quogentis imperio, nec suadentis ingenio, set propria et expontanea nostra elegit bolumtas (voluntas), ut tivi iam dicto Sisebuto episcopo aliquid vindere deveremus, sicuti et vendimus vineam, quam abemus ex comparacione de omine nomine Ioanne, in territorio Orgelletano, infra fines de Villanoba, ubi dicitur Ripafracta, de una parte conlatentem vinea Monnelii presbyteri, et de alia parte infrontat ad vinea sancte Marie, de tertia parte via publica discurrente ad Cerdania. Vindimus tivi iam dicto Sisebuto episcopo ipsa vinea iam dicta, cum arboribus suis ab omni integritate, vel cum omne voce adpositionis nostre, in aderato, et definito pretio, quod inter nos vone pacis placuit et convenit, idest, solidos X, quod tu emtor Sisebutus episcopus nobis dedistis a nos vinditores Iesalmarus et Alevia manibus nostris de presente recepimus, et nicil quod de ipso pretio aput te emtore remansit. Manifestum est enim ipsa vinea iam dicta cum arboribus suis ab omni integritate a nos vinditores tradita, et a te emtore recepta abeas, teneas, et possideas iureque tuo in perpetuum vindices hac defendas, vel quidquid exinde facere agere, vel iudicare bolueris, inde maneat tivi concessa potestas. Si quis sane, quod fieri minime credimus esse venturum, si nos Iesalmarus et Alevia, aut aliquis de filiis nostris, vel quislibet homo te iam dicto Sisebuto episcopo pro ipsa vinea iam dicta aliquis te inquietaverit, aut inquietaverimus, inferant vel inferamus tivi, aut partique tue, insistente ipsa vinea iam dicta cum arboribus suis dupla tivi componere faciat, et in abantea (abant : avant; in antea : en adelante) ista scriptura vindiccionis firmis permaneat. Peracta scriptura vindictionis sub die idus Iunias, anno XXVII. domno nostro glorioso Ludoico imperatore. = Sig+num Iesalmari. =  Sig+num Alevies, qui hanc vindictionem fecimus, et fieri boluimus, et testibus tradimus ad roborandum. Sig+num Martini clerici. = Sig+num Fluini. = Sig+num Wiliemundus Dei miseratione presbyter. = Sig+num Serbandus presbyter. = Sig+num Purapuri. = Alaricus presbyter, qui hanc vindictionem scripsi, et subscripsi die et anno quo supra.