LIV. Convenientia pacis et treugae inter Alphonsum II. Aragoniae Regem, et Lupum, Regem Valentiae et Murciae: anno MCLXVIII. (1163)

LIV.

Convenientia pacis et treugae inter Alphonsum II. Aragoniae Regem, et Lupum, Regem Valentiae et Murciae: anno MCLXVIII. (1163) 

(Vid. pág. 197.) 

Ex arch. reg. Barcin.

Sit notum cunctis quod ego Geraldus de Jorba convenio persolvere XXV. millia morabat. pro Rege Lupo (domino) meo Ildefonso, Regi Aragonensi, et Guillermo de Montepessulano. Tali scilicet modo, quod usque ad XXX. dies primos venturos habeam tibi Guillermo, vel ...  (ille cui) tu mihi mandaveris V. millia paccatos de supra dictis XXV. mille morabat.; et quod hoc tibi, Guillerme, sic attendant ... tibi frater meus Guilermus de Cervaria et Lodoreng; et ego facio tibi jurare Guillermum de Alcharaz filium meum, qui … si ego non persolvero tibi vel cui tu mandaveris, jam dicta V. millia morabat. usque ad jam dictos XXX. dies, teneant tibi, Guillerme, et Domino Regi ostaticum pro illis V. mille morabat, ubicumque tu, Guillerme, volueris, et eis mandaveris a Gerunda usque Illerdam. Reliqua vero XX. millia morabat. Rex Lupus persolvet tibi, vel cui tu mandaveris, usque ad Nativitatem Domini primam venientem, vel quam citius ego potero ab illo habere. Ego vero Rex convenio tibi Geraldo de Jorba quod teneam pacem Regi Lupo; et facio hoc tibi jurare Peregrino de Castello Azolo (Castellazoli y variantes), et Blascho Romeu, meo maiori domo, et Ximinio de Artusela, meo Alferiz (alférez); et convenio tibi sub illo eodem sacramento quod ipsi pro me tibi faciunt, quod ego faciam tenere et observare ipsam pacem ab hominibus meis Regi Lupo et quod faciam eam teneri et jurari a Petro de Castello Azolo, Sancio Enegons de Darocha, Galindo Exameniz de Belxit (Belchite), Petro Ortiz et Ximinio de Orrea (Urrea). Et ego Guillermus de Montepessulano convenio tibi Geraldo de Jorba quod faciam istos praedictos tibi jurare, sicut Dominus meus tibi promittit, pro posse meo. Aut si non potero hoc facere (fer ho; hacerlo), tenebo tibi ostaticum, ubicumque tu mihi mandaveris a Gerunda usque Ilerdam, donec supra dicta V. millia morabat. sint tibi persoluta cum illo gravamine quod inde feceris. Et postquam isti supra dicti juraverint, statim mea erunt supra dicta V. millia morabat. ita quod ex tunc non tenebor tibi de hiis V. mille morabat. sed tantumodo de ipsa pace, quod teneatur per bonam fidem secundum meum posse, a proximis kalendis may venturis usque ad duos annos. Simili quoque modo convenio ego Geraldus tibi Domino meo Ildefonso Regi Aragonensi, et tibi Guillermo de Montepessulano, quod Rex Lupus firmet hanc pacem per suos Alchadits, et solvat praedicta statutis temporibus. Juro ego Guillermus de Cervaria tibi Domino meo Ildefonso Regi Aragonensi, et tibi Guillermo de Montepessulano quod tenebo ostaticum, sicut superius scriptum est, per bonam et rectam fidem sine engan per Deum et haec sancta IIII. evangelia. Similiter juro ego Lodoreng. Similiter juro ego Guillermus de Alcharaz, mandato patris mei Geraldi de Jorba. Juro ego Blascho Romeu, maiordomo ex mandato Domini mei Ildefonsi, Regis Aragonensis, quod tenebo et faciam tenere pacem, Regi Lupo secundum meum posse per bonam fidem sine engan a proximis kalendis may primis venientibus usque ad duos annos. Similiter juro ego Peregrinus de Castello Azolo. Similiter juro ego Ximinius de Artusela. Actum est hoc in presentia Domini Archiepiscopi Terrachonensis, Episcopi Barchinonensis, Hugonis de Baucio, Achuionis de Castro novo, Guillermi Raymundi Gantelmi, Guillermi Ulrici et Gerbaldi anno ab Incarnatione Domini millesimo CLXVIII. nonis novembris. Ego Bernardus de Calidis, scriba Regis scripsi hanc cartam cum litteris supra positis in linea II. et III. et V. et VI. et rasis et emendatis in linea X. et XI. et feci hoc sig+num.

LXIII. Salomonis Rivipollensis monachi, ac e Rotensi Sede deiecti, de eiusdem episcopatus finibus ad Regem Petrum, Lupum Episcopum, clerum Rotensem epistola, an. MLXXXXV. (1095) vel seq.

LXIII.

Salomonis Rivipollensis monachi, ac e Rotensi Sede deiecti, de eiusdem episcopatus finibus ad Regem Petrum, Lupum Episcopum, clerum Rotensem epistola, an. MLXXXXV. (1095) vel seq. (Vid. pág. 191.) 

Ex Cartoral eccl. Roten. fol. 37 núm. XXI. collata cum alio exempl. vetusto, ac forte autogr.

Gloriosissimo Regi Domno Petro excellentissimi condam Regis Sanctii filio, venerabili quoque Presuli civitatis Rote Domno Luppo (a), cunctoque cetui religiosorum canonicorum in ecclesia Beati Vincentii Deo famulanti sub regimine praefati Pontificis; populo etiam in prescripta civitate commoranti, Salomon olim dictus Episcopus (b) licet indignus, nunc autem divino inconprehensibili juditio justissimo atque rectissimo, habitu et nomine monachus, fideles orationes atque superne protectionis optabiles opitulationes. Primum quidem, dilectissimi, gratias ago Omnipotenti Deo pro honore Beati Vincentii martiris in melius aucto, et pro episcopatu ipsius ecclesiae divinitus confirmato, roborato ac exaltato, qui, me indigno et inutili presidente, pauperrimus erat et fragilis, modo vero ditissimus extat et validus. Unde indesinenter Deo preces effundo, ut et vos illi presidentes, Regem dico et Episcopum, et cunctum clerum ac populum ibi degentem, ab iminentibus malis eripiat, et superne beatitudinis una nobiscum consortes efficiat.

(a) Cum hic Episcopus binis tantum annis Sedem Rotens. tenuerit, scilicet 1095 et seq. inter Raimundum Dalmacii et Poncium Episcopos, merito huic anno praesens Salomonis Episcopi epistola adscribitur.

(b) Rotensis nempe ab anno 1068 ad 1074. A Sede tamen sua suorum accusatione deiectus perhibetur in Chronico antiq. monasterii Alaonensis. Obiit tandem Rivipulli, ubi prius monasticam vitam professus fuerat, anno 1097.

Amen. Quod autem, karisimi, a me exquiritis, qualiter fuerim in episcopatu, vel qualiter illum tenuerim, Deum testem invoco, me nullius humani favoris gratia quicquam falsi dicturum esse, sed veritatis, quae Deus est, ferventissimo amore vera proferre. Sciatis enim in veritate, omnia monasteria quae sunt in ipso episcopatu, et cellas eorum, omnesque ecclesias parroechiales, quae erant a flumine, quod dicitur Cincia vel Cinca usque ad Nuceriolam (c) et a Benasco usque ad castrum Benavarr (Benavarre), pari modo michi subiectas fuisse, et in nullo mihi adversas vel contrarias extitisse, sed debita servitute sicut antecessori meo paruisse, et semel in anno hospitium et apparatum debitum prebuisse. Hoc habui apud Sanctum Victorianum ubi primum sedi in cathedram, et ubi primum chrisma consecravi. Hoc apud Ovarram, Tabernam, Oremam, Jar et Fossatum, et omnino apud omnes parroechiales ecclesias, ut supra dixi. Ecclesia vero de Alascorre (Alasquarr, Alasquar) michi semper subdita fuit, et numquam patronum vel defensorem michi opposuit, neque Abbas Sancti Saturnini ullum dominium in ipsa ecclesia in diebus meis habuit, sed de redditu (villae) qui reddebatur Castello, quartam partem habuit, et predia propria ibi possedit. Haec omnia sie me tenuisse, michique subiecta fuisse, Deo teste, profiteor. Valete in Domino, et haec quae scripsi vera esse, scitote, atque pro me precor orate, et in vita et in morte. 

(c) Hinc colligas, lector, quanto illi in errore sunt, qui hunc Salomonem primum Barbastrensem Episcopum faciunt, cum primum ea urbi Maurorum manibus erepta est anno 1065. Palam enim ipse profitetur non nisi a flumine Cinca diocesim suam computasse. Porro Barbastrum ultra flumen illud situm est. Quod Nuceriolam amnem pro limite orientali statuit, non ita pressu accipias, ut ultra illum parrochias habuisse neget, cum id apertissime innumeris cartis ostendatur, in comitatu Palliarensi, qui ultra Nuceriolam est, in Episcopo Rotensi concessum fuisse ad sec. usque XII. Scopus ipsi erat ius illius Sedis declarare in monasteria et parroechias comitatus Ripacurcensis; et de his abs dubio quesitus fuerat. Et ideo hoc aperte statuit; partem vero comitatus Palliarensis, de quo nulla erat controversia, non ita exacte circumscribit.