Mostrando entradas con la etiqueta Pedro III. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Pedro III. Mostrar todas las entradas

miércoles, 18 de octubre de 2023

XLII, Peire salvagg', en greu pessar

XLII.


Peire salvagg', en greu pessar

Me fan estar

Dins ma maizo

Las Flors, que say volon passar,

Senes gardar

Dreg ni razo;

Don prec asselhs de Carcasses

E d' Ajanes,

Et als Guascos prec que lor pes,

Si Flor mi fan mermar de ma tenensa:

Mas tal cuia sai gazanhar perdo,

Qu' el perdos l' er de gran perdecio.

E mos neps, que sol flors portar,

Vol cambiar,

Don no m sap bo,

Son senhal; et auzem comtar

Que s fai nomnar

Rey d' Arago;

Mas cuy que plass', o cuy que pes,

Los mieus jaques

Si mesclaran ab lor tornes,

E plass' a dieu qu' el plus dreyturiers vensa! 

Qu' ieu ja nulh temps, per bocelh de Breto, 

No layssarai lo senhal del basto.


Si mi dons qu' es ab cors cortes,

Ples de totz bes,

Salvagge, valer mi volgues,

E del sieu cor me fes qualque valensa,

Per enemicx no m calgra garnizo,

Ab sol qu' ieu vis la sua plazen faisso.


Pierre, Roi d' Aragon.

domingo, 26 de febrero de 2023

XLV. Raymundi Despont, Episcopi Valentini, absolvendum, censuris, Siciliae regni, Rege Aragonum Petro

XLV.

D. Fr. Raymundi Despont, Episcopi Valentini subdelegatio facultatis Apostolicae sibi comissae ad absolvendum a censuris ob Siciliae regni occupationem a Rege Aragonum Petro huius nominis III, an. M.CC.XCV. (1295) (Vid. pág. 193).

Ex autogr. in arch. eccl. Tarrac.

Raymundus miseratione divina Episcopus Valentinus venerabili G. Praeposito Tarraconensi salutem in salutis auctore. Cum Sanctissimus in Christo Pater Dominus Bonifacius Papa octavus nobis per suas litteras duxerit comittendum, ut, postquam a bonae memoriae viro Guillermo, quondam titulo S. Clementis Praesbytero Cardinali essemus requisiti, omnes sententias excommunicationis et suspensionis et interdicti et quaslibet alias, quae latae fuerunt per Romanam curiam, vel per eius Legatum, aut quemlibet alium, ratione vel ocasione guerrae Ciciliae, contra Dominum Petrum olim Regem Aragonum, Dominos Alfonsum, Jacobum, necnon et Fredericum, praedicti Domini Petri filios, et quaslibet alias personas ecclesiasticas et saeculares, cuiuscumque status, dignitatis, et conditionis existant, valitores et fautores ipsorum, Capitula, universitates et loca in regnis Aragonum, Valentiae et Mayoricarum, ac comitatu Barchinonae, et locis aliis quibuscumque, per nos vel per alium sive per alios relaxare, necnon cum irregularibus ratione praedictarum sententiarum, qui post motam guerram sic ligati praedictis sententiis se imiscuere divinis, vel violaverunt interdictum scienter, vel susceperunt ordines, et ministraverunt in ordinibus sic susceptis, dispensare, relaxare ... (ut) in eorum beneficiis, et dignitatibus secure remanerent, sicut prius antequam dictae sententiae fuissent latae, prout decenter fieri posset, iniuncta eis quam videremus expedire poenitentia competenti. Nos vero quia per providos patres Dominos Arelatensis et Ebredunensis ecclesiarum Archiepiscopos, quibus praedictus Dominus Papa post mortem memorati Cardinalis potestatem, quam eidem Cardinali comisserat, duxit per suas litteras comittendam, die dominica ultima mensis octobris proxime preteriti publice apud monasterium de Villabertran, Gerundensis dioeces. requisiti fuimus, ut praedicta nobis per summum Pontificem iniuncta effectui mandaremus; et de discretione vestra plenam gerentes fiduciam, in civitate et dioecesi Tarraconensi vobis comittimus vices nostras: volentes et concedentes quod vice et nomine nostro personis ydoneis in praedictis possitis comitere vices nostras; reservata nobis potestate tam ibidem quam alibi exercendi praedicta. Dat. Barchinone XVI. kalendas decembris anno Domini M.CC nonagesimo quinto.