XLV. Raymundi Despont, Episcopi Valentini, absolvendum, censuris, Siciliae regni, Rege Aragonum Petro

XLV.

D. Fr. Raymundi Despont, Episcopi Valentini subdelegatio facultatis Apostolicae sibi comissae ad absolvendum a censuris ob Siciliae regni occupationem a Rege Aragonum Petro huius nominis III, an. M.CC.XCV. (1295) (Vid. pág. 193).

Ex autogr. in arch. eccl. Tarrac.

Raymundus miseratione divina Episcopus Valentinus venerabili G. Praeposito Tarraconensi salutem in salutis auctore. Cum Sanctissimus in Christo Pater Dominus Bonifacius Papa octavus nobis per suas litteras duxerit comittendum, ut, postquam a bonae memoriae viro Guillermo, quondam titulo S. Clementis Praesbytero Cardinali essemus requisiti, omnes sententias excommunicationis et suspensionis et interdicti et quaslibet alias, quae latae fuerunt per Romanam curiam, vel per eius Legatum, aut quemlibet alium, ratione vel ocasione guerrae Ciciliae, contra Dominum Petrum olim Regem Aragonum, Dominos Alfonsum, Jacobum, necnon et Fredericum, praedicti Domini Petri filios, et quaslibet alias personas ecclesiasticas et saeculares, cuiuscumque status, dignitatis, et conditionis existant, valitores et fautores ipsorum, Capitula, universitates et loca in regnis Aragonum, Valentiae et Mayoricarum, ac comitatu Barchinonae, et locis aliis quibuscumque, per nos vel per alium sive per alios relaxare, necnon cum irregularibus ratione praedictarum sententiarum, qui post motam guerram sic ligati praedictis sententiis se imiscuere divinis, vel violaverunt interdictum scienter, vel susceperunt ordines, et ministraverunt in ordinibus sic susceptis, dispensare, relaxare ... (ut) in eorum beneficiis, et dignitatibus secure remanerent, sicut prius antequam dictae sententiae fuissent latae, prout decenter fieri posset, iniuncta eis quam videremus expedire poenitentia competenti. Nos vero quia per providos patres Dominos Arelatensis et Ebredunensis ecclesiarum Archiepiscopos, quibus praedictus Dominus Papa post mortem memorati Cardinalis potestatem, quam eidem Cardinali comisserat, duxit per suas litteras comittendam, die dominica ultima mensis octobris proxime preteriti publice apud monasterium de Villabertran, Gerundensis dioeces. requisiti fuimus, ut praedicta nobis per summum Pontificem iniuncta effectui mandaremus; et de discretione vestra plenam gerentes fiduciam, in civitate et dioecesi Tarraconensi vobis comittimus vices nostras: volentes et concedentes quod vice et nomine nostro personis ydoneis in praedictis possitis comitere vices nostras; reservata nobis potestate tam ibidem quam alibi exercendi praedicta. Dat. Barchinone XVI. kalendas decembris anno Domini M.CC nonagesimo quinto.

XLIV. Alexandri IV. breve ad suffraganeos ecclesiae Tarraconensis

XLIV.

Alexandri IV. breve ad suffraganeos ecclesiae Tarraconensis directum super componendis litibus inter Archiepiscopum et Capitulum ipsius ecclesiae exortis, an. M.CC.LVI. (1256) (Vid. pág. 186).

Ex autogr. in arch. eccl. Tarracon.

Alexander Episcopus servus etc. Venerabilibus fratribus suffraganeis Terraconensis ecclesiae, salutem et Apostolicam benedictionem. Illam de nostra gerimus sinceritate fiduciam, ut preces nostras vobis porrectas libenter studeatis effectui mancipare. Cum igitur Nos super quaerelarum diversis generibus, quae inter venerabilem fratrem nostrum Archiepiscopum ex parte una (a), et Praepositum, Capitulum et capellanos Terraconensis ex altera sunt exortae, volentes paterna sollicitudine providere, dilectum filium nostrum Nicolaum de Terracina, subdiaconum et capellanum nostrum ad partes illas, confisi de sua prudentia, destinemus, ut bonum quod ex ipsius accesu speramus, suum efectum facilius auctore Deo, et vestro mediante suffragio consequatur, fraternitatem vestram rogamus et hortamur attente per Apostolica vobis scripta mandantes, quatenus ob reverentiam Apostolicae Sedis et nostram, cum a dicto capellano fueritis requisiti super hoc, impendatis consilium et auxilium oportunum. Ita quod a Deo exinde praemium consequi valeatis. Datum Anagniae V. id. aug. pontif. nostri anno secundo.

(a) Is erat D. Benedictus de Rocabertino, cuius cum Capitulo dissidia, et gravissima inde subsecuta scandala late persequitur Blanc in Archiepiscopologio eiusdem ecclesiae MSS.

XLIII. Fundatio monasterii fratrum Praedicatorum Tarracone, an. M.CC.LVIII. (1258)

XLIII.

Fundatio monasterii fratrum Praedicatorum Tarracone, an. M.CC.LVIII. (1258) (Vid. pág. 185).

Ex Cartul. eiusd. monast. 

Noverint universi praesentes pariter ac futuri, quod nos Petrus miseratione divina Terraconensis Archiepiscopus, et universum ejusdem ecclesiae Capitulum, attendentes quod propagatione ordinis Fratrum Praedicatorum et aliorum religiosorum Dei Ecclesia sublimatur, et cultus fidei catholicae ipsorum Fratrum exortationibus et vitae honestate ac conversatione laudabili aucmentatur, et fidelium devotio suscipit incrementum; cupientes etiam tam per nos quam per Fratres Praedicatores quos ad haec necessarios et utiles novimus per experientiam saluti fidelium providere, apud quos idem Fratres Praedicatores assidue conversantur, ad instantiam et praeces Fratris Andreae de Albalato, et Fratris Arnaldi de Barbarano, quos secundum Deum admittimus, vobis Fratri Petro de Osca, Priori Provintiali Fratrum Praedicatorum in Hispania commorantium, et per vos eidem ordini Fratrum Praedicatorum liberam concedimus facultatem, quatinus, jure ac dignitate metropolitica in omnibus semper salvis, in Terraconensi civitate vel extra, ubi vobis visum fuerit expedire, monasterium construatis, in quo conventus Fratrum Praedicatorum valeat commorari, habendo ibi ecclesiam, et omnes officinas necessarias, et percipiendo omnes oblationes quas ad eandem ecclesiam fidelium devotio duxerit offerendas; habendo ibi quoque hortum usque ad tres quarteriatas terrae absque onere decimarum et praemitiarum, habendo ibi etiam cimenterium usque ad unam quarteriatam terrae, in quo cimeterio tumulari valeant qui ibi elegerint sepulturam. Ita tamen quod de his, quae causa sepulturae ipsi ecclesiae legata fuerint, tertiam partem Terraconensis ecclesiae Capitulo tribuatis. In casu autem quando aliquis de parrochianis ecclesiae nostrae apud vos elegerit sepulturam, parrochialis sacerdos defferat corpus ad ecclesiam vestram, prout consuevit deferre ad ecclesiam Sedis nostrae, et de manu sacerdotis praedicti vos ipsum corpus recipiatis ibidem, salvo jure consuetudinis sacerdotum parrochialium hactenus observatae. Item hanc concessionem et donationem vobis facimus tali conditione quod numquam vobis scientibus, aut ratum habentibus, Apostolica privilegia impetrentur contra tenorem praesentis instrumenti. Et nos Frater (se lee Fratrer) Andreas de Albalato, et Frater Arnaldus de Barbarano, pro nobis et Fratribus Praedicatoribus hanc concessionem sub conditionibus recipimus memoratis. Actum est hoc quarto kalendas decembris anno Domini millessimo ducentessimo quadragessimo octavo. = Ego Petrus, sanctae Tarraconensis ecclesiae Archiepiscopus, subscribo. = Ego Arnaldus, Tarraconensis ecclesiae Praepositus, hoc firmo. = Ego Arnaldus de Acuta, Archidiaconus Tarraconensis, subscribo. = Ego Petrus Bernardi, Hospitalarius subscribo. = Ego Geraldus de Selma (se encuentra Celma, Ceuma y ahora Selma), Succentor Tarraconensis, subscribo. = Ego Raymundus de Vales, canonicus Tarraconensis, subscribo. = Ego Ferrarius de Gatello, canonicus Tarraconensis, hoc firmo et hoc sig+num imposui. = Ego Petrus Gibot, Tarraconensis canonicus, subscribo. = Ego Raymundus de Vilafranca, canonicus Tarraconensis subscribo. = Ego Salvator Gali, (casi Salvador Dalí) Terraconen. canonicus, subscribo. = Ego Guillermus Coloratus, Terraconen. canonicus, subscribo. = Ego Guillermus de Verneto, canonicus Tarraconen., subscribo. = Ego Geraldus de Quinzaco, canonicus Tarracon., subscribo. = Ego Ernaldus de Valleforti, Thesaurarius, subscribo. = Ego Michael de Conosio, canonicus Tarracon., subscribo. = Ego Raymundus de Vilanova, publicus tabellio Tarraconensis, hoc scripsi mandato Magistri Guillermi ejusdem notarii.