II. Consecratio ecclesiae S. Martini de Sorbed prope Terraciam, an. MXCVI.

II.

Consecratio ecclesiae S. Martini de Sorbed prope Terraciam, an. MXCVI. (1096) (Vid. pág. 20.) 

Ex arch. priorat. S. Petri de Terrac.

Anno ab Incarnatione Domini nostri Jesu Christi millessimo nonagessimo VI. era millessima centessima XXXIIII. indictione V. advenit Dompnus Fulco venerandus Barchinonensis Sedis Episcopus Terraciam, in locum vocitatum antiquitus Sorbed, stipatus praeclaro jam dictae Sedis canonicorum collegio, et exortatus praecibus Dompni Ilheberti Ugonis, probissimi viri, et uxoris eius Ledgardis, aliorumque hominum eidem loco pertinentium, consecravit in praedicto loco ecclesiam in honore Sancti Martini a praedictis abitatoribus fundatam, in episcopium Barchinonense, infra terminos Sancti Petri Egarensis ecclesiae, cui hac ecclesia Sancti Martini stat subdita ab antiquo tempore. Praescriptus igitur vir Gerbertus (a: Antea dixerat Ilhebertus) Ugonis ex praecepto jam dicti Pontificis concessit de proprio jure circa supra dictam ecclesiam cimiterium XXX videlicet passuum, more ecclesiastico eidem ecclesiae perpetuo ad possidendum. Eo siquidem tenore, ut si quis infra jam dictum terminum aliquem invaserit, vel cuilibet violentiam intulerit, vel sacraria ibidem constructa infregerit, nisi pro sacrilegio canonice satisfecerit, anathematis vinculo connexus in perpetuum permanebit. Insuper etiam prelibatus Girbertus confert praenominatae ecclesiae de proprio praedio mansum unum obtimum, in quo moratur Siccardus cum filiis suis. Est autem ipsum mansum in Sorbed non longe ab eadem ecclesia. Terminatur itaque a parte orientis in collo de Benna, de meridie ad ipsum clausum, de occiduo in alodio de Sanctae Mariae Monserrati, de circio in rupe Kardinali. Quantum isti termini ambiunt, sic Gerbertus praefatus, et uxor eius Lidgardis totum ipsi ecclesiae tribuunt, ea conditione, ut in vita sua hoc teneant, et tascam exinde jam dictae ecclesiae tribuant; post illorum vero obitum, ipsius ecclesiae sit solidum. Et in monte Leonis donant ei unam modiatam vineae, ut ab hodierno die et deincebs ipsa ecclesia eum obtineat.

Ego autem Fulco Barchinon. Episcopus pontificali auctoritate concedo atque confirmo quaecumque actenus sepae (saepe) dictae ecclesiae a praedicto Girberto et uxore eius, sive ab aliis fidelibus donata sunt, vel per succedentia tempora donata erunt; sub tali deliberatione quatenus temerario ausu aliquid ex jam concessis atque ex concedendis auferre praesumat; vel quacumque machinatione surripere audeat: quod si, quod absit, perpetraverit, donec juxta kanonicam censuram Episcopi Barchinon. et clericorumque eius restituerit, excommunicationi obnoxius permanebit, salvo in omnibus jure Egarensis ecclesiae. Actum est hoc XV. kalendas maii anno XXXVI. regni Philippi Regis. = Fulcho gratia Dei Barchinon. Episcopus. = Sig+num Stephanus levitae. = Sig+num Guillelmi Ramundi. = Sig+num Guilaberti levitae. =  Sig+num Berengarii levitae qui et Capud scolae. = Sig+num Gerberti Ugoni. = Sig+num Ledgardis. Nos qui hanc consecrationem facere rogavimus, et quod superius est confirmamus. = Willelmus presbyter. = Sig+num  Raymundi Geriberti.  Sig+num Bertrandi Bonefilii. = Sig+num Guillermi Ermemiri. = Bernardus levita scripsit + sub die et anno quo supra.

III. Charta restitutionis factae ecclesiae Cardonensi à Fulchone episcopo Urgellensi, anno MXCVI

III. 

Charta restitutionis factae ecclesiae Cardonensi à Fulchone episcopo Urgellensi, anno MXCVI (Vid. pág. 19). 

Ex autogr. in arch. abbat. Eccl. Cardonen. n.° 57. 

Pateat cunctis hominibus praesentibus atque futuris, quod Fulcho, episcopus Urgellensis, idemque Vicecomes Cardonensis, accepit unum mansum sancti Jacobi, qui intra ecclesiam sancti Vincentii Cardonensis situs est. Hoc autem mansum est in termino Cardone, in locum quem vocant Fornels; quod Guillelmus abbas S. Vincentii ad luminaria Sancti Jacobi dimissit. Hoc mansum praedictus episcopus in re propia expendit. Idcirco emendat praescripto sancto Jacobo ad luminare scilicet eius, hoc quod idem episcopus habet in molendinis Cardesnarii, qui sunt siti in locum, quem vocant Biudasacs: medietatem scilicet eorum cum suis aqualibus et afrontationibus, ac pertinentiis, ut semper habeantur et teneantur ad honorem Sancti Jacobi, et ad lumen eius, quousque idem episcopus aliud melius mansum pro hoc praescripto manso, quod acepit, reddat. Partem vero horum molendinorum habeat Sanctus Jacobus sine ullo querelante. Si quis vero contra hanc scripturam, furioso ore adveniens, inquietationem aliquam admovere voluerit, anathemati subiaceat, ac demum in triplo componat. Actum est haec scriptura VII kal. julii, anno XXXVI. regni Philipi regis. = Fulchone gra. Dei Urgellensis episcopus, + qui hanc scripturam emendationis facere precepi, et testes firmare rogavi. = Sig+num Guillelmus Bernardi. = Sig+num Arnallus Guillelmi. = Sig+num Ermengaudi Mironis. = Sig+num Guillelmi Petri. = Bernardus Diachonus, qui hoc scripsi, cum litteris rasis et emendatis secunda linea, die et anno + quo supra.