XXVIII. Breve super expensis dandis comissario cuidam in causa Templariorum an. M.CCC.XI. (1311)

XXVIII.

Breve super expensis dandis comissario cuidam in causa Templariorum an. M.CCC.XI. (1311) (Vid. pág. 167).

Ex arch. reg. Barcin.

Clemens Episcopus servus servorum Dei. Carissimo in Christo filio Jacobo, Aragon. Regi illustri salutem et Apostolicam benedictionem. Dudum dilectum filium magistrum Johannem Burgundi, Sacristam ecclesiae Maioricen. ad Aragon. Maioricarum et Navarrae regna et partes pro inquisicionis negocio faciendae contra ordinem Templariorum necnon cum Ordinariis locorum contra singulares personas et fratres ipsius ordinis duximus destinandum, mandantes per nostras certi tenoris litteras ac etiam statuentes sibi in quatuor florenis auri pro singulis diebus quibus circa negotium vacaret huiusmodi, ab eo videlicet die quo propter hoc iter arripuerat et donec ad Apostolicam Sedem rediret, pro suis et familiae suae expensis et necesariis vel eius nuntio ab eo ad hoc spetialiter propterea destinando, de bonis Templariorum eorundem consistentibus in regnis et partibus supra dictis per venerabiles fratres nostros Archiepiscopum Terraconen. et Episcopum Valentin. curatores et administratores ipsorum bonorum per Nos in eisdem regnis et partibus deputatos, cum per eumdem Sacristam vel eius certum nuntium super hoc requisiti essent liberaliter provideri. Et licet idem Sacrista in dicto inquisitionis negotio diligenter et fideliter ut asserit, laborarit, ei tamen pro maiori parte temporis quo executioni institit negocii memorati per dictos curatores et administratores, licet ab eo in hac parte plurius requisitos, non extitit nec adhuc est integre satisfactum: propter quod non paucorum subisse dinoscitur onera debitorum. Quia igitur nemo propriis tenetur militare stipendiis, nec recte considerationi rationis insedit ut a cuiuspiam laboribus debitae mercedis munera subtrahantur, serenitatem tuam requirimus et rogamus ac hortamur attente, quatinus efficaciter mandare et operari liberaliter celsitudine regiae placeat ut eidem Sacristae aut eius nuntio pro ipso de bonis eorundem Templariorum per manus Archiepiscopi et Episcopi praedictorum et ad eius requisitionem pro eo tempore de quo constiterit satisfactum sibi non esse, integraliter satisfiat omnino. Ita quod ipse propter hoc ad Nos iterato recurrere non cogatur, Nosque liberalitatem regiam exinde gratis affectibus commendemus. Datum Avinion. X. kalendas martii, pontificatus nostri anno sexto.

XXVII. Confirmatio Apostolica electionis D. Guillermi de Vilanova in Episcopum Maioricensem, an. MCCCIV.

XXVII.

Confirmatio Apostolica electionis D. Guillermi de Vilanova in Episcopum Maioricensem, an. MCCCIV. (Vid. pág. 163 et tom. V. hujus Itiner. litter. pág. 194.)

Ex origin. carta in arch. eccl. Maioric.

Benedictus Episcopus, servus servorum Dei. Dilectis filiis populo civitatis et diocesis Maioricen. salutem et Apostolicam benedictionem. In supremae dignitatis specula licet immeriti, disponente Domino, constituti, curis continuis angimur, et pulsamur insultibus succesivis ut de personis talibus provideatur ecclesiis Pastoribus viduatis, quarum industria et virtute eaedem ecclesiae in suis iuribus et libertatibus conserventur, reddatur tranquillior cleri status, et commodis salutis et gaudii plebs laetetur. Olim siquidem Maioricen. ecclesia ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinente per obitum bonae memoriae Pontii, Episcopi Maioricensis Pastoris regimine destituta, dilecti filii Capitulum eiusdem ecclesiae, vocatis omnibus qui voluerunt, debuerunt et potuerunt comode interesse, die ad eligendum praefixa, ut moris est, convenientes in unum, ac deliberantes in huiusmodi negotio per viam procedere compromissi, tribus ex eis, videlicet, dilectis filiis … Precentori et ... Decano, et Petro de Turricella, canonico eiusdem ecclesiae providendi ea vice ipsi ecclesiae de Pastore concesserunt unanimiter potestatem: iidem vero compromissarii secedentes in partem post diligentem quem super hoc ad invicem habuerunt tractatum, in venerabilem fratrem Guillermum, Episcopum Maioricen. tunc canonicum Barchinon. direxerunt concorditer vota sua: dictusque Decanus de dictorum collegarum suorum mandato, vice sua et dictorum collegarum, et Capituli ex prefata potestate sibi et eisdem collegis concessa, in Maioricen. Episcopum praefatum Guillermum duxit canonice eligendum, et electionem huiusmodi solemniter publicavit; et postmodum infra tempora a iure statuta idem Guillermus eidem electioni prestitit suum consensum: et deinde ipse personaliter, praefati vero Capitulum per procuratores legitimos ad hoc specialiter constitutos, coram nobis propter hoc comparere curarunt; ac praesentato nobis ipsius electionis decreto, a nobis ut electionem confirmaremus eandem supliciter petierunt. Nosque tam personam ipsius Episcopi, quam praefatam electionem per venerabilem fratrem P. Sabinensem Episcopum, et dilectos filios nostros Gentilem, tit. Sancti Martini in montibus presbiterum, et Jacobum Sancti Georgii ad velum aureum diaconum, Cardinales, examinare fecimus diligenter: factaque super hiis nobis ab eisdem Episcopo et Cardinalibus relatione fideli, per examinationem ab eis super hoc factam inter alia constitit quod ipse Episcopus parrochialem ecclesiam Minoricarum, Maioricen. diocesis, de manu laici receperat vinculo maioris excommunicationis astricti, quodque super haec quaedam dispensatio sibi fuerat per Apostolicam Sedem concessa, licet alias repertum per eandem examinationem fuerit dictam electionem fuisse de ipso viro utique litterarum scientia, honestate morum et vitae, ac aliis virtutum donis multipliciter redimito, canonice celebratam. Sed quia utrum dispensatio huiusmodi fuisset sufficiens haesitabatur, idem G. omne ius, si quod ex electione huiusmodi sibi fuerat acquisitum, iuxta nostrum beneplacitum resignavit sponte ac libere in manibus dicti Episcopi, de mandato nostro resignationem huiusmodi admitentis. Nos igitur omnem maculam et cuiuslibet inhabilitatis notam, quas tam ex receptione dictae parrochialis ecclesiae, quam ex perceptione fructuum eiusdem ecclesiae, quos sibi remissimus et donavimus, obortas, ita quod nichil ei proinde possit obici, nullumque impedimentum seu obstaculum interponi, de Apostolicae potestatis plenitudine abolentes, ipsum Guillermum de fratrum nostrorum consilio, et eadem plenitudine potestatis, eidem Maioricen. ecclesiae praefecimus in Episcopum et Pastorem curam et administrationem ipsius ecclesiae sibi in spiritualibus et temporalibus commitentes: eique postmodum de manibus nostris consecrationis munus duximus impendendum: firma spe fiduciaque tenentes quod eadem ecclesia Maioricen. per ipsius Guillermi industriae ac circunspectionis fructuosum studium praeservabitur a noxiis et adversis, et spiritualiter et temporaliter gratis (sic) proficiet incrementis. Quocirca universitatem vestram rogamus et hortamur attente per Apostolica vobis scripta mandantes quatinus dictum Episcopum tamquam patrem et Pastorem animarum vestrarum suscipientes, devote ac debita honorificentia prosequentes, ipsius monitis et mandatis salubriter intendatis; ita quod ipse in vobis devotionis filios, et vos in eo patrem invenisse benivolum gaudeatis. Dat. Lateran. idus januarii, pontificatus nostri anno primo.

XXVI. Poncii de Jardino, Arnaldum de Jardino, coadiutorem, 1301

XXVI.

D. Poncii de Jardino, Maioricen. Episcopi litterae, quibus canonicos ecclesiae suae certiores facit, Arnaldum de Jardino, fratrem suum ac Dertusensem Episcopum sibi in coadiutorem a se delectum; eaque de re Capituli consensum exquirit, an. MCCCI (1301).  (Vid. pág. 156.)

Ex orig. deliberatione Capituli Maioric. in eius arch.

Poncius Dei gratia Episcopus Maioricensis, venerabilibus et discretis Capitulo eiusdem salutem in Domino Jesucristo. Deflexit sic vires suas homo noster exterior, quod nequaquam adicere possumus ut resurgat. Etenim homo pacis nostrae in quo speravimus, ruit ¡proh dolor! paulisper et corruit, nec iam novit habitatorem quietis, sed in se inquietus reflectitur et donec ad eius terminum, qui Deus est, quietus perveniat, non iam amodo morabitur in quiete. Ob id enim non solum negotia nostra plusquam deceret incompleta deserimus, verum etiam commodis ecclesiae nostrae Maioricensis cui nos praeesse dedit Altissimus, adesse non possumus, nec prodesse. Propter quod mentis nostrae oculis humiliter intuentis ad Deum, ipsiusque veri luminis irradiati fulgoribus, assumpsimus, de vestro firmissime confidentes assensu, in coadiutorem nobis reverendum et karissimum in Christo patrem Dominum Arnaldum Dei gratia Episcopum Dertusen., qui licet propter eius ecclesiae et sui suorumque negotia multiplicibus curis intentus, nullis ad hoc exhortationibus potuisset induci, zelo tamen tanti amoris quem ad nos habet et habuit, magnaque praecum importunitate devictus condescendit tam benigne quam favorabiliter votis nostris; sicque tam in temporalibus quam in spiritualibus factus est nobis in nostris et ecclesiae nostrae negotiis coadiutor. Sed ut res ista tam pia, tam salubris et prospera promciorem sortiatur effectum, decet perquam et expedit ut assensus vester super praemissis interveniat et consensus. De quo vos multipliciter deprecamur. Datum apud Bitem prope Dertusam V. idus junii anno Domini M.CCC. primo.