miércoles, 14 de diciembre de 2022

XII. Notitia cujusdam matronae a Capitulo Gerundensi eleemosinam supplicantis.

XII.


Notitia
cujusdam matronae a Capitulo Gerundensi eleemosinam supplicantis.
(Vid. pág. 81.)


Ex
Act. capitular. Capit. eccl. Gerund.


Die
dominica XV. januarii 1542 dum celebrarentur vesperae per puerum fuit
convocatum Capitulum in thesaurariam in quo Revdus. dominus Joannes
Torrell, Vicarius exposuit quod hodie mane cum in choro recitabatur
nona fuerit vocatus pro parte cuiusdam matronae quae erat intra
presentem ecclesiam cum V, vel sex famulis: ad quam cum venisset
vidit esse mulierem sexagenariam aut eo plus et, ut preseferebant
(todo junto) dignitas et aspectus illius, magnae importantiae, quae
ipsum obnixe rogavit quatinus vellet convocare Capitulum in quo
posset verba facere et audiri. Cuius rogatui et praecibus
satisfaciens jusserat eos convocari. Nimirum ut si eis placeret dare
locum petitione eiusdem, edicerent quam ignorabat quae quantaeve
dignitatis esset. Interrogata namque ab ipso nomen suum propalare
noluerat. His auditis placuit omnibus illam intromitti et audiri.
Cuique introgressae antequam scanderet gradus ipsius thesaurariae,
obviarunt domini Vicarius et Lazarus Coromines comiter
recipientes ac sciscitantes nomen et ipsius statum quo possent eam
pro dignitatis merito collocare. Quae respondit se esse filiam Regis
atque fuisse uxorem secundam Imperatoris Maximiliani, avii (padre de Felipe el hermosoImperatoris Charoli Regis nostri nunc feliciter regnantis. Quam dicti
Vicarius et Coromines sedere fecerunt locumque ipsi prebuerunt in
primo ac honoraciori partis sinistrae ipsius Capituli loco. In quo
cum aliquamdiu quievisset sermone hispano, videlicet
castellano, explicuit casus suos atque recitavit multa
infortunia et alia quae hic inserere supervacaneum et prolixum duxi.
Non tamen obmittam asseruisse esse filiam Regis, fuisseque uxorem
secundam dicti Maximiliani et existere Duquissam de Albania,
habuisseque jure paterno IIII. ducatos in provintia Ungariae. Post
cuius Maximiliani mortem ut dixit fuit uxor N. Ducis cui pepererat
sex filios, ex quibus unus erat Archiepiscopus ecclesiae N. Coeterum
Deo sic disponente ac permittente postmodum cum viro et filiis fuit
captivata per Turcos 
Cristiani
nominis persecutores, et occupata dominia ac status sui universi, ex
qua captivitate post quinquennium centis mille aureis redempta fuit
quos solverunt maximo Turcarum Principi quidam consanguinei sui. Nunc
vero dixit venire e curia Cesareae Magestatis in qua vixit septem
annos, ibique multis donis et mercedibus adiuta et donata est a
Cesare. Ex qua videns senectutem inminere cum sex famulis profecta
tendit Romam visitatura limina Divi Petri Apostolorum Principis ac
filium suum praememoratum Archiepiscopum. Quibus rebus explicatis
rogavit ac supplicavit Capitulo quatinus vellet ipsi subvenire de
aliquo viatico et commeatu 
ad
peragendum inceptum iter, cum sit in ingenti necessitate constituta
propter ea quod quidam mercator Occidentalis fregit fidem, id est,
ses abatut, qui per comissionem aliorum mercatorum Romanorum
quibus predictus Archiepiscopus filius suus respondebat Romae in
simili peccuniae quantitate traditurus atque daturus erat ipsi bis
mille aureos nummos. Cui cum dicendi finem fecisset Revdus. dominus
Vicarius respondens dixit: casus suos ac infortunia displicere
omnibus consolatusque ac compassus
aliquantisper illi rogavit
suavi ac urbano sermone quatinus vellet Capitulo
paulisper
cedere super dicta petitione delliberaturo. Qua egressa et lectis
quibusdam patentibus litteris praemissorum fidem facientibus, quas
Capitulo abiens tradiderat, fuit tractatum quid videretur illi pro
dignitate honestum dari. Et demum post diversas opiniones fuit
conclusam largiri ipsi
sex ducatos auri de bonis
administrationis
caparum.


(N.
E. Me suena a alguna novelita de las del Decamerón.)

XIII - Carta de Carlos V a Juan de Margarit

XI. Oratio Reverendissimi Domini Johannis de Margarit

XI.


Oratio
Reverendissimi Domini Johannis de Margarit, Episcopi Gerundensis ad
suos canonicos de suo discessu habita.
 (Vid.
pág. 78.)


Ex
Act. capitular. Capit. eccl. Gerund.


Die
igitur mercurii XXXI et ultima mensis martii M.DXXXX convenimus omnes
in thezaurariam, locum quippe celebrandis Capitulis a maioribus
deputatum, ubi praefuit Revmus. in Christo Pater Dominus Joannes de
Margarit, Antistes noster celeberrimus qui ad canonicos
luculentissimam et maxime elucubratam de suo discessu ad episcopatum
Dertusensem in quem est electus habuit orationem, inquiens his
verbis:


Arbitror
vos hucusque in dubio fuisse quae potissimum fuerint causae quibus
fuerim inductus ab abcedendum hinc a vobis. Et si motu proprio me sua
Magestas ad dictum episcopatum promoverit, aut me supplicante
persuasus vel aliis nomine meo hoc egerit, et ut omnem hanc ex animis
vestris eximam ambiguitatem et curam, volo (sicut Christus Apostolis
et discipulis suis cuncta sibi a Patre aeterno comunicata retexit
paulo post mundum hunc relicturus) et ego vobis
 animi
mei archana detegere, nolens vos amplius celare hanc de mea persona
promotionem a Cesare fuisse factam me (postquam cognovi bonae
memoriae Episcopum Dertusensem mortem opetiisse) illum per litteras
obsecrante, quatinus si ei videbitur animae meae esse salutiferum
alio me ab hac diocesi transferri propter calumpnias quae contra me
per malevolos impudenter ficte ad eum delatae fuerunt, et Dei
servitio utile ac Magestati suae gratum dignaretur me ad dictum
episcopatum Dertusensem promovere. Idemque scripsi Domino de la
Granvela qui est Cesari a secretis ut suo favore me ad hanc rem
consequendam adiuvaret, quod rei eventus, ut audivistis, probavit et
declaravit. Ceterum non propterea ista a me procurata sunt quod
vestri displiceret, sed conscius fragilitatis meae timui, ne non
possem ea esse semper patientia qua hucusque cum Dei adjutorio usus
sum erga malevolos qui me suis confictis calumpniis multoties
propemodum coegerunt, ut cognatis, amicis ac famulis meis permitterem
illicita quaedam et adversus legem Dei perpetrare, quae facinora
semper inhibere forte non possem ut ante hac feci, et propter quorum
malorum inhibitionem puto me esse assecutum ea 
quae
excedunt mea merita. Memor igitur imbecillitatis meae decrevi ante
lapsum et ruinam aliquam a vobis abire et Cesaris voluntati ultroneus
adherere atque parere. Procedunt quidem a Deo omnia, et quae sunt a
Deo nobis obveniunt semper in melius. Attamen vos relinquere quos
semper fratris loco habui et hanc ecclesiam atque diocesim et mihi
permolestum, quia vero dulcis est amor patriae non sine cordis
amaritudine ab ea divellor, eo transferendus quo me fata vocant
certos vos tamen faciens quod ubicumque locorum esse contigerit
vestri memor non desinam pro vobis Deum orare, quod obsecro et vos
pro me faciatis.


Multa
alia insuper dixit quae longum esset hic intertexere et plura etiam
dicere paranti profunda cordis suspiria inmixta lacrimis orationem
eius interceperunt. Quibus auditis quilibet nostrum singulatim egit
illi gratias ac deosculatus est eius manus, pro eo quod tam amicabili
salubrique sermone nos impartiri dignatus sit, et more optimi
Pastoris oves suas visitaverit, ante quam penitus destitueret. Quibus
peractis a Capitulo digressus est.

X. Notitia duorum peregrinorum Compostellam iter agencium a Capitulo Gerundensi deputatorum.

X.


Notitia
duorum peregrinorum Compostellam iter agencium a Capitulo Gerundensi
deputatorum. (Vid. pág. 69.)


Ex.
Act. capitular. eccl. Gerund.


Die
martis IX. martii 1529, Reverendissimus dominus Episcopus deduxit
necessitatem imminentem famis quae hanc provintiam premit ideo dixit
sibi videri mittendos esse peregrinos ad Sanctum Jacobum Galliciae ad
impetrandum pluviam qua plurimum indigemus. Placuit omnibus, et rem
laudarunt. Deliberarunt igitur ambaxiatam fieri Juratis civitatis
illis persuadendo ut in hoc conveniant, vel potius eundem Reverend.
dominum Episcopum facturum verbum eisdem Juratis, cras post sermonem
seu predicationem Sedis. Et ulterius procedendo idem dominus
Episcopus hoc innotescat per suum vicarium beneficiatis huius
ecclesiae et eis injungat ut pro servicio Dei duos ex seipsis eligant
viros timoratos et Deum timentes qui omni huius peregrinationis
accipiant premium conveniens recepturi.


Die
lunae XV. martii 1529, Capitulo convocato intus thesaurariam
reverend. dominus Episcopus retulit per ordinem omnia quae gesta
fuerant circa missionem peregrinorum ad Sanctum Jacobum in Gallicia,
de qua supra facta fuit mentio, dixitque dominos Juratos in eadem
missione libenter consencisse et in medietate sumptuum contribuere
promiserunt. Jamque beneficiatos elegisse discretos Bernardum Isern,
et Anthonium Bellver, presbiteros beneficiatos in Sede, viros utique
bonae vitae et famae. Nunc autem solum restare subiunxit pro
expedicione negotii quod videamus quae peccunia erit illis necessaria
in itinere, quae erunt illis injungenda, quid agendum in eorum
recessu. Quoad primum caput post peractas gratias eidem Rmo. domino
Episcopo de bono opere fuit deliberatum quod sibi dentur XXXII.
ducati inter eos equis portionibus dividendi pro victu et aliis
necessariis: est enim ut dixerunt caristia victualium in ulteriori Yspania. Secundo quod illis detur certus numerus Missarum quas
celebrari faciant in ecclesia seu monasterio Beatae Mariae
Montiserrati et alibi in ecclesia vero Sancti Jacobi quam primum
attigerint, cereum unum usque ad summam quatuor ducatorum auri ne
vacui appareant in conspectu Domini presentare et offerre procurent,
prout de omnibus sibi dabitur scriptura pro qua conficienda fuit
electus Dominus Johannes Marser, qui dicebat penes se habere
memoriale de omnibus quae circa annum MDXV. aliis peregrinis missis
injuncta fuere ab eodem Capitulo. Quo vero ad arreptionem itineris
placuit illam fieri die Mercurii proxime ventura modo exprimenda
infra die proxime sequenti. Quodque de his omnibus fieri ambaciatam
dominis Juratis ut omnia fiant de comuni consilio et voluntate
Capituli et civitatis. Et ibidem fuerunt electi Domini Johannes Maser
(Marser más arriba), et Geraldus Sola qui hodie dictam ambaciatam
exequantur ad dictos dominos Juratos ut referent Revmo. domino
Episcopo qui si quid dubietatis fuerit tam in responso Juratorum quam
alias convocabit Capitulum. Demum adjecerunt quod pars seu medietas
dictorum XXXII. ducatorum solvenda per Capitulum et medietas
expensarum cerei de quo supra fit mensio, solvantur de massa
peccuniarum administrationis anniversariorum presbiteralium
ecclesiae, cum ut tunc fuit dictum ita consueverit in similibus
servari retroactis temporibus.


Die
mercurii XVII marcii 1529 post Dominicam Passionis fuit pulsatum ad
Matutinos de mane hora secunda post mediam noctem. Fuit celebratum
(pone celebradtum) officium divinum videlicet Matutinae et inmediate
Prima. Qua finita statim post morulam fuit incepta Tertia, et illa
celebrata ilico fuit dicta etiam Sexta sine intervallo. Deinde vero
inmediate fuit celebrata Missa anniversarii cum sua absolutione, ut
est consuetum. Postmodum fuit factum intervallum eo quod Jurati non
venerant. Interim vero major campana Sedis suas dabat tuberosas voces
spaciis sejunctas dominos Juratos et populum ad processionem
invitantes. Hora competenti venerunt Jurati comitantibus sibi
plurimis civibus et unus ex predictis duobus peregrinis in medio
dictorum Juratorum veniebat tanquam viator peregrinus munitus sua
clamide ac clipeo, baculum gestabat in manibus paratus ad ambulandum:
nempe alter peregrinus jam in ecclesia erat tanquam pro Capitulo
peregrinaturus. Inde incepimus Nonam qua finita cepta est Missa
sollempnis in altari majori de Sancto Jacobo cum organis. Interim
vero ebdomadarius celebravit Missam de jejunio Quadragessimae in
altari Sancti Andreae submissa voce cum Dyachono et Subdyachono.
Sicque Missa S. Jacobi in altari maiori celebrata fuit sedentibus
dictis dominis Juratis in locis suis in medium tenentibus ipsos
peregrinos. Post Missam idem canonicus qui celebravit veniens ad
januas rexiarum ipsius altaris maioris versa facie ad chorum
benedixit vestes, baculum ac clipeum ipsorum peregrinorum genibus
flexis in ipsis gradibus existentium, prout in Libro Pontificali
continetur. Quibus peractis et jam paratis quatuor Precentoribus cum
suis capis duobus videlicet ex canonicis reliquis vero ex
beneficiatis ceperunt duo canonici presbiterales Letaniam in letrilio
chori, prout est moris, et pueri ac puellae qui mandato dominorum
Juratorum congregati erant in grandi numero et singulos denarios a
dominis Juratis in fine
 processionis
acceperunt inmediate ante crucem fuerunt in ordine positi. Sequebatur
crux, subsequebantur beneficiati juniores, post eos seniores
veniebant; deinde canonici suo ordine et in capite dominus Justus
Peris, Archidiachonus Bisuldunensis qui missam celebraverat et
faciebat officium cum Dyachono et Thesaurario gremiale deferentibus.
Sequebantur inmediate post facientem officium praefati duo peregrini
viam suam peragentes non longe ab ipso officiatore et ibant domini
Jurati ad dexteram cum Vicario regio ad sinistram vero cives suis
consuetis ordinibus incedebant per scalam descendentes. Letania vero
semper decantabatur. Transivimus per Sanctum Felicem clerum et
populum ibi existentem assumentes et descendentes ad plateam ipsius
Sancti Felicis per Ballistarias et plateam Caulium gradiebamur.
Indeque per Pontem lapideum ad S. Franciscum devenimus, et ibi
nonnullis orationibus dictis ut moris est et clamato
Señor
ver Deu misericordia, per portam meridiey
exivimus,
declinantesque ad sinistram versus Undarem (riu Oñar) ad plateam
Mercatalli (Mercadal) attigimus. Ibi enim Revermus (.) dominus
Episcopus fessus labore et gravatus suis intrinsecis aegritudinibus
necessitate coactus remansit. Non licet enim quemquam a processione
egredi, nisi quem necessitas penitus cogit in hac nostra ecclesia.
Egredientes vero per portam Undaris in arenarium ipsius Undaris
fuimus et sole premebamur: alta dies erat. Tunc enim per circuytum
muri ad dexteram flectentes, pons siquidem ad portam ipsius
Mercatalli quae ad hospitale ducit tendens fractus erat, ideo
circuivimus per arenarium, pervenimus ad locum paratum ante fores
ecclesiae ipsius hospitalis. Ibi enim parumper cantantes Letaniam
sustinuerunt et processio in suo ordine stetit. Tunc officiator
habens ante se praefatos peregrinos flexis genibus humiliatos
benedixit illos incipiens Añam. cantando: Euntes ibant etc., et
canonici inceperunt Psalmum In convertendo Dnus. captivitatem. Quo
cantato officiator dixit versiculos: Salvos fac servos., et postea
orationem propriam, prout in Libro Pontificale continetur. Demum
super illos aspersit aquam benedictam. Quibus ut premittitur
peractis, ipsi peregrini erigentes se ibidem steterunt clipeos
tenentes in manibus elemosinas a volentibus dare accepturi. Processio
autem viam suam continuando per portam hospitalis maiorem versus
Carmelum usque ad Undarem ibat, vale dicens peregrinis. Non enim per
eandem viam fuimus reversi, sed revertentes ad portam plateae
Mercatalli unde egressi fueramus, divertimus ad dexteram et
transgresso amne Undaris per portam civitatis ad plateam Vini
pervenimus, unde salutatis de Mercede et domus consilii civitatis
Ecclesiis ut moris est per vicum Civium, plateam Olei et Callum ad
plateam quae Sedis dicitur pervenimus. Ibi clerus Sancti Felicis
versus eorum ecclesiam direxit iter, nos per


gradarium
ascendentes intus rexas altaris maioris nos recepimus finientes ymnum
Ave Maris stella. Illa vero finita officiator dixit orationem Beatae
Mariae cum oratione de pluvia, et Benedicamus Dno. et fuit clamatum
Señor ver Deu misericordia. Demum salutatis Juratis, ut est
moris, statim incepimus vesperos et perfecimus. Peregrini vero suum
iter peragerunt ab hospitali versus Sanctum Jacobum in Compostella et
quotidie pro ipsis in Matutinis et Vesperis fit in Sede oratio de
iter agentibus.


Receptio
Peregrinorum de Sto. Jacobo venientum. - Die XXV madii 1529 hora
meridiey fuit nunciatum R. domino Episcopo peregrinos missos ad S.
Jacobum adventare et propinquos esse et post horam affuit nuntius
dicens jam ad hospitale novum illos appulisse, ibique expectaturos
mandatum de modo agendi. Dominus Episcopus respondit per nuntium quod
sustinerent, donec aliud haberent preceptum faciendi, (.) Cum
vesperae celebrarentur fuit convocatum Capitulum et consultis
canonicis concorditer censuerunt statim esse mittendum ad Juratos
scituros quod si illis videretur, isti statim post completorium ad
eosdem peregrinos processionaliter ire cogitabant. Et accepto post
paululum responso ab ipsis Juratis quod erant parati campanam majorem
cum suis tuberosis vocibus tangere fecerunt vocando ad processionem.
Et circa quartam horam perventis dictis Juratis ad Sedem ivimus
processionaliter (con una sola s en el pdf), prout est consuetum, cum
vera cruce quam deferebat ille qui faciebat officium duobus de
antiquioribus benefficiatis sibi assistentibus cum gremiali. Affuit
clerus S. Felicis jam prius vocatus in platea scalae Sedis. Eundo per
plateam Caulium et subtus Pontem lapideum transitum facientes
transivimus Undarem et per circuitum
 muri
ad dictum hospitale novum pervenimus psallente Sancta et inmaculata
quam incepimus in choro, et postea ymnos. Perventis igitur ad
hospitale in itinere regio ante januas capellae seu ecclesiae dicti
hospitalis ubi peregrini praefati jam suo peregrino habitu in media
via atenuata facie expectabant devote stetimus et septimanerius
(ebdomadario, hebdomadario) seu ille qui officium faciebat postquam
peregrini sibi appropinquantes poplitibus ad terram flexis steterunt,
dixit versiculum et orationem de Sancta Catherina. Deinde inmediate
officiator incepit media et sonora voce non cantando sed in modum
legendi Qui confidunt in Dno. et diximus totum in duobus choris. Quo
dicto cum Aña posita in Pontificali ubi istud officium habetur, idem
officiator dixit duas orationes ibi positas cum Benedicamus Domino.
Et responso Deo gratias. Peregrini assurgere jussi Avete dixerunt
omnibus. Et positi inter dominos Juratos processionem sequebantur
quae dictum hospitale circumiens versus Undarem per viam quae ducit
ad Carmelum veniebat, non tamen amnem transivit sed per arenarium ad
eandem viam qua venerat devenit, ubi transgresso Undare per pontem
postium priorem viam deserens portam civitatis ingressa ad plateam
Vini pervenit. Indeque factis solitis stationibus per vicum Civium
iter faciebat et per plateam Olei et vicum Calli priorem viam ad
Sedem usque pervenit cantando Quem terra, pontus, et alios ymnos, et
in 
capite
inferiori scalae fuit incepta Salve Regina, et finita in altari
majori cum oratione Beatae Mariae et de gratiarum actione.