XL.
Guerra e trebalhs e brega m platz,
E m platz quan vey reiregarda,
E m play quan vey cavals armatz,
E m play quan vey grans colps ferir,
Qu' en ayssi m par terra estorta;
Qu' aitals es mos cors e mos sens,
E de plag say quascun jorn mens.
Silh d' Ast preno trega e patz,
E perdon, tro a Stafarda,
Tota la terra qu' es de latz;
Qu' en ayssi o ay auzit dir
Que cums era a lur porta,
Que no sol esser defendens
So que aras lur es nozens.
Lo dans dels Provensals mi platz,
E quar negus no s pren garda;
E 'ls Frances son tan ensenhatz
Que quascun jorn los fan venir
Liatz ab una redorta;
E no lur en pren chauzimens,
Tant los tenon per recrezens.
Mout m' enueia dels avocatz,
Qu' els vey anar a gran arda,
E dan cosselh dels autz prelatz,
Qu' anc nulh home non vi jauzir;
Ans qui son dreg lur aporta
Ilh dizon: Aisso es niens,
Tot es del comte veramens.
Los Genoes vey abayssatz
E 'l capitani que 'ls garda;
E de Ventamila 'ls comtatz
Perdon que solion tenir;
Donc be m par Genoa morta,
La Poestatz n' es non calens
Que lur sol esser defendens.
Enans penria l' esporta,
Qu' ieu no li defenda mas gens
Am cavaliers et am sirvens.
Mauri, us joys me conorta,
Qu' ieu sai be que la plus valens
Me vol mais que totz sos parens.
Boniface de Castellane.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.