XXXIII, Ja no vuelh do ni esmenda (Bernard de Rovenac)

XXXIII.

Ja no vuelh do ni esmenda

Ni grat retener

Dels ricx ab lur fals saber,

Qu' en cor ay que los reprenda

Dels vils fatz mal yssernitz;

E no vuelh sia grazitz

Mos sirventes entr' els flacx nualhos,

Paupres de cor et d' aver poderos.

Rey Engles prec que entenda,

Quar fa dechazer

Son pauc pretz per trop temer,

Quar no 'l play qu' els sieus defenda,

Qu' ans es tan flacx e marritz

Que par sia adurmitz,

Qu' elh reys franses li tolh en plas perdos 

Tors et Angieus e Normans e Bretos.

Rey d' Arago, ses contenda,

Deu ben nom aver

Jacme, quar trop vol jazer;

E qui que sa terra s prenda,

El es tan flacx e chauzitz

Que sol res no y contraditz;

E car ven lay als Sarrazis fellos

L' anta e 'l dan que pren sai vas Limos.

Ja tro son payre car venda

No pot trop valer,

Ni s cug qu' ieu 'l diga plazer

Tro foc n' abran e n' essenda

E 'n sian grans colps feritz;

Pueys er de bon pretz complitz,

S' al rey frances merma sas tenezos,

Quar el sieu fieu vol heretar N Anfos.

Coms de Toloza, la renda

Que soletz tener

De Belcaire us deu doler,

S' al deman faitz lonj' atenda

Vos e 'l reys que us es plevitz;

L' enprendemen n' er aunitz,

S' ar no vezem tendas e pabalhos,

E murs fondre, e cazer autas tors.

Ricx homes, mal yssernitz,

En vey hom vostres malz ditz,

E laissera us; s' ie us vis arditz ni pros,

Mas no us tem tan que ja m' en lays per vos.

Bernard de Rovenac.