Tomo 6, apéndice 39. Memoria de restauratione urbis Tarraconae, circa annum MXC (1090)

XXXIX. 

Memoria de restauratione urbis Tarraconae, circa annum MXC (1090). (V. pág. 213.) 

Ex arch. eccl. Vicens. n. 1452. 

Universi per Iberum litus, necne per Terragonensem provintiam homines perpendant, quemadmodum domnus papa Urbanus in litteris suis Berengario comiti Barchinonensi, Urgellensi, et Bisundunensi comitibus, et omnibus provintiae Terragonensis principibus per paenitentiam in redemtione omnium peccatorum suorum mandaverit restaurationem eiusdem urbis et ecclesiae Terragonensis. Quapropter Berengarius iam dictus comes, divinâ inspirante gratiâ comotus, donat in restaurationem praetextatae urbis numos L. milia, expolia de Tortuosa, praesenti anno V. milia, et omnibus subsequentibus annis V. milia, donec quinquaginta milia numorum supra compleatur, sicut pollicitus est domno Renerio cardinali per scripturam, quam inde fecit Romanae ecclesiae; sub hac conditione, ut ipse praefatus comes hac iminenti primâ festivitate omnium sanctorum ingrediatur praelibatam urbem ad restaurandum. Et isti sunt principes, qui causâ Dei amoris et omnium peccatorum suorum remissione, devoverunt se ingressuros praelibatam urbem ad inhabitandum; videlicet, Gerallus Alamanni, et Arnallus Mironis, et Deusdedit Bernardi. Praetextatus itaque Gerallus misit hostaticos in potestate memorati comitis, et Berengarii Ausonensis episcopi, qui est electus a domno papa Urbano Terragonensis archiepiscopus, scilicet, Raimundum Geriberti, et Berengarium fratrem eius, et Gerallum Gonballi de Olorda, et Rodlandum Bermundi, unumquemque eorum per quingentos aureos hoc numeri sunt duo milia; ut postquam praedictus archiepiscopus redierit ab Ispania, quam nunc vadit, intra spatium XC. dierum quod ipse mandaverit, mittat in potestate eiusdem episcopi castrum de Gelida, ut ingrediatur ad restaurationem praelibatae urbis, secundum quod ei laudaverit Ugo Dalmatii, et Geribertus Guittardi, et Umbertus Lozberti (o Iozberti). Sin autem, isti iam dicti obsides redimant se duo milia aureos in potestate praefati episcopi. Simili modo, eademque sententiâ praedictus Arnallus Mironis mittat Reimundum Aianrici, et Petrum Bertrandi, obsides in potestate iam dicti episcopi, ut in praefato tempore mittat castrum de Subirads (Subirats) in sua potestate, sicut superius scriptum est. Deusdedit quoque Bernardi mittat Guilabertum vicecomitem, et Gonballum Raimundi per alios duo milia aureos, ut tempore praefixo mittat castrum de Claromonte (Claramunt) in potestate iam dicti episcopi ad faciendum hoc totum, sicut superius est scriptum. Hoc etiam definitum est, ut cum ventum fuerit ad restaurandum moenia civitatis, turres et castra, et domos et alodia, quae pertinent ad iam dictam Terragonensem urbem, dividantur et distribuantur ad laudamentum iam dicti comitis, et electi archiepiscopi Terragonensis, et Geralli Alamandi, et Deusdedit Bernardi, et Arnalli Mironis, et Guillermi Raimundi, et Gueriberti Guitardi, et Ugonis Dalmatii, et Guilaberti vicecomitis, et Mironis Guillermi, et Umberti Iozberti. 

Alia scriptura de eadem re. 

Isti sunt principes, qui causâ Dei amoris, et omnium peccatorum suorum remissione, devoverunt se ingressuros Terragonam urbem ad inhabitandum amodo usque capt. ieiunium (terminum) videlicet, Arnallus Mironi cum VII. militibus, et in potestate archiepiscopi Berengarii mittit ostaticum per quingentos aureos, videlicet, Petrum Bertrandi. Deusdedit Bernardi misit ostaticum Guilabertum vicecomitem per alios quingentos numos, ut VII. milites teneat. Ricardus Guielmi, Berengarius Bernardi ostaticum per alios quingentos. Guielmus Berenger de Barbera, Ricardi Guillermi ostaticum similiter per quingentos numos. Guielm Renard de Sarocha, Ricard Guielm per alios quingentos ostaticum. Ramon Berenguer, Ramon Geribert de Castelet ostaticum per alios quingentos. Bertran Sunier Siquart de Kavalers Pere Bertran ostadghe Ramon Reinald similiter. Bernard Berenger similiter. Raimundus Dodena (de Ódena) similiter. Aianrici Folc similiter. Gonball Ramon similiter. Ramon Mager similiter. Pere Bernard de Cavid similiter. Bernard Bernard de Gorbe similiter. Arnall Guillem de Subirards (Subirads, Subirats) similiter. Berenger Guadall similiter. Rodlan de Tamarit, Berenger Examuce, Arnall Bernanard de Barcelona similiter. Rodlan de Midiona similiter. Arnall Jocfre de Dusrios... Guadall de Badelona (Badalona) similiter. Ale... de Cegonnoles similiter. Adalbert de Font-rubia similiter. Gocfre de Bell Logh (bello loco, Belloch), Ramon Geribert de Castelet, Bernard Guillem de Clarmont, Gerall Ponc, et Guiell Ponc de Cesclods, Berenger Gitard de Beviure, Pere Ramon de Barbera, Gocfre Ratten de Sapronia, Guillelmus de Guarnall, Berenger Bernad de Cunide, Guillem Gerovard de Lorena, Bernard Adalbert de Cunid (Cunit), Aldalard de Cunid, Bertran Mir de Lobregad (Llobregat), Alaman Arbert de Terracola, Ramun gifre de Kastelet. = Raimundus Berengarii comes Barchinonae et marchio cum sua mesnada.

Tomo 6, apéndice 38. D. Bernardi archiep. Toletani, et Rom. sed. legati ad Berengarium archiep. Tarracon. epistola.

XXXVIII.

D. Bernardi archiep. Toletani, et Rom. sed. legati ad Berengarium archiep. Tarracon. epistola. (V. pág. 213.) 

Ex autogr. in arch. eccl. cathedr. Vicens. 

B. Dei gratiâ Toletanae ecclesiae archiepiscopus, apostolicae sedis legatus, B. Terragonensi archiepiscopo salutem. Cum sancta et universalis apostolica teneat ecclesia, concilia celebrari non oportere praeter sententiam Romani pontificis, valde miramur super praesumptione tuâ, quod nobis inconsultis, postquam apostolicae sedis vices, tam in tota Ispania, quam etiam in Narbonensi provintia, indultas esse audivisti, sinodum convocore praesumpsisti. Si vero licitum fuit, legendo decreta Iulii papae, et auctoritatem Nicenae sinodi, repperire poteris. Nos igitur non parum laetaremur, si ratio pateretur, vos concilium celebrare debere. Sed quia non videmus, dedecus et contemptum Romanae ecclesiae dissimulare non audemus. Ideo apostolicâ auctoritate, ne concilium convocare praesumatis, interdicimus: et ut praesentiam vestram nobis in festivitate Sancti Michaëlis, remota omni occasione, ubicumque fuerimus in Ispaniis exibeatis, eadem auctoritate iniungimus, auditurus praeceptum papae per nos vobis directum.

Tomo 6, apéndice 37. Quaerimoniae ecclesiae Ausonensis contra invasores bonorum ipsius, incerto anno.

XXXVII.

Quaerimoniae ecclesiae Ausonensis contra invasores bonorum ipsius, incerto anno. (V. pág. 213.) 

Ex arch. eccl. cathedr. Vicens. 

Conqueritur sancta Ausonensis ecclesia super Deusdedit Bernardi, qui aufert eidem ecclesiae castrum de Monteboyo (Montbuy, Montbui), cum omnibus quae ad ipsum castrum pertinent, qui debet esse dominicum episcopi. De Amato Olivae, qui aufert infra terminum ipsius castri, alodium quod Guillermus sacrista ob remedium animae suae dimisit canonicae praescriptae sedis; et in castro Tous aufert eidem canonicae alodium Salliforas; et in castro de Rigadell in Valle formosa aufert praelibatae canonicae alodium, quod Gaucerandus canonicus ei dimisit. Quaeritur etiam supra Bermundo Enrici, qui aufert et depredatur ibidem in Galliano alodia iam dictae canonicae. Gaucerandus Miro, qui aufert tres parroechias de archidiaconatu nostrae sedis. De Guillermo Guisadi et suis, qui diripiunt et depredantur dominicaturas praelibatae canonicae, videlicet, ipsam de Sancto Bathilio et de Rivolato: et de Bernardo Guillermi de Gurbo, qui aufert nostrae canonicae ecclesiam Sanctae Mariae de Mesleo cum universis decimis et alodiis et omnibus sibi pertinentibus, et de ipso tertio de Granoiariis (Granollers). Conquaerimur de Raimundo Raimundi, et Petro fratre suo, qui aufert nostrae canonicae ecclesiam Sancti Ilarii (Hilari, Hilario) sine ulla ratione. De aliis vero tam magnatibus quam mediocribus, qui auferunt sua praedia iniuste nostrae sedi et nostrae canonicae, tam in Ausone, quam in Oristidano, sive in comitatu Minorissae. De ipsis vero presbyteris et clericis non tacemus, qui habent emptos ecclesiasticos honores, et tenent capellanías per laycales personas: de militibus qui ad suum opus tenent alodia, qui debent esse iuri ecclesiarum, et devenire in potestate clericorum: de filiis praesbyterorum, qui iniuste et per datum praetium faciunt suum ordinem. De hiis non tacemus qui habent facta sacrilegia in nostra sede, et in multis ecclesiis in episcopatu Ausonensi. De ipsis vero quaerelam facimus, qui abent treguam Dei fractam, et ad (ab) episcopatu Ausonensi eiectam. De ipsis vero, qui suas uxores, quae recte habebant, habent dimissas, et alias acceptas. De ipsis vero non tacemus, qui miscunt se cum suis parentibus, et cum ipsis foeminis, cum quibus parentes illorum dormierunt. De Poncio Ugoni de Castrofolet (Castellfollit ?) conquaerimur, qui aufert nostrae canonicae ipsum alodium de Navarcles, quod mater sua eidem canonicae dimisit. Similiter de Raimundo Mironi de Pugo alto (Podio alto, Puig alt), qui abstulit praescriptae canonicae in Buadella suum alodium. De Arnallo de Guardia dicto archidiacono, et de fautoribus eius, qui asalivit nostram sedem et archiepiscopum, et depraedavit equas nostrae canonicae et aliorum hominum, et vult accipere iniuste filiam Bernardi Guillermi in uxorem, quae est consobrina aliae foeminae cum qua multocies ipse se commiscuit.

Iubemus atque admonemus ut Petrus Rigualli, qui habet suam ecclesiam dimissam, et ecclesiam Sancti Iohannis cum omnibus quae sibi pertinent sub prioraticu acceptam, ut revertatur ad suam propriam ecclesiam Sanctae Mariae Villae Bertrandi. Si vero contemptor extiterit, interdicimus eum ab omni divino officio, et ab introitu ecclesiae.