Tomo 14. APÉNDICE DE DOCUMENTOS. I.

I.

Notitia
exulatus Episcopi Gerundensis. (Vid. pág. 7.)

Ex
Lib. virid. Capit. eccl. Gerund. fol. 132 b.

Cum
anno Domini MCCCXL primo (1341), die VII mensis januarii fuisset mandatum ex
parte Domini Regis per venerabilem Berengarium de Monte Bovino,
Vicarium Domini Regis Gerundae reverendo in Christo Patri Domino
Arnaldo Dei gratia Gerundensi Episcopo quod infra III dies exisset
terram Domini Regis; ideo dictus Dominus Episcopus et venerabile
Capitulum Gerundense in volta Sancti Johannis ecclesiae Gerundensis
more solito congregati, attendentes quod facta, et negotia ecclesiae
per ipsum Dominum solum non possent fieri, ymmo ea habet cum
canonicis et personis de Capitulo tractare et etiam ordinare, et quod
ipsi canonici et personae de Capitulo ipsum Dominum Episcopum habent
sequi et vocati habent ad eum venire pro praedictis, cum per eum
fuerint requisiti, nec ipsi qui membra sunt bene sine capite ad
utilitatem Ecclesiae esse possunt, nec ipse qui caput est etiam sine
membris cum ipse Dominus Episcopus eos vocare voluerit et eos secum
habere pro praedictis, consideratis omnibus supradictis dicti Dominus
Episcopus et Capitulum concorditer ordinarunt quod quilibet de
Capitulo ubicumque sint infra diocesim Gerundensem habeant et
percipiant integre canonicas portiones et etiam extra diocesim
existentes negotium Ecclesiae propter quod dictum mandatum ipsi
Domino Episcopo factum est pro sequendo ac si in ecclesia residerent.
Et similiter venerabiles Dominus Abbas Sancti Felicis, Dalmatius de
Monte, Sacrista, et Bernardus de Camonibus, canonici Sancti Felicis
recipiant portionem canonicam quam recipere debent in ecclesia Sancti
Felicis Gerundae, sicut recipient portionem canonicam in ecclesia
Gerundensi. Si autem contingeret quod Dominus Episcopus, canonici et
personae de Capitulo haberent exire terram Domini Regis tunc
ubicumque essent sive intra sive extra diocesim reciperent dictam
canonicam portionem. Salvo semper quod si redditus praepositurarum
per Dominum Regem occuparentur semper super ipsa occupatione ad
servitium faciendum ratio haberetur. Et praedicta dicti Dominus
Episcopus et Capitulum ordinarunt ex causa praedicta, et etiam hodie
quae est dies martis VIII dies januarii anni praedicti cum tubis et
voce praeconia ac ex parte Domini Regis a pace et treuga ipse Dominus
Episcopus publice extitit eiectus et etiam nuntiatus. Quae fuerunt
acta et ordinata VI. idus januarii anno praedicto in praesentia
reverendi Domini Episcopi Arnaldi, Episcopi Gerundensis, et
honorabilium Berengarii de Crudilis, Praecentoris, Vitalis de Blanis,
Abbatis ecclesiae Sancti Felicis Gerundae, et Bernardi de Crudiliis,
Archidiaconi Bisuldunensis in ecclesia supradicta, Jasperti
Folcrandi, Sacristae
secundi, et Anthonii de Galiana, Guillermi R. de Montecatheno,
Guillermi de Turrillis, Dalmacii de Monte, Guillermi de Sancto
Vincentio, Francisci de Fortiano et Hugatini de Crudiliis,
canonicorum dictae ecclesiae, et Bernardi de Albis, Bernardi de
Camonibus, Jacobi Ferrarii, Raymundi Alberti, Petri de Ripa, Jacobi
Alberti, Arnaldi de Lacu, praesbiterorum de Capitulo Gerundensi. Qui
omnes interfuerunt praedictis omnibus de quorum voluntate dicta omnia
fuerunt acta et etiam ordinata anno et kalendario ut superius
continetur in volta praedicta Sancti Johannis in ecclesia Gerundensi.

Apéndice II del tomo 14

Capitol.VII. Que continua lo dit marauellos pujament de la senyora

Capitol.VII. Que continua lo dit marauellos pujament de la senyora dient los altres.*.ps. per obtenir la redempcio humana.

La senyora pujant lo sisen (sisé, é nassal) scalo la sua donzella molt esforçada fermetat nomenada fon aqui (aq): e dix li. Senyora pus tan accepte fou a nostre (n+r en virgulilla+e) senyor deu que impetrau tot lo que voleu: treballau sens çessar en reduhir prest (pst) lome en gra (gracia, gratia, r en virgulilla) e amistat de son creador: e axi cobrara força e virtut. car lome desfauorit e aterrat per son senyor: de tots es (detestat) detestinat e menyspreat. E la senyora vehent q tota la força e virtut del home venia de deu: e q sens ell era no res: dix ab gran feruor de cor: ¶ Qui confidunt (c al revés+fidú+r) in domino (dño) sicut (mós, ó nassal) mons syó (monte Sión): non conmouebit in etnum q bitat in ihrl3. volent dir: o senyor dolç e clement comunicau les vostres (vres) amors als homens: car si vna vegada ells vos coneixen e amen posaran tota la sua confiança en vos: e seguirsa: que lo que ara es tan flach e miserable sera lauors axi ferm e inexpugnable que nengun combat per fort que sia nol pora derrocar: puix ell ab la amor vostra sia fermat. E aquell q fins açi es stat vencut (vençut, vensut) per lo diable: ara sera vencedor e aterrador dels diables. O senyor y facas (faças) prest aquesta concordia entre vostra magestat e natura humana: car infinits bens sen seguiran. E volent muntar sa senyoria lo seten (setē, é nassal, ē, no es cap tilde) scalo fon aqui misericordia e ab vna gran familiaritat e amor pres la ma de sa altesa: e besant aquella dix li. O ma senyora vos sou. ¶ Lux mundi. Car de vos e per vos vendra es mostrara lo sol de justicia en la terra (trr+r que es com una z +a): e illuminara ¶ Omnem hominem venientem in hunc mundum. Car tots los homens venints en aquest seran per ell illuminats si la sua lum volran pendre e acceptar. E sera apartada d´ells la dura captiuitat en que huy son: posant los per sa (psa) clemencia en franca libertat. E la senyora molt alegra d´les rahons d´la sua donzella dix ab vna gran alegria d´cara mirant al cel ¶ In conuertendo dñs captiuitatem syon facti sumus sicut consolati. Volent dir: o pietat inmensa quant es la alma (aía) mia aconsolada (a+c al revés+solada) e alegra: recordant me d´les vostres infinides misericordies per les quals so molt certa vostra clemencia haura merçe d´ls fills d´Adam: e retornareu atras la miserable captiuitat sua. E aço senyor volia dir: ose propheta: quant li fon reuelat: que vostra magestat se mesclaria ab los homens: es vestiria de la sua lurea: prenint e ajustant a vos la carn humana. E mirant vos en sperit ab la dita vestidura humana: dix vos ab gran confiança. ¶ Tu quo q3 (quo quem, quoquem) in sanguine testamenti extraxisti eos de Lacu (lago; llac, lach, llach, loch com lo Ness): vbi non erat aqua. Volent dir senyor que ab la sanch vostra qui sera començ e fonament del nouell testament vos delliurareu e traureu los catius qui stan empresonats en aquella cija o lach fosch e tenebros dels lims: hon son ara los nostres pares. Aqui senyor noy ha gens de aquella aygua dulcissima de la vostra gracia: ans la sedegen: e la demanen ab fam insaciable cridant vos nit e dia dient. ¶ Domine rex deus abraam dona nobis pluuiam super faciem terre vt discat populus tuus quia tu es dominus deus noster. Volent dir: O senyor rey eternal deu verdader del nostre pare Abraam: placiaus donar nos sobre la terra aquella pluja tan desijada de la gracia e amor vostra: e vos senyor deuallau ensemps ab aquella: e vejaus senyor lo vostre poble: e conegaus per son deu y senyor. ¶ O creador d´tota creatura placiaus inclinar les vostres piadoses orelles al crit de aquesta gent catiua: e delliurau los per merce de tanta dolor. E volent la senyora muntar lo huyten scalo fon aqui la sua amada CONTINUARÁ.......