miércoles, 17 de julio de 2024

Catálogo manuscritos, La Caille - Lyon, Arzobispo de



La Caille, B. de.

N.° 1242 ✞ Lecciones Elementares (sic) de Matemáticas Por el S. Abate de La Caille de la Academia Real de las ciencias, de las de las de Petersbourgo, de Berlín &. Profesor de Matemáticas en el Colegio Mazarino Con nuevos elementos de Álgebra, Geometría, Trigonometría rectilínea, y esférica, secciones cónicas, muchas otras curvas, lugares geométricos, cálculo diferencial, y cálculo integral. Por el S. Abate Marie, de la Casa y sociedad de Sorbona, Sub-Preceptor de los Infantes de Monseñor el Conde de Artois, antes Profesor de Matemáticas en el Colegio Mazarino. Traducidas del Francés por &c. con algunas ilustraciones. 

128 hojas útiles, excepto las tres últimas, a 41 líneas; paginación 1 a 199, siguiendo 100 a 125. - Papel 0,315 alto X 0,220 ancho: caja escritura 0,251 X 0,155. - Letra S. XVIII.

Port. - V. en bl. - Prólogo del autor. - V. en bl. - Lecciones elementales de 

Matemáticas. - P. en bl. - Ilustraciones. - P. en bl.

Rústica.

(De la Librería de D. Vicente Marqués).

Ediciones francesas: París, 1759, 8.°; París, 1764, 8.°; París, 1772, 8,°; París, 1778, 8.°; París, 1784, 8.°

Traducciones latinas: Vienae, Tratner, 1758, 4° m.lla; Vienae, 1762, 4.° m.lla 


Lactancio Flaminio, Lucio Gelio.

N.° 1243 [Divinorum institutionum].

Hoja 1.a: Re. Religione itaque nobis rebusque divinis institutur disputatio.

Hoja 31: Explicit liber primus de falsa religione incipit secundus de origine erroris.

Hoja 59 v.ta: Explicit. secundus. Incipit. Tercius. de falsa. sapientia.

Hoja 94 v.ta: Explicit liber tertius de falsa sapientia: Incipit liber quartus de vera sapientia.

Hoja 129: Explicit. liber. quartus. Lactantii. de vera. sapientia. Incipit. quintus. de iustitia.

Hoja 157: Explicit liber quintus. Lactantii de iustitia Incipit liber sestus (sextus) de vero cultu.

Hoja 189: Explicit. liber. sextus. Incipit. septimus et. primo. quid. dictum est. in. precedentibus. libris.

Hoja 219: ... victores ac de victo adversario triumphantes premium virtutis quod ipse promisit a domino consequamur. Finis.

219 hojas a 32 líneas. - Vitela 0,332 alto X 0,220 ancho: caja escritura 0,220 X 0,135. - Letra S. XV; profusión de hermosas capitales miniadas en oro y colores; las que encabezan libro tienen bonitas orlas; títulos en rojo, algunos en morado y otros en ambos colores, y los de los libros en colores; con reclamos, y claros dejados por el amanuense; falto de la primera hoja y capítulo.

Pasta, con hierros dorados; sobre tabla y con cantos dorados. 

Lactancio floreció en los siglos III y IV, figurando como excelente orador, retórico y apologista católico, siendo conocido bajo el nombre del “Cicerón cristiano”: explicó en Nicomedia y fue Preceptor del César Crispo.

En la Biblioteca Escurialense se conservan un códice del S. XIV, y cuatro del XV, uno de los cuales lleva la fecha de 1448.

Ediciones de sus obras: Monast. Sublacensi, 1465, fol.; Romae, Sweynheym, 1468, fol.; Romae, Sweynheym, 1470, fol.; Venetiis, Adam, 1471, fol.; Venetiis, Vindelinus, 1472, fol.; Romae, Gallus, 1474, fol.; Rostocien, 1476, fol.; Venetiis, Gheretzem, 1478, fol.; Venetiis, 1509, fol.; Florentiae, Giunta, 1513, 8.°; Venetiis, Aldus, 1515, 12.°; Lugduni, Tornesius, 1548, 16.°; Lugduni, 1556, 16.°; París, H. de Marnef, 1565, 16.°: Antuerpiae, Plantin, 1570, 8.°; Caesanae, Nerius, 1646, fol.; Romae, Mascardi, 1650, fol.; Leyden, 1652, 8.°; Lugduni, 1660, 8.°; Oxonii, 1684, 8.°; Lipsiae, 1698, 8.°; Lipsiae, 1735, 2 vol.s 8.°; Lipsiae, 1738, 2 vol.s 8.°; Lipsiae, 1739, 8.°; Lutetiae, Bure, 1748, 2 vol.s 4.°; Romae, 1755-59, 14 vol.s 8.°; Biponti, 1786, 2 vol.s 8.°; Biponti, Marquiset, 1838, 8.°

Ediciones de las Institutiones: Venetiis, 1493; Venetiis, Aldus, 1515, 12.°; Basileae, Cratandrus, 1524, 4.°; Basileae, 1532, fol.; Venetiis, 1535, 8.°; Lugduni, 1543, 8.°; Parisiis, 1545, 16.°; Lugduni, Tornesius, 1556, 12.°; Lugduni, 1567, 16.°; Lugduni, Soubron, 1594, 12.°; Lugduni, Soubron, 1615, 16.°; Parisiis, Edempinus, 1712, 8.°; Cantabrigie, 1718, 8.°; Lipsiae, 1735, 2 vol.s 8.°


N.° 1244 Hoja 1.a: Lactantii. Firmiani. viri. disertis simi. de opificio.

De i, vel. formatione. hominis. ad. Demetrianum. adolescentem. et suum. discipulum. Liber Incipit.

Hoja 22 v.ta: Finis. Lactantii. viri. eloquentissimi. libellus. de. ira. Dei. ad Donatum. suum. Animadverti...

Hoja 44: ... ut et propitium semper habeamus et nunquam vereamur iratum. Amen.

45 hojas, la última en blanco, a 32 líneas. - Vitela 0,332 alto X 0,220 ancho: caja escritura 0,220 X 0,135. - Letra S. XV; con las capitales que encabezan ambos tratados miniadas en oro y colores, de las que se desprenden lindas orlas; las letras del título del primer opúsculo en oro y colores, y las del segundo en colores; reclamos.


N.° 1245 Hoja 2.a: Lactantii Firmiani adversus gentes incipit liber primus. de falsa religione.

Hoja 22 v.ta: Lactantius firmiani liber secundus incipit.

Hoja 40 v.ta: Eiusdem lactantii adversus philosophos. liber tertius Incipit feliciter de falsa sapientia.

Hoja 62, 2.a col.: De vera sapientia. Lactantii. liber Quartus Incipit.

Hoja 84 v.ta: Lactantii firmiani de vera Justitia liber Quintus incipit feliciter.

Hoja 103: Lactantii firmiani de divino et vero cultu liber Sextus incipit feliciter.

Hoja 127, 1.a col.: Lactantii firmiani de premio virtutis et beata vita liber septimus.

Hoja 144 v.ta, col. 2.a: stationes vigiliasque celebremus Congrediamur cum hoste quem novimus fortiter ut victores ac de victo adversario triunfantes primum virtutis quod ipse promisit a domino consequamur. Explicit.

145 hojas útiles, excepto la primera y última, a 2 col.s y 36 líneas. 

- Vitela 0,287 alto X 0,193 ancho: caja escritura 0,159 X 0,115. - Letra S. XV; con siete capitales miniadas en oro y colores al comenzar cada libro; las dos últimas con niños; títulos y bastantes párrafos en rojo; notas marginales y reclamos cada diez hojas en su mayoría.

Pasta labrada, sobre tabla; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes). 


N.° 1246 Hoja 1.a: Lattantii Firmiani versus de Phenice. Est locus in primo felix oriente remotus...

Hoja 4.a v.ta: Eternam vitam mortis adepta bono. Finiunt carmina Lactantii firmiani de phenice. Deo gratias Amen.

5 hojas útiles, excepto la última, a 24 líneas. - Vitela 0,223 alto X 0,154 

ancho. - Letra S. XV; capital miniada en oro y colores; Título y final en rojo. 

Existe un códice del S. XV en la Biblioteca del Escorial.


Lago, Francisco de.

N.° 1247 ✞ Discurso sobre la Agricultura, que hace Don Francisco de 

Lago. En respuesta a una Carta de un Cavallero de la Corte, que desea instruirse en los puntos, que este Papel contiene.

111 hojas útiles, excepto las tres primeras y tres últimas, a 21 líneas. 

- Papel 0,165 alto X 0,115 ancho: caja escritura 0,147 X 0,085. - Letra S. XVIII. 

Título. - Texto.

Perg.°

(De la Librería de D. Onofre Soler). 


De la alegría... traducido en Español. - V. Caracciolo, Domingo.


La Grandeza del alma... Traducido en Español. - V. Caracciolo, Domingo.


Apología general del Instituto y de la Doctrina de los jesuitas. 

Primera parte. Traducido. - V. Apología.


Las malas calidades de los dos libelos... traducido. - V. Zandalocca, Juan Bautista.


Cartas... traducido. - V. Milanés, N.


La conversación consigo mismo. Traducido. - V. Caracciolo, Domingo.


El Christiano del tiempo confundido por los primeros christianos... Traducido. - V. Caracciolo, Domingo.


El goce de sí mismo... traducido. - V. Caracciolo, Domingo.


El grito de la verdad contra la seducción del siglo... traducido. 

V. Caracciolo, Domingo.


El lenguaje de la razón... traducido. - V. Caracciolo, Domingo.


El lenguaje de la religión... traducido. - V. Caracciolo, Domingo.


El verdadero mentor, o la educación de la nobleza... Traducido. - V. Caracciolo, Domingo. 


Noticias y agudezas curiosas, sacadas de diversos libros. - V. Noticias. 


Papeles curiosos recogidos. - V. Noticias.


La pintura de la Muerte... traducido. - V. Caracciolo, Domingo.


La religión del hombre de bien... traducido. - V. Caracciolo, Domingo. 


El Universo enigmático... traducido. - V. Caracciolo, Domingo.


Lamarca, Francisco.

N.° 1248 ✞ Libro titulado Llave de Oro, que abre la Puerta del Corazón, para que el alma ame a Dios, heroycamente. O Breve Paráfrasis, y exposission, sobre todos los Cánticos de Salomón Escrito por el P. Fr. Francisco Lamarca, Prior, ex Diffinidor e Hijo indigno de la Santa Provincia de San Juan Bautista, de Menores Franciscos Descalzos, en el Reyno de Valencia. Obra útil para las almas, que caminan por las sendas más estrechas de la perfección: Para luz de Directores de almas que llegaron al ósculo Regalado, con Dios; y al mismo tiempo, obra, que da gran luz para penetrar las virtudes de los Santos, quando llegaron ellas, a grado heroyco de Perfección. Escrita en el Convento de San Joseph de la Villa de Elche, a mayor honrra y gloria de Dios. en el año 1769.

187 hojas útiles, excepto las tres primeras, 5, 6, 10 y siete últimas, a 24 

líneas. - Papel 0,215 alto X 0,152 ancho: caja escritura 0,200 X 0,135. 

- Letra S. XVIII; con reclamos.

Port. - V. y dos hojas en bl. - Prefación. - Texto.

Perg.°

(De la Librería de D. Onofre Soler). 


Lancelotus.

N.° 1249 Hoja 1.a: Serenissimo Domino Regi Neapolitano: Federico Aragoneo: Historiam sancti Paridis. Frater Lancelotus Macedonius miles hierosolomitani dedicavit. (N. E. Miles + caballero de la orden de San Juan de Jerusalén, Ordo Fratrum Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani.)

Serenissimo Domino Regi Neapolitano: Federico Aragoneo: Historiam sancti Paridis.


Hoja 2.a: Historia. Sancti. Paridis. Lectio Prima.

12 hojas útiles, excepto la última, a 22 líneas. - Vitela 0,242 alto X 0,163 ancho: caja escritura 0,159 X 0,092. - Letra S. XV; títulos en oro; miniatura representando a San París, con mitra y báculo; orlita y escudo del Rey D. Fadrique sostenido por dos ángeles; capital primera en oro y colores; otras más pequeñas, y las restantes en oro o azules.

Tafilete labrado, con adornos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes). 

Tenemos noticia de un Lanceloto (Lanzarot, Lanzarote) de Navarra, Protonotario de la Iglesia romana, Patriarca de Alejandría, Obispo de Pamplona y albacea de D.a Leonor, esposa de Carlos III de Navarra; pero dudamos sea nuestro autor.


Lanchares de Blancas, Francisco.

N.° 1250 ✞ Antiguas Memorias, y Breve Sumaria investigación y discursos de algunas Casas de esclarecida Nobleza con sus Escudos de Armas, y enlaces, de la Ciudad, y Reyno de Valencia; Sacadas de Historias, y Papeles, por un apasionado a la Illustre Ciudad dicha de Valencia, año 1480.

202 hojas útiles, excepto las 1.a, algunas intermedias y diez últimas, a 19 líneas. - Papel 0,200 alto X 0,142 ancho: caja escritura 0,174 X 0,090. - Letra s. XVIII.

Nota en que se indica que el autor es Francisco Lanchares de Blancas, 

asistente en Valencia, año 1480. - V. en bl. - Título. - Dedicatoria. - Prólogo. - Introducción. - Texto (continuado por otro genealogista, pues cita personajes del S. XVII).

(De la Librería del Marqués de Dos Aguas).

Contiene las siguientes familias:

Alfarrasi (Señores de). Belvis, Borja, Boyl de la Scala (Señores de Manises), Carlet (Condes de), Castellar Vilanova, Catala, Ceverio, Despuig, Franquesa, Martínez de Vera, Muñozes, Real (Condes del), Rodríguez de Pisaña, Romanes, Saavedras, Santa Sisilia (antes Monistrol), Sumacarcel (Condes de) y Vidal.


Lángara y Huarte, Juan de.

N.° 1251 [Carta al Ministro de la Guerra participándole su prisión y pérdida de sus navíos. Gibraltar, 21 enero de 1780].

6 hojas, las dos últimas en blanco, a 26 líneas. - Papel 0,206 alto X 0,155 ancho: caja escritura 0,178 X 0,100. - Letra S. XVIII. 

Texto.

(De la Librería de D. Francisco Borrull).

Este ilustre marino nació en La Coruña el año 1736. Sentó plaza de Guardia marina; mandó los buques “Buen Consejo”, “Venus”, “Rosalía” y “Poderoso”; asistió a la conquista de la isla de Santa Catalina (América); en lucha con la escuadra inglesa, mandada por Rodney, tuvo que rendirse con cuatro navíos en el Cabo de Santa María, recibiendo tres graves heridas, y produciéndose con tanto valor que mereció ser ascendido a Teniente General, y en combinación con la escuadra inglesa, tomó el puerto de Tolón. Obtuvo también, el hábito de Calatrava, la Encomienda de Talavera, Gran Cruz de Carlos III, llave de gentilhombre, la Capitanía general del Departamento de Cádiz y la Secretaría de Estado y Marina. Falleció a 8 de enero de 1806 y su retrato se encuentra en la Sección de estampas de la Biblioteca Nacional.


Lanuza Cenis, Timoteo.

N.° 1252 Apología Triacada al tratado Zelo (celo) catholico (católico), y Español por la Religión, y por la Patria, Que para Luz de la ingnorancia (sic), desengaño del error, y enmienda de la milicia, Dio a Luz el D. D. 

Juan Melo, y Girón presbítero Valenciano. Dala el M.° Fr. Timotho (Timotheo) Lanuza Cenis Religioso Valenciano.

72 hojas a 37 líneas. - Papel 0,311 alto X 0,205 ancho: caja escritura 0,277 X 0,131. - Letra S. XVIII; con reclamos y notas marginales.

Port. - V. en bl. - Motivos que movieron al autor para esta Apología. 

- P. en bl. - Texto.

Pretende probar el derecho de sangre que tenía el Archiduque a la Corona de España.

Larraz, Atanasio de.

N.° 1253 Summa de Excelencias de el Santísimo Rosario En Varios, y singulares asuntos predicables. Obra nueva, y utilísima para los Predicadores de esta sacrosancta devoción. Sácala a Luz F. Athanasio de Larraz del Orden de Predicadores, hijo indignísimo de el docto, sacro, y real Convento de su Ciudad de Valencia. La divide en tres partes, ilustradas con diversidad de questiones, y artículos; trata en la primera de las grandezas, y maravillosos frutos de el Rosario de María Señora nuestra; en la segunda de la soberana Reyna de el Cielo, y tierra, invocada con los gloriosos timbres de esta santa devoción; en la tercera de Dios nuestro Criador, y de Christo Nuestro Redemptor venerado en los 

mismos resplandores. Consagrada a la Serenísima Reyna de el Santísimo Rosario María Señora nuestra Con applicasion a los Evangelios dominicales De todo el discurso de el año. Primera [Segunda y Tercera] Parte.

2 vol.s a 28 líneas; con reclamos y notas marginales.- Papel 0,221 alto X 0,154 ancho: caja escritura 0,189 X 0,106. - Letra S. XVII.

Tomo I. 1149 hojas útiles, excepto las 1.a y cinco últimas; paginación 1 

a 2105.

Port. (en rojo y negro). - Al Lector. - Texto. - Protestación de fe. 

- Apéndice de los jeroglíficos del Santísimo Rosario (a dos col.s). - P. en bl. - Índice. - P. y h. en bl. - Tabla de sermones sobre los Evangelios de las Dominicas. - P. en bl.

Tomo II. 820 hojas útiles, excepto las tres primeras, 505 y última; paginación 1 a 955 y 1 a 588.

Port. de la 2.a parte (en rojo y negro). - V. en bl. - Texto. - Apéndice (a 

2 col.s) - Índice de las cuestiones y artículos. - Hoja en bl. - Port. de la 3.a parte (en rojo y negro). - Texto. - Apéndice (a 2 col.s) - Índice de las cuestiones y artículos.

Perg.°

Fr. Atanasio de Larraz nació en Valencia el año 1636; profesó en el Convento de Santo Domingo de su ciudad natal en 1652; estudió Humanidades y Teología; fue excelente predicador y falleció a 30 de abril de 1709. 


Larraga, Francisco.

N.° 1254 ✞ Promptuario de la Teología Moral, compuesto por el Maestro Fr. Francisco Larraga, y nuevamente reformado, corregido, e ilustrado por su Convento de Santiago, Universidad de Pamplona, del Sagrado Orden de Predicadores: en el que se añaden en esta última impresión algunas notas y remisiones del Maestro fr. Luis Vicente Mas de Casavalls, del mismo Orden, y Catedrático de Prima en la Universidad de Valencia.

Hoja 8.a: Lo escribía en Predicadores de Valencia, y lo firmo hoy 5 de Julio de 1765.

10 hojas útiles, excepto las dos últimas, a 48 líneas. - Papel 0,307 alto X 

0,209 ancho: caja escritura 0,283 X 0,142. - Letra S. XVIII; con notas marginales. 

Título. - Texto. - Censuras. - P. en bl.

Rústica.


Lasala (Lassala) y San Germán, Manuel.

N.° 1255 Berenice. Tragedia.

10 hojas a 32 líneas. - Papel 0,218 alto X 0,150 ancho. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto. - P. en bl.

Sólo contiene el primer acto.

Este ilustre jesuita nació en Valencia el 25 de diciembre de 1738: explicó Gramática y Retórica y, después de la expulsión, Filosofía en Córcega y Ferrara; establecido en Bolonia, dedicóse al estudio de Lenguas y Ciencias, y falleció en su patria el año 1806. Su retrato, grabado, se encuentra en la Sección de estampas de la Biblioteca Nacional.

Lasala (Lassala) y San Germán, Manuel.


N.° 1256 Efygenia in Aulide. Tragedia.

37 hojas. - Papel 0,244 alto X 0,186 ancho. - Letra S. XVIII.

Port. - Actori. - Texto (5 actos).

Rústica.

Se imprimió en Bolonia, 1779, 4°, y traducida al castellano por el Barón de Frignestany, en Valencia, José y Tomás de Orga, 1781.


N.° 1257 Margarita. Poema.

4 hojas a 36 líneas. - Papel 0,303 alto X 0,210 ancho. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto.

Rústica.

Es un poema latino en honor de Santa Margarita de Cortona.

Ediciones: Valencia, Tomás de Orga, 1800, 4.°; Valencia, Oficina del Diario, 1802, 4.°


N.° 1258 Ormisinda. Tragedia. Escrita en verso suelto Por D. Manuel Lasala. Traducida en Español Por un amigo suyo. [Abate D. Eusebio Cañas].

62 hojas útiles, excepto las 1.a y dos últimas, a 23 líneas. - Papel 0,209 

alto X 0,150 ancho. - Letra S. XVIII.

Port. - V. en bl. - Cuarteta. - V. en bl. - Argumento. - Actores. - V. en bl. - Texto.

Rústica.

Consta de cinco actos.

El P. Eusebio Cañas nació en Ademuz (Valencia): comenzó sus estudios en Segorbe; ingresó en la Compañía de Jesús; fue expatriado a Italia, fijando su residencia en Bolonia; regresó a Segorbe, y vuelto a Italia, falleció en ella en el año 1809.


N.° 1259 Varias Poesías sueltas en Español. [En la cubierta].

52 hojas a una y dos col.s y algunas en blanco. - Papel de diferentes tamaños. - Letra S. XVIII.

Rústica.

Llevan títulos las siguientes:

Canción.

Al Iltmo. Sr. D. Francisco Pérez Bayer. (N. E. Gran genio valenciano)

Al Sr. D. José Esteve.

Al Sr. D. Juan Bautista Esplugues y Palavisino.

El lobo y la vieja.

Al Sr. D. Pedro Montengen.

Al Señor Asensi.

Al Sr. D. Vicente Noguera.

De Don Francisco Peyrolón.

Villancico para la Profesión de D.a Inés Lasala.

Arte poética.

A la salida de la armada para África.

Al desembarco de la Armada en el Puerto de la Mala Mujer. Soneto.

O Fons Blandusiae etc.

Al Senador Aníbal Ranuzzi.

La caída de Luzbel.

Para los Aborígenes.

A la muerte de la Condesa Vittoria Anguisola de Vizenza.

A D. Juan Bautista Esplugues y Palavisino. (N. E. Algunas se repiten, no sé si son variantes.)

Oda.

El lobo y la vieja.

Octava.

Soneto.

A la pronta elección de Luis XVI.

Oración de Jeremías.

Novena de los Dolores de María Santísima en la Sagrada Pasión del Señor. 

Versión del Stabat.

Al Muy R. P. Fr. Vicente Labaig y Lassala. Canción.

Al Sr. D. Vicente Martí.

Al retrato de la Señora Marcela Revest.

Al nacimiento de D.a María Lassala.

Al tomar el hábito religioso D.a Inés Lassala.


N.° 1260 Poesías varias de Dn. Manuel Lasala. Compuestas en su adolescencia. [En la cubierta].

70 hojas útiles, excepto las 20, 25, 26, 34, 57 y seis últimas, a una y dos col.s - Papel 0,207 alto X 0,150 ancho. - Letra S. XVIII.

Nota de las piezas contenidas en este libro. - V. en bl. - Texto.

Rústica.

Comprende:

Comedia nueva de Santa Inés Virgen y Mártir, intitulada la Virginidad triunfante (tres jornadas).

Sainete para la zarzuela anterior.

Loa a San Vicente Ferrer.

Baile entre ocho, la Virtud, la Iglesia, la Caridad, la Excelencia, la Nobleza, la Tierra, la Esperanza y otra en nombre de la Villa.

Vida del Angélico joven San Luis Gonzaga.

Relación en honor de la Inmaculada Concepción. Sainete nuevo.

Carta al P. Felipe Seguer (en prosa).

Memorial en el que pidió segunda vez a su padre licencia para entrar en religión.

Respuesta que dio el Padre al hijo (prosa).

Respuesta del hijo al padre (prosa).

Décimas joco-serias a su hermana mayor.

Décimas a su hermana menor.


N.° 1261 Poesías en varios idiomas. Duplicados. [En la cubierta].

77 hojas a una y dos col.s, algunas en blanco. - Papel de diferentes tamaños. - Letra S. XVIII.

Rústica.


N.° 1262 Roberto. Tragedia.

20 hojas útiles, excepto las dos últimas, a 37 líneas. - Papel 0,295 alto X 

0,207 ancho. - Letra S. XVIII.

Título. - Argumento. - Texto. - P. en bl.

Rústica.

Consta de cinco actos.


N.° 1263 El sacrificio de Jephté. Tragedia.

26 hojas a 29 líneas. - Papel 0,190 alto X 0,144 ancho. - Letra S. XVIII.

Título. - Personajes. - P. en bl. - Texto (que consta de tres actos).

Rústica.


N.° 1264 Satyras (sátiras) de Cayo Sectano Hijo de Lucio Traducidas del Latín 

[por Manuel Lasala].

31 hojas útiles, excepto las 23 y dos últimas. - Papel 0,291 alto X 0,200 

ancho. - Letra S. XVIII; con notas marginales.

Rústica. 

Son cuatro sátiras de Lasala.

Imprimióse en Valencia, 1795, 4.°

Una traducción italiana se publicó en Bolonia, 1790, 4.°, y otra latina en Bolonia, 1787, 8.°


N.° 1265 La tragedia Española vindicada. Juguete.

8 hojas útiles, excepto la última, a 29 líneas. - Papel 0,190 alto X 0,144 

ancho. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto (en verso).

Rústica.


N.° 1266 Emmanuelis Lassala Raphael. [Carmen desumptum ex libro 

Tobiae latinis versibus illustrato].

10 hojas útiles, excepto la 1.a, a 39 líneas. - Papel 0,298 alto X 0,206 ancho. - Letra S. XVIII; con notas marginales. 

Texto.

Imprimióle en Valencia, José Esteban, 1800, 4°


N.° 1267 Hoja 2.a: Dissertationes de rebus Dialecticis.

Hoja 17: Elementa Arithmeticae et Geometriae.

56 hojas útiles, excepto las 1.a, 3.a, 46 y última, a 23 líneas. - Papel 0,201 alto X 0,144 ancho: caja escritura 0,170 X 0,110. - Letra S. XVIII; dos hojas son referentes a problemas de Geometría.

Rústica.


N.° 1268 Parabolae Sacrae Latinis Versibus Illustratae Ad Lectorem.

19 hojas útiles, excepto las cinco últimas, a 36 líneas. - Papel 0,298 alto X 0,205 ancho. - Letra S. XVIII; notas marginales.

Emmanuel Lassala Marco Antonio Orellanae. S. P. D. - Título. - Texto. 

Rústica.

Impreso en Valencia por José Esteban, 1800, 4.°


N.° 1269 Parabole Sacre Spiegate in versi Latini Dall' A. E. L. e tradotte in Lingua Toscana Dallo stesso Autore.

16 hojas útiles, excepto la 1.a, a 34 líneas. - Papel 0,291 alto X 0,205 ancho. - Letra S. XVIII.

Título. - Prefazione al Lettore. - Prólogo. - Texto.

Rústica.


N.° 1270 Poesías latinas sueltas y un Pliego de Ynscripciones. [En la 

cubierta].

66 hojas a una y dos col.s y algunas en blanco. - Papel de diferentes tamaños. - Letra S. XVIII.

Rústica.

Llevan título las siguientes:

Pel Matrimonio del Marchese di Soragna.

Ad. P. Fr. Michaelem Gadea. (N. E. Miguel Gadea)

Ad. D. P. Marcum Antonio de Orellana. (Marco Antonio de Orellana)

Ad. D. Thomam Villanovam Medicum.

Al Sr. Haedo, Obispo de Segorbe.

Al P. Josef Lorenzo Feijóo de las Escuelas Pías.

A las conclusiones de Física defendidas por el Marqués Sabastiano Tanari. 

Al Obispo de Amberes.

Al Senador Tanari.

Al Sr. Cornelio Francisco de Nelis, Obispo de Antuerpia. (Antwerpen, Amberes)

Cum Excellentissimus D. Ludovicus Borbonius consecraretur Archiepiscopus Hispalensis. (Luis de Borbón, arzobispo de Sevilla.)

Ad Petrus Marquesium.

Ode.

A Nice.

A la Música compuesta por el S.r Senador Tanari.

Al viaje del Papa Pío VI a Viena.

Ad Joachimum fratrem.

Entrando Gonfaloniere di Justizia en Bolonia el Senador Marqués Murio Spada.

Del Colegio de la Nación Ilirica en Bolonia al graduarse de Teología.

Ad Joannem Colomesium.

Ad Antonium Eximenum.

Per la Romana Academia degli Aborigini.

Ad Ignatium Cardinalem Boncompagnium Ludovisium.

Ad Marcum Antonium Orellana.

Ad Paschasium Llansolam.

Caroli V Imperatoris et Hispaniarum Regis. Epitaphium.

A la muerte de Carlos III. 

Al Signore Abate Simone Poli.

Alla mejoria del Sr. Cardinal Boncompagni.

Per la nascita dei due Gemelli Infanti di Spagna Don Carlo e Don Filippo.

Per la Romana Academia degli Aborigeni sul Viaggio a Vienna del Papa Pío Sexto.

Ad. Eminentisimum Principem Ignatium. Cardinalem Boncompagnium.

Ad Beatam Virginem Mariam.

Per la laurea in ambe le Leggi conferita nell' Universita (Università) di Parma Al Nobile Signor Luigi Bramieri Piacentino.

In nuptiis Philippi Principis a Sermoneta et Helenae Principis Albanae.

Per la Academia degli Aborigine.

A la proclamación de D. Carlos IV.

Ad Pium Sextum P. M.

Ad Ignatium Cardinalem Boncompagnium.

Ad ignotum Amicum.

Ad Thomam Serranum.

Para el casamiento de la Marquesa Zambecari con el caballero de Pesaro.

A un retrato de Volter que mostraba el semblante en varias situaciones.

Al P. Fr. Felipe Gumi, carmelita.

Al Abate Poli.

A Don Pedro Montengón.

Per l' Academia degli Aborigini Al Regni de Numa.

Al Signor Francesco Pastorio Nobile Mantuano.

Epitaphium.

Il ritrato di S. E.

Epistola.

Al comendatore Gio Batista Ribrochi.

Epígrafe a una estampa.

Ad Michaelem Garciam.

Ad Josephum Revestium.

Aut Christus fallitur aut mundus errat.

A la milagrosa cura del Conde Sebastián Crivelli.

Ad Lectorem.


N.° 1271 La Cavagnola Poemetto D' Eurilio Cleoneo. P. A.

6 hojas a 42 líneas. - Papel 0,305 alto X 0,208 ancho. - Letra S. XVIII; con correcciones marginales.

Título. - Texto.

Rústica.


N.° 1272 I Doveri dell' Uomo Poemetto.

16 hojas útiles, excepto la última, a 28 líneas. - Papel 0,295 alto X 0,205 

ancho. - Letra S. XVIII. 

Título. - Texto. - P. en bl.

Rústica.


N.° 1273 Emilia Poemetto Di Eurilio Cleoneo P. A.

12 hojas útiles, excepto la última, a 39 líneas. - Papel 0,293 alto X 0,200 

ancho. - Letra S. XVIII; con notas marginales.

Título. - Texto.

Rústica.


N.° 1274 Il Filosofo Moderno. Commedia.

34 hojas. - Papel 4.°- Letra S. XVIII.

Port. - Nota. - Argomento. - Personaggi. - Texto.

Rústica.

Son tres actos en verso suelto.


N.° 1275 Minerva Placata Componimento Drammatico Per Musica Da 

Rappresentarsi Nelle Feste Minervali Del Seminario Vescovile Di Pesaro.

5 hojas y 1 en blanco, a 40 líneas. - Papel 0,297 alto X 0,206 ancho. 

- Letra S. XVIII.

Título. - Texto. - P. en bl.

Rústica.


N.° 1276 Perlina Scherzo Poetico D' Eurilio Cleoneo P. A.

10 hojas a 40 líneas. - Papel 0,301 alto X 0,204 ancho. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto. - P. en bl.

Rústica.

Son cuatro cantos sobre la muerte de una perrita.


N.° 1277 Poesías sueltas en italiano y algunas en francés y en griego.

[En la cubierta].

158 hojas, algunas en blanco, a una y dos columnas. - Papel de diferentes tamaños. - Letra S. XVIII. 

Rústica.

Llevan título las siguientes:

Al Sr. José Esteve. Ode.

A un sujeto que le había dado vanas esperanzas, formó esta fábula del lobo y la vieja.

Romance a la muerte de un canario.

Epitaphe a Luis XV. Le pere di le roi dels francoises. (françoises) 

A la pronta elección de Luis XVI.

Versos para poner bajo el retrato de su hermana D.a Josefa, muerta en Tarragona.

Duelo poético sobre la muerte de un canario.

Al Sr. Francesco Pastorio, Nobili Mantovano.

A la milagrosa cura del Conde Sebastián Crivelli por intercesión de San Felipe Neri.

Per la morte d' un gatto.

Junno ad Apollo - Imnus ad Apollinem.

Al Sig. D. Domenico Cavazzoni - Alla Signora Rosa Cuzzani

- Al N. V. Sig. Francesco Zane.

Onofrio Minzoni.

A Ergasto - Alla S. M.a Ginevra.

Arcoveggio.

Por la muerte de la S.a Marquesa María Luigia Ranuzzi Ghisilieri.

Al retiro de los ejercicios del S. Julio Zane.

Al P. F. Francisco María de Bolonia Predicador de Quaresma en la Iglesia de S.a María Mayor.

Cantata. Coro.

Al decir la Santa misa el S. D. Julio Zane.

Al fanatismo de los incrédulos modernos.

A la profesión de la S.a Contessa Francesca Saveria Delfini Dosi.

A las bodas de la S.a Contesa Catarina Carbonesi col nobil uomo Sig. Capitano Francesco Galli.

Al vestir el hábito dos hermanas Sagredo, en Padua.

A las bodas del Conde Angelo Pandolfini y la Condesa Cassandra Federighi en Florencia.

Per la morte d' Alonso Sánchez di Luna, Duca d' Arpino in Napoli.

Per la nascita dei due Gemelli Infanti di Spagna Don Carlo e Don Filipo.

Per le nozze della Signora Contesa Olimpia Caprara Salviati col signore Senatore Marchese Angelo Marsigli Rossi Lombardi.

Per le nozze della Nobil Donna Signora Paolina Zane Sagredo col Sig. Maresciallo Con. Enea Caprara.

Al replicarsi per la terza volta dalla Sig.a Faustina Tesi.

Al Signore Dottore Don Onofrio Minzoni, Predicatore nella chiesa di S. Petronio, ora canonicato di Ferrara.

Per gli Atti della Romana Academia degli Aborigeni.

Per la morte de la Signora Contessa Vittoria Tornieri Anguisola, in Vicenza.

Per le nozze della Sig. Contessa Laura Guiccioli col Sig. Conte Gianbatista Codronchi, in Smola.

Per l' addottoramento in ambe leggi del Sig. Giambatista Paolini.

Al celebrarsi la Festa e Proccessione del Corpus Domini nella Parochia di San Sigismondo.

Avendo innalzato il R. P. F. Girolamo Cuzzani dei servi de María un globo Areostatico.

Al Sig. D. Luigi Marcellini Arciprete di. S. Ercolano.

Per l' addottoramento in Medicina del Sig. Giuseppe Cuzzani.

Alia Signorina Anna Iorietti.

Per la Romana Academia degli Aborigeni sul viaggio a Viena del Papa Pío Sexto.

Al partir de Bolonia a Roma el Cardenal Ignacio Boncompagni ya nombrado Secretario de Estado. Dell Ab. D. Giovani Colomés.

A la muerte de Carlos III.

A la proclamación de Carlos IV.

A la mejoría del Sr. Cardenal Boncompagni.

Ad Ignatium Cardinalem Boncompagnium.

Ad Carolum III.

Ad socios academicos.

Al dezir la primer Mesa D. Angelo Tesei nella chiesa di S. Bernardino e Santa Marta.

Al P. D. Giulio de Loioli dei monaci cassinensi Neri Parroco di S. Procolo.

Al Sr. D. Giuseppe Raimondi Parroco di S. Nicolo degli Albari.

Conferendosi la laurea Dottorale in ambe Leggi al Sig. Giuseppe Alberghini.

Id. al P. F. Michele Ghisoli Minore conventuale.

A la Beatificación de Sor María de la Encarnación.

Al decir la 1.a misa el Sr. D. ...

Para el casamiento de la Marquesa Zambeccari con el caballero de Pesaro.

Alla caccia del Conte Pallavicini.

A la muerte de un canario de la Condesa Paulina Zane Caprara.

Al P. F. Angelo Pardini Carmelita Predicador en S. Petronio.

A uno que se mató, después de haber muerto a traición a su amante.

Al Cardenalato de Monseñor Juan Bautista Caprara.

Al Gonfalonierato.

Al General Caprara.

Para el Casamiento del Senador Marqués Sebastián Tanari.

Eurilio a Ergasto.

Canzonette.

A la Beatificación del Beato Bernardo d' Offida Capuchino.

All Abate Taschini Predicador en S. Stefano.

Dell Ab. Jacobo della Cella.

Al N. U. Sig. Emilio Zane Sagredo.

Al Marqués Sebastián Tanari Sagredo.

Elegía.

A la muerte de una perrita.

Al N. U. Sig. Francesco Zane.

Cantata.

Alla nascita del Marchesse Antonio Tanari.

L' amica ad una Monaca.

Al vestir el hábito religioso la signora María Cambara gentil donna veneziana.

A Ilmo. Sig. D. Giambatista Ribrocchi.

A Don Francisco Peyrolon.

A D. Manuel Melia.

Al Sr. Canónico Francesco María de Turris ditattore degli Aborigeni.

Por la morte d' Alonso Sánchez di Luna Duca d' Arpino.

Al Senador Tanari.

Polifemo. Cantata. - Orlando. Cantata.

All Ab. Giambatista Manzi.

Alla Signora Clotilde Zambroni.

A la música compuesta por el Senador Marqués Sebastián Tanari.

A la muerte del General Caprara.

Al General Caprara.

Essendo il Conte Antonio Marsigli Priore de la Parrochia de S. Giuliano nella Processione del Corpus Domini.

Alla Madonna della Consolazione.

Al General Caprara del Sig. N. N.

A la boda de la Marchesa Anna Bevilacqua Fibbia.

A la música compuesta por el Senador Tanari.

Ad Joanem Pozzium.

Per la nozze della Sig.a Paolina Zane e del Sig. Maresciallo Conte Enea Caprara.

Al Sig. Car. Boncompagni.

Al matrimonio de la Princessa Corsini con el Conde Antonio Malvezzi.

Alla Marchesa Bianchi di Mantova.

A D.a Antonia Chaubet sobrina del autor.

A D.a Francisca Peyrolon y Lassala.

Alla Sig C. d' A.


N.° 1278 Scene Liriche.

82 hojas, algunas en blanco. - Papel de diferentes tamaños. - Letra 

S. XVIII. 

Rústica.

Contiene:

Il Pimmalione.

La partenza d' Enea.

Il Filantropo.

Andromaca.

Didone abbandonata.

Agostino.

Tradújolas en Ferrara al castellano, el Abate D. Eusebio Cañas.


N.° 1279 Viaggio Da Bologna a Ferrara D' Eurilio Cleoneo P. A.

14 hojas útiles, excepto las tres últimas, a 42 líneas. - Papel 0,302 alto X 

0,206 ancho. - Letra S. XVIII; con notas marginales.

Título. - Texto. - P. en bl. 

Rústica.

Este poema de 800 versos libres en italiano, le dedicó a su hermano Joaquín. 


Favole... tradotte dall' Arabo. - V. Locmano.

Latas, Francisco de.

N.° 1280 [Carta a los Religiosos y Religiosas pertenecientes a la provincia de Aragón, Orden de Predicadores, notificándoles que Fr. Juan 

Tomás de Rocaberti habÍa conseguido de Su Santidad Clemente X, varios indultos y privilegios. Zaragoza, 23 septiembre, 1670].

4 hojas útiles, excepto la última, a 54 líneas. - Papel 0,295 alto X 0,210 ancho: caja escritura 0,275 X 0,171. - Letra S. XVII. 

Texto.

Lleva al final firma del autor y sello de placa.


Lauzieres de Themines, Alejandro Amadeo. Obispo de Blois.

N.° 1281 Carta Pastoral de S. Obispo de Blois Alexandro Amadeo al Clero secular y Regular de Francia año 1793, impreso en Madrid el mismo año en Francés, sobre la muerte del Rey.

4 hojas útiles a 34 líneas. - Papel 0,205 alto X 0,143 ancho: caja escritura 0,187 X 0,125. - Letra S. XIX.

Texto.

Lauzieres consiguió el Obispado de Blois en 1.° de diciembre de 1776, el cual renunció en 1801, y murió en Bruselas a 3 de noviembre de 1829.



Lazaronus, Petrus.

N.° 1282 Hoja 2.a: Invicto ac integerrimo in Utroque pacis et belli tempore domino Alfunso duci Calabriae dignissimo Petrus lazaronus.

S. p. d. De prudentia liber primus.

Hoja 12: De fide liber secundus.

Hoja 22: De iusticia liber tercius.

Hoja 32: De liberalitate liber quartus.

Hoja 43: Dona Duce in terris magnas spectantia laudes.

43 hojas útiles, excepto la 1.a, a 20 líneas. - Vitela 0,236 alto X 0,162 ancho. - Letra S. XV; títulos y calderones en azul; en la 2.a hoja capital en oro; capitales al principio de los libros en oro y colores; letra en rojo; notas marginales. Falta el final de este poema.

Piel labrada, sobre tabla; falto de broches.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).


Legado.

N.° 1283 [Legado de 100 pesos anuales que dejó por su testamento la 

Condesa del Casal en favor de los jesuitas valencianos].

1 hoja a 18 líneas. - Papel 0,216 alto X 0,150 ancho: caja escritura 0,176 X 0,130. - Letra S. XIX.

Texto. 


Lemovicensis, Gerardus.

N.° 1284 Hoja 1.a: Libri quinque de Vitis aliquorum Fratrum Ordinis Praedicatorum, jussu Reverendis simi P. Fr. Humberti de Romanis totius Praedicatorum Ordinis Magistri Generalis, á R. P. Fr. Gerardo Lemovicensi ejusdem ordinis editi.

Hoja 2.a: ✞ Cum fratres Lemovicenses.

Hoja 117: De pulvere etiam tumuli eius multi tacti á febribus et variis sunt langoribus liberati.

117 hojas a 34 líneas. - Papel 0,216 alto X 0,157 ancho: caja escritura 0,172 X 0,110. - Letra S. XVIII; con notas marginales. Sign.s b-l y algún reclamo.

Una nota de la portada nos indica trasladaron esta obra los PP. Nadal Sancho y Maluenda, y que aquel corrigió las pruebas.

Falto al principio.

Imprimióse en Dauci, 1619, 4.°


León.

N.° 1285 Hoja 1.a: Ad textum in 1 obtinuit 3.a ff. de conditione et demonstratione.

Hoja 6.a v.ta: ... argumentum et textum a Doctore Leon Salmanticensi finis. 

6 hojas a 35 líneas. - Papel 0,203 alto X 0,145 ancho: caja escritura 0,175 X 0,110. - Letra S. XVII; con reclamos.

(De la Librería de D. Francisco Borrull). 


León Marchante, Manuel.

N.° 1286 El Abad del Campillo.

6 hojas a 23 líneas. - Papel 0,210 alto X 0,147 ancho: caja escritura 0,198 X 0,130. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto (es un entremés).

E. D. M.a Desvergonzadas. (con b en el original)

A. Con su original viene mas no concuerda.

Nació León Marchante en Pastrana, hacia el año 1620. Estudió en Alcalá, graduándose de Maestro en Artes, pero no terminando la Teología, y obtuvo los cargos de Capellán de S. M., Capellán mayor del Colegio de los Caballeros Manriques, Notario, Comisario de la Inquisición y Racionero de la iglesia de San Justo y Pastor. Falleció en octubre de 1680. Su retrato, grabado, existe en la Sección de estampas de la Biblioteca Nacional.


N.° 1287 Entremés de los Convidados de El Maestro León.

7 hojas a 26 líneas. - Papel 0,210 alto X 0,145 ancho: caja escritura 0,190 X 0,110. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto.

E. D. B. No mas en Vodegon, Jesús que establo.

A. Viva mill navidades, Con nacimientos. (Viua mill nauidades, Con nazimientos.)

No le menciona Barrera Leirado ni Paz y Melia.


N.° 1288 ✞ Entremés de los espejos y los genios del maestro León.

5 hojas a 28 líneas. - Papel 0,210 alto X 0,147 ancho: caja escritura 0,196 X 0,110. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto.

E. Loren. Hombre del diablo que haces.

A. El mejor cuarto.


León Pinelo, Antonio de.

N.° 1289 ✞ León Pinelo, Anales de Madrid, hasta el año de 1658. Este 

León Pinelo, es Autor del Libro intitulado, Retrato del Buen Vasallo, En la Casa de Villena, y uno de los mejores, y más bien escritos que tiene la Lengua Española.

403 hojas a 23 líneas. - Papel 0,300 alto X 0,203 ancho: caja escritura 0,273 X 0,142. - Letra S. XVIII.

Port. - V. en bl. - Texto. - P. en bl.

Perg.°

El autor de estos Anales nació en Valladolid a fines del S. XVI: fue Licenciado en Jurisprudencia, Relator del Consejo Supremo y de la Cámara de Indias, Oidor de la Contratación de Cádiz y Cronista de Indias.

En la Biblioteca Nacional existen dos ejemplares de los S. XVII y XVIII, y uno de los datos más interesantes que contiene, se refiere al fallecimiento y entierro de Lope de Vega.


Leopoldo I, Emperador de Alemania.

N.° 1290 ✞ Traducción de Una Carta que se dice ser del Sr. Emperador Leopoldo, a N. M. S. P. Innocencio XII, sobre la condenación de los libros de Enschenio, y Papebrochio, Teólogos de la Compañía de Jesús, [y la contestación del Pontífice a la misma].

4 hojas útiles a 31 líneas. - Papel 0,206 alto X 0,150 ancho: caja escritura 0,190 X 0,103. - Letra S. XVIII.

Leopoldo I nació en Viena el 9 de Junio de 1640: estaba destinado a la iglesia, pero por muerte de su hermano obtuvo el Imperio en 1658. Apoyó a Polonia; peleó contra los turcos, venciéndolos en San Gotardo; tuvo que sofocar sublevaciones en Hungría y fue derrotado por Luis XIV, aceptando la paz de Nimega; volvió a vencer a turcos y húngaros; firmó con Francia la tregua de Ratisbona; formó parte de la Liga de Augsburgo; firmó las paces de Riswick y Carlowitz; comenzó la guerra de 

Sucesión y es el fundador de las Universidades de Inspruck (Innsbruck) y Breslau (Wrocław, Breslavia). Murió a 7 de mayo de 1705.


Lerma, Duque. - V. Sandoval y Rojas, Francisco de.


Letevire.

N.° 1291 [Carta de Fr. Letevire, General del Orden de la Santísima Trinidad, fechada en París el 12 de agosto de 1761, dirigida al Rector de la Universidad de Mallorca, contestando a otra de éste acerca de las cuestiones que surgieron sobre el culto público del Siervo de Dios Raimundo Lulio].

2 hojas a 24 líneas. - Papel 0,203 alto X 0,150 ancho: caja escritura 0,185 X 0,110. - Letra S. XVIII.

Texto (en latín). - P. en bl.


Lezanus, Paulus.

N.° 1292 ✞ Pau Lezani V. J. Doctoris oratio ad Pium V, Pontifex Maximum Philipi Regis Nomine.

4 hojas a 16 líneas. - Papel 0,179 alto X 0,154 ancho: caja escritura 0,215 X 0,126. - Letra S. XVIII. 

Título. - Texto.


Liber.

N.° 1293 [Liber qui Romuleon intitulatur, qui de gestis romanorum tractat].

Hoja 3.a: Principibus placuisse viris non ultima laus est Inquit Oratius in epistolis suis hanc auctoritatem secutus Illustrium Romanorum Regum Consulum ac Imperatorum. Non omnia quidem sed que...

Hoja 6.a: Omnes hystorie Romane scriptores in hoc concordare videntur quod Troya fuerit prima mater Rome. Nam ut dicit Titus Livius libro primo ab urbe condita, Troya capta greci crudeles fuerunt incertos troianos a duobus astinuerunt omnes potestates belli sacri ab enea et Antenore ratione antiqui hospitii, et quia semper fuerant auctores pacis, et reddende helene.

Hoja 20 v.ta: L. II. Anno ab urbe condita ducentesimo quadragesimo quinto sicut dicit Tytus livius libro secundo ab urbe condita Lutius Junius Brutus et Lutius Tarquimus Collatinus primi Consules Rome post reges expulsos administraverunt rem publicam ex Regali potestate. Nichil diminutum fuit Consulibus. hoc solum provisus fuit ne si ambo Consules haberent litores timor duplicatus videretur.

Hoja 43: L. III. Gesta Romanorum enarrata ab urbe fundata usque ad urbem captam sicut scribit Titus livius libro sexto ab urbe condita obscura. sunt propter nimiam antiquitatem et propter diversitatem locorum in quibus facta sunt et quia antiquitus erant pauci literati qui ystorias scriberent, et si alique scripture facte sunt, magna pars perdita fuit urbe incensa a Gallis. unde memoria rerum plurimarum periit.

Hoja 63: L. IV. Secundum bellum punicum ut dicit Titus livius libro primo de secundo bello punico dignum est memoria plus ceteris qui numquem facta sit quod hanibale duce Carthaginenses cum populo Romano fecerunt. Nam nulle Civitates et gentes potentiores viribus in se arma moverunt.

Hoja 88: L. V. Anibal dicit Titus livius Libro tertio de secundo bello punico post pugnam Canensem ex Apulea capta et derubata transivit in Samnium et obtinuit Consam urbem sine prelio. Ibi omnis preda et impedimentis relictis partito exercitu dimisi Magonem Mandans illi ut reciperet Civitates Rebellantes Romanis et cogeret recusantes...

Hoja 105: L. VI. Inter hec sicut dicit Tytus livius libro sexto de secundo bello punico. populi Ispanie, nec illi qui rebellaverant ante conflictum rediebat ad Romanos nec alii de novo rebellabant et Rome post receptam capuam Senatus et populus non habebant maiorem curam de Italia quam de Ispania et tractabant ampliare exercitum et imperatorem mictere.

Hoja 137: L. VII. Bellum macedonicum sicut scribit Tytus livius libro primo de bello macedonico post pacem punicam secutum fuit quodque non fiunt simile bello punico precedenti quantum ad periculum vel virtutem duas vel fortitudinem militum cum quasi nobilius fuit quantum ad gloriam antiquorum Regum et vetustam famam gentis.

Hoja 162: L. VIII. Cesar ut dicit Suetonius de duodecim Cesaribus libro primo cum esset duodecim annorum perdidit patrem qui ut confugeret iram filie dictatoris cogebatur per singulas noctes mutare loca occulta e redimmere se pecunia ab illis qui querebant eum.

Hoja 198: L. IX. Anno ab urbe condita septingentesimo decimo sicut scribit Orosius libro sexto, Caio Iulio Cesare occiso, Civilia bella reparata sunt Gaius ottavius filius Gay octavii et Atie filie Julie Divis Cesaris qui ex testamento Julii Cesaris, et hereditatem et nomen asumpserat qui postea dictus est Augustus.

Hoja 219: L. X. Adrianus Imperator sicut scribit helius spartianus narrat in libro que de vita sua scripsit maiores suos fuisse in Italia sub temporibus scipionum pater eius fuit helius Adrianus consobrinus Troiani Imperatoris mater domitia paulina nata de groibus in Ispania actanus eius nomine masi Marilinus primus in sua familia fuit senator populi Romani Adrianus decimo anno etatis sue... 

Hoja 241:... Imperatorem in Italia misit Severum quem appellavant Cesarem in Italiam cum magno apparatu belli ut illum spoliaret Imperio. Severus cum Incredibili multitudine per mare et terram in Italiam transivit.

243 hojas útiles, excepto las dos primeras y dos últimas, a 38 líneas; foliación cortada. - Vitela 0,285 alto X 0,220 ancho: caja escritura 0,185 X 0,111. - Letra S. XV; orla miniada en oro y colores, con ramas, pájaros, y escudos de los Soberanos de Nápoles; capitales miniadas, unas en oro y colores y otras en estos últimos; calderones en rojo; reclamos cada ocho hojas, manillas y notas marginales.

Tafilete labrado, sobre tabla; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

Este compendio de la Historia de Roma comienza con la Guerra de Troya 

y termina con Diocleciano.

Su autor, regularmente de la época medioeval (medieval), tomó por autoridades: a Tito Livio, hasta principios del Libro VII, y en los siguientes a Suetonio, Orosio, Eutropio, Festo, Lucano, Aelio, Julio Capitolino, Trebelio, Flavio Siracusano, etc.

La hoja inicial señala dedicóse la obra al valeroso capitán español Gómez 

de Albornoz. (N. E. No me imagino a un capitán en albornoz y pantuflas, como don Pantuflo Zapatilla, padre de Zipi y Zape.)

Un códice de esta obra existe en la Biblioteca Nacional de París.


N.° 1294 Hoja 2.a col. 2.a: Cristus vivat christus regnat christus imperat. Incipit liber de gestis siculorum sub friderico Rege et suis. Incipit prologus.

Hoja 2.a v.ta, col. 2.a: Explicit prologus. Incipiunt capitula libri primi.

Hoja 3.a 2.a col.: Incipit liber primus. de Sicilia.

Hoja 117 v.ta, 2.a col: Nunia. terra gemit. Rex fridericus obit. ... excripsit.

Hoja 119 v.ta: [Versos latinos de Petrarca].

Hoja 120: [Nota latina].

120 hojas a 2 col.s y 32 líneas. - Vitela 0,250 alto X 0,189 ancho: caja escritura 0,185 X 0,140. - Letra S. XV; escudo de las cuatro barras ocupando el verso de la primera hoja; miniatura muy borrosa, que comprende la 1.a columna de la hoja 2.a (donde está sobre fondo dorado el Padre Eterno en la parte superior, y debajo la Anunciación del Ángel); en la hoja 4.a vuelta una vista de Sicilia; en muchas capitales (en rojo y azul y en las márgenes) hállanse dibujadas a pluma diversas e interesantes escenas; otras capitales en oro y colores; títulos y epígrafes en rojo; calderones alternados de rojo y azul; huecos para muchas capitales, y manillas.

P.ta 

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

El índice es como sigue:

Liber I. De Sicilia.

De oppressionibus illatis siculis sub dominio Regis Karoli et suorum.

De legatis siculorum ad summum pontificem.

De rebellione siculorum contra Regem Karolum.

De apparatu Regis Karoli contra siculos et obsidione messane.

De consilio agitato coram Rege Karolo an melius esset in ferre statim bellum ad menia messanensium an expectare dedicionem eorum.

De solicitudine messanensium in reparandis menibus.

De consilio agitato inter siculos ut quererent defensorem.

De verbo incogniti senis consulentis advocari Regem petrum in dominum. 

De legatis siculorum misis ad Regem petrum.

De particularibus oppressionibus illatis siculis a gallis quas legati referunt regi Petro.

De responsione Regis Petri ad legatos et consilio suorum.

De provisione Regis petri contra consilia suorum et progressu eius in siciliam.

De fama adventus Regis petri et tercia obsidione messane debellata.

De terribili bello contra menia mesanensium et virtute matronarum.

De adventu Regis petri Randatium et topographia Messanensis.

De nunciis regis petri ad regem Karolum et relicta obsidione Messane.

De ingressu Regis Petri Mesanae et galeis Regis Karoli captis in lictoribus Calabrie. 

De victoria quam Jaymus primis admiratus habuit in Cathona et depositione ipsius propter tragressionem mandati Regis.

De Rogerio de lauria profecto in admiratum. (Roger de Lauria, almirante)

De Rogerio de lauria profecto in admiratum

De recessu Regis Karoli de Regio et Raymundo de balso cum provincialibus captis et peremptis in synopoli.

De officialibus Regis Karoli preocupatis et cesis noctis tempore in seminara.

De legatis Regis Karoli arguentibus Regem Petrum de lesa fide.

De responsione Regis Petri ad legatos.

De futuro bello constituto inter regem Petrum, et Regem Karolum apud burdegalum civitatem, et callidis procesibus utriusque.

De navali bello et galeis provincialium captis apud militensem insulam.

De navali bello ante neapolis in quo Karolus princeps filius Karoli regis captus est.

De iterato adventu Regis Karoli contra siciliam.

De obitu Karoli Regis.

De expugnatione insule gerbarum.

Liber II. De passagio Regis francie contra Cataloniam. et miraculo sancti Narcisci e adventu Rogerii de lauria cum classe siculorum in auxilium Catalonie.

De classe Regis francorum e Castro Rose captis bello a Rogerio de lauria. 

[D]e casu Comitis santi pauli.

De obitu Regis francie, et recessu francorum de Catalonia.

[D]e Insula maioricarum redacta sub dominio Regis aragonum.

De obitus Regis Aragonum et testamento eius.

[D]e naufragio siculorum redeuntium per mare leonum.

De coronacione Jacobi Regis de Regno Sicilie.

[D]e adventu Raynaldi de Velino contra siciliam et subita obsidione ipsius in Castro Auguste.

De venali bello ante neapolim et captis in eo pluribus Comitibus.

[D]e de ditione Raynaldi de velyno.

De transitu Regis Jacobi contra calabriam et obsidione Rogerii, de sanguineto apud belvidiri.

[D]e obsidione Cayete et reditu Regis Jacobi post treugas firmatas ibidem.

De liberatione Karoli principis et coronatione ipsius ac dissolutis treugis.

[D]e iteratis treugis et locis barbarorum que Rogerius de lauria depredatus est.

De obitu Alfonsi Regis Aragonu (Aragonum) et coronatione Jacobi regem 

de eodem Regno.

[D]e iteratis treugis et blasco de alagona misso in calabriam.

De victoria quam Rogerius de lauria optinuit de extendardo et pluribus insularum Romanie.

[D]e pace firmata inter Regem francorum Regem francorum Regem Karolum et dominum Karolum de francia. (N. E. Aquí hay algo de lío.)

De friderico qui tunc dicebatur Infans vocato ad Bonifacium summum pontificem pro tractatu pacis.

De discidio quorundam nobilium in sicilia, et legatis siculorum ad Regem Jacobum propter renunciationem sicilie.

[D]e conversione illorum qui discidium fecerant. et provisione coronandi fridericum in Regem sicilie.

De legatione Bonifacii de Calamandrano, et responsione siculorum.

[D]e catalanis et aragonensibus vocatis de sicilia ad Regem Jacobum. et sermone Blasci de Alagona.

Liber III. De coronatione frederici Regis.

De colloquio friderici Regis ad siculos. et responsione illorum.

De pompis Mesanensium in ocairsu friderici Regis propter coronationem eius.

De passagio friderici regem contra calabrian.

De obsidione squellachii et de dictione ipsius.

De obsidione catanzari et de dictione ipsius.

De succursu Rocae Imperialis. et captione policori.

De perturbatione friderici Regis, et Rogerii de lauria.

De reconciliatione Rogerii de lauria et fugata obsidione Rocae imperialis.

De deditione sanci severini et archiepiscopo.

De deditione Rosarii, et aliorum locorum.

De legato Regis Jacobi ad Regem fridericum ut viderent se Invicem.

De consilio agitato super legatione Regis Jacobi.

De reditu friderici Regis in siciliam.

De captione lethye et ydronti.

De conflictu super pontem brundusii.

De reditu Roger de lauria in siciliam et consilio agitato, si erat eundum ad Regem Jacobum.

De licteris Regis Jacobi ad Rogerium de lauria, et virtute petri salvacoxa.

De discordia Regis et Rogerii de lauria.

De Regina Constancia, et yolanda (Violante) filia eius vocatis ad Regem Jacobum conquibus abierunt Joahnes de procida, et Rogerius de lauria.

De nupciis yolande ac felicitate Regine Constancie.

De Rogerio de lauria qui hostis publicus a Friderico Rege nominatus est et castris eius obsidione superatis.

Lib. IV. De bello catanzarii ubi Rogerius de lauria, et plures nobiles galli a Blasco devicti sunt.

De imperatione Rogerii de lauria ad Regem Karolum, et vocatione Regis Jacobi Romanus.

De processu Friderici Regis apud ysclam insulam contra Regem Jacobum et eius reditu. 

De adventu Regis Jacobi contra siciliam et dedicione pactarum Melacii Nucar. Montis fortis et santi petri.

De obsidione syracusae et dedicione buxeme palacioli xurtini, ferule et buckerii.

De rebellione castrorum petre precienasi et capitis orlandi nec non Raymundo de cabrera cum catalanis captis in Gerratana.

De obsidione castri pactarum et succursu Rogerii de lauria.

De navali bello phari in quo Johannes de lauria captus est.

De rebellione Gangii.

De recessu Regis aragonum de sicilia et consiliis hinc inde agitatis ac decollatione Johannis de lauria.

De dedicione gangii petre precie et quorundam castrorum vallis nothi.

De sermone Regis friderici ad siculos.

De navali bello captitis orlandi ubi Rex fridericus cum siculis debellati sunt.

De Ingressu friderici Regis Messanan et provisione defendendi siciliam.

De permutatione captivorum et reditu Regis Aragonum in cataloniam.

Liber V. De obsidione randacii et dedicione castellionis castrorum rocelle et placarum.

De dedicione adernionis et paternionis et pusillanimitate comitis camerarii

De rebellione bizini et bucherii.

De desolatione claramontis et obsidione Cathanie.

De dedicione aydoni et obsidione placee.

De sermone Regis friderici ad Cathanienses et responsione virgilii de scordia.

De rebellione Cathanie.

De rebellione nothi, buxeme, ferule, palacioli et cassari.

De rebellione Ragusie et adventu Gerardi de parma cardinalem in siciliam. 

De bello comisso inter fridericum Regem et phum. principem in quo princeps debellatus et captus est.

De rogerio de lauria misso Neapolim et eius consilio.

De bello gallina in quo captus est comes brehenne et cesisunt plures magni viri de gallis.

De cuscis qui venerunt contra siciliam et Rogerio de lauria redeunte neapolim.


De navali bello apud insulam poncii ubi siculorum clasis devicta est et multi nobiles de siculis capti sunt.

De constancia Johannis de claramonte Palmerii abbatis, peregrini de pactis et aliorum qui in bello poncii capti sunt.

De restitucione castri francaville et perdicione asari.

De rebellione Rachel Johannis, Tabarum et delie ac meritis perditorum.

De casibus quibus henricus de Incisa ex una parte et Rogerius de lauria ex altera, evaserunt manus hostium et captione Taurominii.

De naufragio ducis apud camerinam et Roger de lauria apud blorum.

De factione Petri de calatagerono et Gualterii de bellante.

Liber VI. De obsidione Messane et processu blasci de alagona.

[D]e succursu Messane per fratrem Rogerium de brundusio.

[D]e morte Blasci de alagona.

De succursu Messane per Regem fridericum.

De iterato succurssu e pietate Regis friderici erga Messanenses.

De visione et treugis habitis inter fridericum Regem et Robertum ducem apud Siracusas.

De sermone ducis et cathanienses et progressu eius neapolim et de dicione aydoni et ragusie.

De passagio Karoli fratris Regem francorum contra siciliam.

De rebellione Thermarum et conflictu ad portas Corilioni.

De eversione Castri ad mare de gulfo et obsidione terre sacre.

De pace quam Karolus frater Regis francorum composuit inter Regem friderici et ducem.

De classe Karoli fratris Regis francie et Roberti ducis redeunte cathaniam et reliquis yolande.

De processu friderici Regis leontinum et liberatione principis tarentini et aliorum captivorum.

De ingressu friderici Regis cathaniam resignatione terrarum, liberatione captivorum et processu Karoli et Roberti ducis Messanam.

De convivio Karoli fratris Regem francorum ad messanenses.

De sermone Karoli ad convivas et responsione nicoli de palicio. 

De sermone Karoli ad ducem et recessu eorum de sicilia.

De aceptatione pacis per Karolum Regem et alyonara sponsa missa in siciliam.

De reformatione capitulorum pacis et confirmatione per dominum Bonifacium summum pontificem.

De receptione alyonore sponse apud Messanam. (Elionor, Leonor.)

De conductu sponse ad ecclesiam et tradicione eius.

De transitu fratris Rogerii de brundusio in Romaniam.

De captione et carcere ferrandi filii Regis Maioricarum et Raymundi Montanerii. (Ramón Montaner o Muntaner.)

Liber. VII. De soluta pace inter fridericum et Robertum Reges et invasione Calabrie.

De accessu friderici Regis pisas et obitu henrici Imperatoris.

De reditu friderici Regis in siciliam.

De adventu Roberti Regis contra siciliam et responso spiritus.

De obsidione drepani. (Trapani)

De obsidione drepani. (Trapani)

De processu classis friderici Regis contra classem Roberti Regis et recessu eiusdem Roberti Regis de sicilia.

De expugnacione castri ad mare de gulfo.

De adventu thome de marchiano contra siciliam et bello ad menia marsalie.

De discursu Thoma de marchiano per siciliam et eius reditu.

De legatis summi pontificis ad fridericum Regem et eorum peticione.

De assignatione civitatis Regii aliorumque castrorum facta legatis summi pontificis.

De legatis friderici Regis ad summum Pontificem.

De genealogia friderici Regis per maternam lineam quam narrat franciscus de vintimilio comes iubente summo pontifice.

De responssione summi pontificis ad genealogiam et replicatione francisci comitis.

De discidio Januencium per quod pars guelforum introduxit Robertum Regem in dominum et pars gibellinorum univit se friderico Regi. (N. E. Güelfos y gibelinos, Januencium : Ianuensium, de Génova, genovés, genoveses.)

De coronatione Petri Regis et matrimonio cum elysabeth filia ducis de bavaria. (N. E. Isabel, Elisabeth, Duque de Bavaria, Bayern.)

De adventu Karoli ducis calabrie contra siciliam et obsidione panormi

(N. E. Palermo)

De relicta obsidione panormi et circuitu Karoli ducis per sicilliam.

De adventu comitis nobelli contra siciliam.

De adventu comitis coriolani contra siciliam.

De adventu barba uayra contra siciliam. 

Liber VIII. De progressu Petri Regis ad ludovicum Imperatorem.

De incendio Montisethne. (Monte Etna, volcán)

De rebellione et recuperatione Castri ad mare de Panormi.

De clandestina invasione butere.

De obitu Johannis summi pontificis et creatione benedicti atque legatis friderici Regis ad eundem benedictum.

De adventu Johannis de claromontis comitis contra siciliam. 

De perdicione insule Gerbarum.

De morte friderici Regis.

De vita et conversacione friderici Regis.

De Epistola henrici heremite ad Robertum Regem.

N.° 1295 En la cubierta: Libre de caça. Libre de animals de casar.

Hoja 2.a: Capitol de les fayçons e dels plomatges que deuen hauer los sparuers per a ser bons. (N. E. esparvers. Hay que consultar a Deudes de Prades, Auzels cassadors; por ejemplo en las obras de Raynouard.)

esparvé, cernícalo, halcón, falcó

94 hojas útiles, excepto las 1.a y última en blanco y las 90 a 96, de las que sólo se conserva la parte inferior; foliación 4 a 91 (las primeras hojas han sido cortadas). - Papel, cuya filigrana consiste en mano con estrella de cinco puntas, 0,314 alto X 0,215 ancho: caja escritura 0,236 X 0,154. - Letra S. XV; algunos claros prueban (que) es una copia.

Perg.°

(De la Librería de D. Vicente Hernández Máñez.)

¿Será el presente tratado la obra de cetrería del famoso Antonio de Vilaragut que cita Salvá?

Se conservan los capítulos siguientes:

De les fayçons e dels plomatges que deuen hauer los sparuers per a ser bons.

De les condicions, maneres e volers que deu aver lo astor prim que es dit femeniu.

Dels mijans astors quins deuen eser.

Dels noms de les plomes del cors de qualquier oçell.

Dels astors terçols que son dits mascles e son los menors.

Quant e com deu hom traure del niu e criar astors e sparuers e per conseguent tots altres ocells de presa.

Com deu fer hom hobrir la boca al falco o al oçell

Per a fer bo e ben volar e ben casar e ardit al astor o esparuer.

Dels astors o esparuers que son de auol cor e de auol condicio que no uolen caçar ne pendre res e an bona talla e bona pena. (N. E. Pena : ploma : com lo rat penat.)

De les natures dels falcons e dels oçells de presa e de les talles e fayçons e plomatges de aquells quines an a esser per a ser bons.

De no pendre lo falco o lo oçell si gran nesisitat no es.

Com deu hom tenir lo falco o lo oçell e que li deu hom fer quant lo a brau e saluatge.

Del pes cantitat e mesura de medeçines e altres coses que son conuenibles e haura prou qualquier oçell segons lo gran de aquell poch mes o menys.

Com deu abaxar hom los falcons o los oçells.

De la barra o percha qui es bona pera tenir qualseuol ocell.

Per a fer adompdar e amançar e asossegar a oçell malenconich e per ferli perdre que nos debata molt, ni basque e sia pus ayna dompde el fara abaxar molt e perdre algun poch de la brauea e fets axi.

De quant haurets tengut lo falco o lo oçell deu o quince jorns e sera bax e vendra be al puny quey salte volenters o un poch al lloure seguentment que li deuets fer e fets li pebrada e daula y en deju que no haja menjat res a hora de misses majors.

Seguentment que deueu fer al oçell e com li adobareu la nefa e en quin temps ne quant.

De quant voldrets dar la dita bossa o porga al falco o al oçell per denejar (N. E. netejar) li lo ventrell com ho farets.

Qui deu hom fer al falco o al ocell quant hom coneix questa algun poch empachat e volrets que esmirle be.

De la poluora que es mol bona per a dar al falco o al ocell que volrets questiga llarch de ventre.

Per a quant conuendra de dar plomada al falco o al ocell e com la y dareu e quant e en quina manera.

Com deu hom guardar de llançar ne fer pendre al aztor ni al falco ni al oçell ralees ni ceuar lo y ne darliu amenjar.

Com se deu a saytar falco monteri o pelegri a perdiu.

Per a afaitar lo falco a llebre o a perdiu o a altra cosa la qual vos volrets. 

Com vos deuets guardar de dar a menjar al oçell que esta molt flac e baix.

Per a tornar gras e engordar lo ocel, que sia vengut a gran flaquea e de falliment (defalliment) de carns.

Quant deu hom tenir lo falco o lo oçell flach o gros segons lo temps.

Com deu exer avisat tot caçador per a caçar be ab lo falco o ab lo oçell.

Per a guardar que lo falco o lo ocell no rode per desig de sol e de esser sbanyat car mols sen van per aquesta raho.

Del falco o del ocell qui desempara la preso qui presa aura ans que y plegue son senyor.

Per a fer ardit lo falco o lo oçell.

Si lo falco o lo ocell es squiu que nos dexe cobrar.

De quant lo falco o lo oçell sesbarrara o fogira del hom es ceuara de qualquier mal past que li deu hom fer.

Quant hom be de caça ab lo falco o lo ocell que li deu hom fer.

Que deu hom fer al falco o al oçell quant be de caça.

Com deuets ceuar lo vostre ocell o falco de oçells de aygua.

Com no deuets fer pendre ni dar res per medecina al falco o al ocell sino en deju si gran necessitat no es.

Per a fer curar les plomades que los falcons o los ocells se retenen.

Com no deu hom de dar plomada ni curall ni osfada al falco o al oçell.

Del falco o del ocell que apresa la plomada o lo curall e so rete que no vol llancar (llançar) per tracio que en ell regna ho (o) per malaltia.

Del falco o del oçell que te alguna cosa en lo ventrell e vomiteja e no la pot llançar per a ferla y llançar fets axi.

Quant los falcons ho los ocells tenen algunes plomades velles pegades en lo ventrell en ques conexera e com lo guarreu. (guariréu : sanaréu)

Del falco o del ocell que fa sanch per dauall ab lo que smirla.

Del falco o del oçell com lo deu hom guardar que no begua de neguna sanch en special sia guardat que no vega (begua, begue, de beure) sanch de oçell vell.

Del falco o del oçel que no sab hom quin mal sea ni lo y pot hom conexer que li deu hom fer.

De quant se aborracara alguna ploma o plomes al falco o al oçell o seli machucara o lluxara o torçra o trencara pero que del tot no sia trencada adobaules hi en la forma seguent.

Que deu hom fer al falco ho al oçell que se li haura trencada alguna ploma o plomes de les alles o de la coha prop la carn com la y deuets escatir.

Per a escatir de agulla.

De quant se li aranca alguna ploma per força al ocell.

Quant se arranca al oçell alguna ploma de les ales ho de la coha per força que li faça sanch.

Per a falco o ocell que sia tacat de oli o de grex en les plomes.

De la formiga ques fa als falcons e als oçells en les plomes de les ales e de la coha que se les tallen ab la nefa e no sab hom quin mal se han.

Per a fer desfer los hous als falcons o als oçells que son femelles.

La marquesa de Monferrato, a una invitassió a minjá gallines, en unes discretes paraules refrene lo lloco amor del rey de Fransa.

Per a al falco o oçell que no pot pasar la gorga.

De la polbora qui es bona per a dar al falco o al oçell qui llança la gorga.

Per a qui volra fer llançar la gorga al falco o al oçell.

Per a curar falco o ocell que no pot pasar la gorga e la te ja corrompuda que li put lo ale si la y o letg e la vianda que y te dins que li farets.

Del falco o del ocell que te la gorgua e lo ventrell e les tripes fredes e per raho de aquesta fredor lança la gorgua.

Del falco o del ocell que llança la mitat de la gorga poch mes o menys.

Del falco o del ocell que te la gorga e les tripes plenes de vent.

Del falco o del oçell ques forada la gorga.

Per a falco o oçell que ha defalliment de cor que no pot volar com solia.

Quant lo falco o lo oçell te les mans inflades.

Com se deu fer oli apati.

Del falco o del oçell que te les mans inflades e no y te plaga alguna.

Dels porets e claus ques fan en les mans dels falcons o dels oçells e ab que guaran.

De la ungla quant vol eixir al falco o al oçell que las arranca del dit de la ma.

Com deu hom fer per guardar lo oçell que no se li façen les malalties de la aygua congelada en lo cap.

Que deu hom fer al falco ho al oçell per a que stiga sans tot lany.

Que deu hom fer per guardar lo falco o lo oçell que no haja aygua en lo cap e per sostenirlo sans tot lany.

Per a falco o oçell que te aygua en lo cap.

Del falco o del oçell que te aygua congelada en lo cap e te lo cap inflat.

De mal de aygua congelada ques fa als falcons o als oçells en lo cap.

De altra aygua congelada que es mala.

Si lo falco o lo oçell te blancor o desfeta o tel en lull. (l'ull) 

Del falco o del oçell que te tel en lull o desfeta per colp o per als.

Del falco o del oçell que reb colp en lull e sel haura trencat.

De una malaltia ques fa als falcons o als oçells que a nom mal de cap.

Per quines rahons ve lo mal del cançer en la boca als falcons o als oçells.

De quines viandes deu hom guardar al oçell que no li de a menjar quant tendra mal de cançer en la boca.

Del falco o del ocell que te la boca inflada e no y te alre malt. (mal)

Del mal ques fa als falcons o als ocells que sels infla la boca per scalfament.

De una malaltia ques fa als falcons o als oçells en la boca que dien garmolls ho grans.

De altre gormis ques fa en la boca del falco o del oçell qui es a manera de cançer lo qual es mortal sino es acorregut e curat.

De mal de cancer ques fa als falcons e als oçells en la boca.

De altre cançer ques engendra en algunes plagues o talls ques fan als falcons, o als oçells en la boca.

De altre cançer ques fa en la boca del falco o del oçell.

De altre cançer ques fa es engendra en la boca del falco o del oçell que es pijor que tots e es perillos e mortal.

De altra medeçina que es bona per a guarir mal de cançer que sia fort.

Del guermez ques fa en les orelles dels falcons o dels oçells.

Quant per alguns colps o debatudes se li sera inflat al falco o al ocell en algun lloch e se li sera alli represa alguna sanch cuallada entre lo cuyro e la carn.

Del falco o del oçell que haura rebut colp com dit es en lo altre capitol e no se li ajustara sanch ni sera molt inflat sino que u tendra blau.

De altra manera de cascament que lo falco o lo ocell esta cascat en lo cos e no pasa be lo que menja.

Per a falco o oçell que sera estat mal tractat e cascat.

Quant lo falco o lo ocell sera cascat que ha pres colps.

De altra manera de malaltia que ve per cascament als falcons o als oçells.

Del mal de fetge que ve per cascament als falcons o als oçells.

Del falco o del oçell ques debat per beure quant veu laygua en beu molta e tantes vegades com veura aygua tantes ne vol beure e de fet ne beu si lin dexau beure e tot aço fa per mal que te en la vexiga.

Del falco o del ocell que smirla ab afany que seli comença a fer pedra.

De mal de pedra ques fa als falcons e als oçells.

Dels falcons o dels oçells que han mal de pedra.

Com se deu obrir lo falco o lo ocell quant te tan grosa la pedra que nol dexa smirlar e no la pot lançar.

De una pedra chica ques fa als falcons o als oçells entre les çelles e le cuyro questa sobre la nefa alli hon comença la ploma del cap.

Del falco o del ocell que se li fa pedra o durullo entre la çella e lo cap.

Del falco o del oçell que haura pantax.

Del enguent que es bo per a curar totes nafres als falcons ho als ocells.

De la poluora que es bona per a guarir los falcons o los oçells que han nafres giques que no han mester cosir ni obrir.

Del falco o del oçell que reb colp.

Per a falco o oçell que sera nafrat de fora en la caça.

Per a guarir al falco o al oçell que tendra plaga en les mans o en les cames de la ploma avall.

De quant lo falco o lo oçell per nafra li hixen les tripes de fora.

Com se deu fer la consolda per a les trencadures.

Com se deu fer la consolda per a les trencadures. (sic)

De quant lo falco o lo oçell se trenca alguna canyella de la ala os trenca la ala tota en redo e no li ix os ni sanch ni te romput lo cuyro.

Del falco o del oçell que haura la cama trencada o la cuxa que nos haura romput lo cuyro ne li haura exit os ni canyella ni sanch.

Si lo falco ho lo ocell tendra la cuxa o la cama o la ala trencada que sia romput lo cuyro que ixca sanch.

Dels filandres ques engendren en lo ventrell del falco o del oçell.

Des filandres que son engendrats prop los rinyons de fora lo ventrell dins en lo cos.

Del inflament que los falcons o los oçells tenen en lo ventrell de ram de enfit que stan enpachats.

Joaquim Montclús, Joaquín Monclús, gordo, seboso, gort, gras, craso, empachat

Del falco o del oçell que esta costribat que fa la smirla dura a durullons.

(constipado : estreñit, que fa la merda dura a cagallons : truños.)

Luis Rajadell, wc, tassa del wc, assentat, cagán, merda, merdós,

Del falco o del oçell que ha mal de febra questa empachat.

Del inflament ques fa als falcons o als oçells en lo ventre que ha nom tropich.

Del inflament ques fa al oçell entre lo cuyro e la carn per ventositat.

Del falco o del oçell que se li fa potra.

Del falco o del oçell que tendra les barres fora de lloch. (barres : mandíbula, mandíbules.)

Del mal de fistola ques fa als oçells.

Del falco o del oçell que se li fara sobre os.

Que deu hom fer al oçell quant lo vol posar en muda.

Com vol star lo oçell en muda e en quin loch lo deu hom tenir e en quina forma.

De les viandes e altres coses que son bones per a fer be mudar e tost lo falco o qualseuol oçell. E dauli de aquestes viandes al començ mentre menja ab fam que depuix no voldra menjar ni pendre nenguna poluora per a quel faça mudar tost e despullar.

Que deu hom fer per a tenir sanch (N. E. sa, sano) lo falco ho lo oçell quant estiga en muda e per conseguent tot lany.

De una malaltia ques fa als falcons o als oçells en lo temps que estan en muda que sels puxen filandres als renyons.

Que deu hom fer al falco o al oçell quan ix de muda e quant hom lo vol traure.

Que deu hom fer al oçell que remuda les plomes.

Fray Cipolla (Seba, Sebeta en honor al agüelo de les charrades) prometix an algúns llauradós amostráls la pluma o ploma del ángel Gabriel; al trobá al puesto de ella només carbó, los diu que són de aquells que van rostí a San Lorenzo (Lloréns).

De una malaltia ques fa als falcons o als oçells en lo temps que muden que ha nom prohija de ques guasta les plomes.

Per a fer desfer lupia.

Per a desfreçar e mudar de color los falcons o los oçells que nols coneguen.

Per a guarir sarna per molta que tingan qualseuol gos o altre animal e encara persona...

N.° 1296 Fol. 1°: Libro de las Antigüedades de la Santa Metropolitana Iglesia de Valencia.

Fol. 61: Descripsion del Edifisio material, de la Iglesia Metropolitana de Valencia, el principio que tuvo, y el estado que hoy tiene.

183 hojas útiles, excepto las 1.a, 44-61 y catorce últimas, a 19 líneas; foliación 1 a 168. - Papel 0,206 alto X 0,149 ancho: caja escritura 0,166 X 0,100. - Letra S. XVIII; con notas marginales.

Título. - Texto. - Hojas en blanco. - Título. - Texto.

Se escribió el año 1738. La 1.a parte comprende desde San Eugenio a Don Francisco Fabián y Fuero, y la 2.a se ocupa del edificio y ornamentos.

Perg.°

(De la Librería de D. Onofre Soler).


N.° 1297 ✞ Libro de apuntaciones hebreas.

77 hojas, muchas de ellas en blanco, a 18 líneas. - Papel 0,204 alto X 0,145 ancho: caja escritura 0,187 X 0,139. - Letra S. XVIII. 

Port. - V. en bl. - Texto.

Contiene también, anotaciones en latín acerca de la lengua francesa.

Perg.°

(De la Librería de D. Mariano Liñán).


N.° 1298 Libro de Asientos Verídicos de las Cosas más notables sucedidas en Valencia y su Reyno y otras partes desde el día 10 del mes de Agosto 1738 en adelante. Compuesto para memoria de lo Venidero.

25 hojas a 28 líneas. - Papel 0,210 alto X 0,150 ancho: caja escritura 0,195 X 0,130. - Letra S. XVIII.

Port. - Texto.

Perg.°

(De la Librería de D. Vicente Hernández Máñez).


N.° 1299 [Libro de Coro].

Hoja 1.a: In die resurrectionis domini nostri iesu christi...

Hoja 269: et fidem congrua devotione sectemur: Per dominum.

270 hojas útiles, excepto la última, a 18 líneas. - Vitela 0,390 alto X 0,275 ancho: caja escritura 0,246 X 0,164. - Letra S. XV; magnífica orla con adornos, emblemas, niños y escudo de los Soberanos de Nápoles; título alternando líneas en oro y azul; profusión de capitales miniadas en oro y colores; palabras en oro, y reclamos cada diez hojas.

Miniaturas en las hojas: 1.a, La Resurrección del Señor; 19, San Jorge; 25, San Marcos; 30, San Felipe y Santiago; 35 v.ta, Invención de la Santa Cruz; 41, San Juan Ante Portam Latinam; 46 v.ta, Aparición de San Miguel Arcángel; 52, Ascensión del Señor; 57 v.ta, Pentecostés; 82 v.ta, Padre Eterno; 95, Corpus Christi; 101, Natividad de San Juan Bautista; 111, San Pedro y San Pablo; 122, San Pablo; 128 v.ta, Visitación de la Virgen; 134 v.ta, María Magdalena (está cortada); 139 v.ta, Santiago Apóstol; 145, San Pedro Advíncula; 150 v.ta, Virgen María; 156, Transfiguración del Señor; 161 v.ta, San Lorenzo; 168, Asunción de la Virgen; hoja 173 v.ta, San Bartolomé; 178 v.ta, San Agustín; 183 v.ta, Degollación de San Juan; 189, Natividad de la Virgen; 200 v.ta, San Mateo; 205 v.ta, Dedicación de San Miguel Arcángel; 212, San Jerónimo; 213, San Lucas; 218, San Simón y San Judas; 223, Todos los Santos; 230, Oficio de los fieles difuntos; 235, San Martín; 240 v.ta, San Mateo; idem, San Andrés; 252 v.ta, San Nicolás; idem, San Ambrosio; 253, Concepción de la Virgen; 258 v.ta, Santa Lucía, y 263 v.ta, Santo Tomás Apóstol.

Rústica.

Son oficios de Vísperas; comprenden algunas más festividades que las que indican las miniaturas.


N.° 1300 [Libro de cuentas, pagos, arrendamientos, etc.].

195 hojas, algunas en blanco. - Papel 0,302 alto X 0,208 ancho. - Letra S. XVIII.

Texto.

No hemos podido averiguar a qué entidad corresponde.

Perg.°


N.° 1301 [Libro diario de gastos, de los frailes del Sacro Convento de 

Montesa. Años 1805 y 1806].

2 vol.s - Papel 0,300 alto X 0,208 ancho. - Letra S. XIX.

Tomo I. 180 hojas.

Texto.

Tomo II. 208 hojas.

Texto.

Perg.° 


N.° 1302 Abitos (hábitos). Año 1714. Libro de Recepciones de Abito (hábito) de la 3 Orden de N. P. S. Francisco del Convento de la Sangre de Christo de Menores Capuchinos de la Ciudad de Valencia, desde el año 1714.

264 hojas útiles, excepto las dos primeras; paginación 1 a 497. - Papel 0,208 alto X 0,150 ancho. - Letras S. XVIII y XIX.

Título. - Texto.

Perg.°

Comprende los años 1714 a 1827. Algunas partidas van firmadas por los 

visitadores.


N.° 1303 Libro del Rosario de la Virgen Sanctissima madre Dios y señora nuestra.

Al fin: Fin en el día de la Catreda (cátedra) de San Pedro en 22 de Febrero 1670 y hazia (hacía) frío exorbitante, para Valencia.

2 hojas y 135 folios, a 33 líneas. - Papel 0,218 alto X 0,155 ancho: caja escritura 0,188 X 0,110. - Letra S. XVIII; con reclamos y notas marginales. 

Al Cristiano Letor (lector). - Título. - Texto.

Perg.°


N.° 1304 Libro de títulos de fundación, herencias administraciones legados, donaciones, i, vínculos del convento de San Felipe Descalzos Carmelitas de la Çivdad de Valencia. Tomo 1.° contiene cinco partes. Primera títulos de la fvndaçion. Segunda títulos de herencias. Tercera títulos de administraciones. Quarta títulos de legados. Quinta títulos de donaciones. Sexta títulos de vínculos.

8 hojas y 553 fol.s, de los cuales están en blanco los 37, 41, 42, 77, 82, 

100, 102 a 105, 120 a 200, 217, 221 a 229, 235, 240, 250 a 309, 344, 354, 355, 361, 365, 371 a 430, 443, 458 a 510, 512, 513, 515, 516, 519, 520, 522, 523 y 526 a 553, a 38 líneas, con numeración arábiga. 

- Papel 0,340 alto X 0,235 ancho: caja escritura 0,285 X 0,175. - Letra S. XVIII; con notas marginales y algunos reclamos.

Port. (con varias letras intercaladas o superpuestas). - V. en bl. - Exordio. - Índice de la fundación y traslación de este Convento. - P. en bl. - Índice de las herencias. - P. en bl. - Índice de los legados. - Índice de las donaciones. - P. en bl. - Índice de los vínculos. - P. en bl. - Texto.

El edificio se inauguró el 10 de agosto de 1589, en la calle de San Vicente, en lugar elegido por el Rey. P. Fr. Elías de San Martín, Provincial de Castilla la Nueva. Este Convento, cuyo primer Prior fue Fr. Manuel de la Madre de Dios, tuvo por Titular y Patrón de su iglesia a San Felipe, por indicación del Monarca entonces reinante.

Perg.°


N.° 1305 ✞ Libro primero de la Vida de Santa María Madalena Contiene desde su Nacimiento hasta su Conversión.

77 hojas útiles, excepto las 4, 47, 59 y 71, a 27 líneas. - Papel 0,314 alto X 0,215 ancho: caja escritura 0,261 X 0,151. - Letra S. XVIII; con reclamos y notas marginales.

Título. - Texto. - P. en bl.


Licencia.

N.° 1306 ✞ Licencia del Rey don Alonso para comprar el guerto (huerto, güerto) de [Jacobo de] Jerez en Valencia. X. kalen. februarii 1290.

(N. E. Alfonso III de Aragón.)

1 hoja a 31 líneas. - Papel 0,193 alto X 0,212 ancho: caja escritura 0,257 X 0,165. - Letra S. XVII.

Título. - Texto.


N.° 1307 [Sobre conceder licencia de sisas en los lugares de la Orden de 

Montesa].

2 hojas, la 2.a en blanco, a 18 líneas. - Papel 0,212 alto X 0,150 ancho: caja escritura 0,170 X 0,105. - Letra S. XVIII.

Texto.


N.° 1308 [Licencia concedida por Fr. Tomás García de Villanueva, Provincial del Orden de Mínimos de San Francisco de Paula, al R. P. Fr. Vicente Martí, de la misma Religión, para que pueda prestar juramento en la causa de Beatificación y Canonización del Siervo de Dios Gaspar Bono, acerca de algunos milagros realizados por intercesión del dicho Siervo. San Sebastián de Valencia, 9 de agosto de 1728].

4 hojas a 33 líneas. - Papel 0,304 alto X 0,206 ancho: caja escritura 0,284 X 0,138. - Letra S. XVIII.

Texto (en latín). - P. en bl.


Liminyana, Joannes.

N.° 1309 Hoja 1.a: ✞ Infacto et Jure pro parte Baltazaris blanes Contra Rodericum Rocafull.

Hoja 2.a: ... y ansi se hay de emproueher en fauor de dicho blanes y contra dicho Rocafull cum expensarum et vita çenseo saluo etc. Joannes Liminyana.

2 hojas a 38 líneas. - Papel 0,312 alto X 0,205 ancho: caja escritura 0,268 X 0,158. - Letra S. XVII.

(De la Librería de D. Vicente Hernández Máñez).


Liñán Morelló, Marianus.

N.° 1310 De dissolutione matrimonii rati non consummati per professionem religiosam, fiat necne iure divino Dissertatio, quam ut novo Sacrae Theologiae Candidatorum ordini cooptaretur eiusdem Facultatis Censoribus offerebat Marianus Liñan Morelló Theologiae Doctor et Linguae Arabicae Professor.

35 hojas útiles, excepto las 1.a y tres últimas, a 21 líneas; paginación 1 a 60. - Papel 0,308 alto X 0,208 ancho: caja escritura 0,238 X 0,150. 

- Letra S. XVIII. - Port. - V. en bl. - Texto (con firma autógrafa del autor). 

Rústica.


Lista.

N.° 1311 ✞ Lista General donde se hallan anotados los Ministros y dependientes de esta Illustre Ziudad de Valencia; que Salarios gozan, 

y con que Títulos obtienen los Empleos: Siendo Procurador general de ella. El Señor Don Joseph Francisco Ramon y Sentis.

14 hojas a 29 líneas. - Papel 0,301 alto X 0,205 ancho. - Letra S. XVIII; con notas marginales.


Littera.

N.° 1312 ✞ Sanctissimi D. N. Domini Clementis Divina providentia Papae XI. Litterae Apostolicae in forma brevis ad Archiepiscopos et Episcopos, nec non universos Christi fideles Regni Siciliae. Datae die XXII. Octobris MDCCXII. Romae MDCCXII. Typis Reverendae Camerae Apostolicae.

4 hojas, la última en blanco, a 25 líneas. - Papel 0,215 alto X 0,152 ancho: caja escritura 0,175 X 0,118. - Letra S. XVIII; con reclamos.

Port. - Texto.

Perg.°


Livio, Tito.

N.° 1313 Hoja 1.a v.ta: In hoc ornatissimo codice continentur Titi Livii Patavini ab urbe condita libri X.

Hoja 2.a: Titi Livii Patavini Historici elegantissimi ab urbe condita liber primus incipit.

Hoja 2.a v.ta: Titi Livii Patavini Historiografi ab urbe condita liber primus incipit.

Hoja 245 v.ta: Finit Liber decimus ab urbe condita.

247 hojas útiles, excepto las dos últimas, a 32 líneas. - Vitela 0,372 alto X 0,250 ancho: caja escritura 0,226 X 0,133. - Letra S. XV; preciosa orla en colores, y en cuya ornamentación entran ángel, varias joyas de perlas y piedras preciosas, otro ángel y escudo de los Soberanos de Nápoles; la orla de la 2.a hoja contiene el mismo escudo, joyas, ángeles y emblemas; la capital lleva moneda áurea de Vespasiano; las capitales de los libros están dibujadas en oro y colores, y de ellas se desprenden orlitas con emblemas; títulos en oro, epígrafes en rojo; reclamos cada diez hojas y notas marginales.

Piel con adornos dorados, sobre tabla; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

Nació el célebre historiador Tito Livio en Padua (Italia) el año 59 antes de J. C. Dedicóse en Roma al examen de los documentos históricos en los archivos, lo cual le proporcionó la amistad de Augusto; casóse dos veces y falleció el año 18 de Jesucristo.

De la 1.a década conócense los códices de Verona y Florencia pertenecientes al S. XI, y otros muchos.

De las ediciones de las décadas citaremos las siguientes:

Romae, Sweynheym, 1469?, fol.; Romae, Gallus, 1470?, 2 vol.s fol.; Venetiis, Vindelinus, 1470, fol.; Romae, Sweynheim, 1472, fol.; Mediolani, Lavagnie, 1478, fol.; Mediolani, Zarothus, 1480, fol.; Tarvisii, 1480, fol.; Tarvisii, Vercellius, 1482, fol.; Venetiis, 1491, fol.; Mediolani, Sinzenzeler, 1495, fol.; Venetiis, Pincius, 1495, fol.; Venetiis, Pincius, 1498, fol. Venetiis, Vercellensis, 1506, fol.; Pariis (Parisiis), 1510, fol.; S. l. n. a. [Lyon, 1510], 3 vol.s 8.°; Venetiis, Pincius, 1511, fol.; Maguntiae, Schoeffer (Schöffer), 1518, fol.; Venetiis, Aldus, 1518-21, 5 vol.s 8.°; Venetiis, Rabanus, 1520, fol.; Florentiae, 1522, 5 vol.s 8.°; Parisiis, Girault, 1529, fol.; Venetiis, Juntae, 1531, 4.°; Basileae, 1531, fol.; Venetiis, Juntae, 1532, fol.; Venetiis, Manutius, 1532, 4.°; Basileae, 1535, fol.; Basileae, 1539, fol.; Lyon, 1542, 4 vol.s 8.°; Basileae, Hervagius, 1543, fol.; Parisiis, Vascosanus, 1543, fol.; Lugduni, Gryphius, 1548, 2 vol.s 12.°; Parisiis, Vascosanus, 1552, fol.; Francofurti, 1552, 3 vol.s 8.°; Lugduni, Frellonius, 1553, fol.; Lugduni, Gryphius, 1554, 4 vol.s 16.°: Basileae, 1554, 3 vol.s 8.°; Compluti, Mey Flandro, s. a. 4.°; Venetiis, Manutius, 1555, fol.; Venetiis, 1566, 2 vol.s fol.; Venetiis, Aldus, 1566, fol.; Francofurti, 1568. 2 vol.s fol.; Venetiis, 1572, fol.; Lutetiae, Charronius, 1573, fol.; Francofurti, 1578, fol. 

Francofurti, Saurius, 1608, fol.; Francofurti, 1609, 8.°; Lugduni, 1621, 4.°; Parisiis, 1625, 8.°; Francofurti, 1627-28, fol.; Amstelodami, Blaeu, 1633, 24.°; Lugduni, Elzevirius, 1634, 3 vol.s 12.°; Lugduni, 1644-45, 4 vol.s 12.°; Lugduni, 1653, 3 vol.s 12.°; Amstelodami, Jansonius, 1661, 8.°; Amstelodami, Elzevirius, 1664-65, 3 vol.s 8.°; Amstelodami, 1678, 12.°; Amstelodami, Elzevirius, 1678, 3 vol.s 8.°; Parisiis, Leonard, 1679-82, 6 vol.s 4.°

Oxoniae, 1708, 6 vol.s 8.°; Amstelodami, Wentestenius, 1710, 10 vol.s 8.°; Venetiis, 1714-15, 6 vol.s 4.°; Londini, Tonson, 1722, 6 vol.s 12.°; Lipsiae, 1735, 3 vol.s 8.°; Parisiis, Quillan, 1735-42, 6 vol.s 4.°; Amstelodami 1738-46, 7 vol.s 4.°; Basileae, 1740, 3 vol.s 8.°; Londini, Tonson, 1749, 7 vol.s 12.°; Edimburgi, Hamilton, 1751, 4 vol.s 12.°; Patavii, 1759, 6 vol.s 12.°; Edimburgi, 1764, 4 vol.s 12.°; Parisiis, 1768-69, 3 vol.s 12.°; Lipsiae, Veidmanus, 1769, 3 vol.s 8.°; Patavii, 1770, 6 vol.s 12.°; Romae, 1773, 4.°; Parisiis, 1775, 7 vol.s 12.°; Halae, 1777-93, 3 vol.s 12.°; Bassani, 1778, 6 vol.s 12.°; Manhemii, 1779-83, 12 vol.s 8.°; Biponti, 1784-86, 13 vol.s 8.°; Lipsiae, 1785, 5 vol.s 8.°; Bassani, 1791, 6 vol.s 12.°; Londini, Ritchie, 1794, 8 vol.s 8.°

Oxonii, 1800, 6 vol.s 12.°; Lipsiae, 1801-4, 5 vol.s 8.°; Gotinguae, 1807-9, 6 vol.s 8.°; Oxonii, 1813, 6 vol.s 8.°; Londini, 1813, 6 vol.s 8.°; Oxford, 1814, 4 vol.s 8.°; Gotae, Ettinger, 1816-22, 7 vol.s 8.°; Londini, Rodwell, 1819, 5 vol.s 18.°; Stutgardiae, 1820-28, 16 vol.s 8.°; Oxonii, 1821, 4 vol.s 8.°; Parisiis, 1822-26, 12 vol.s 8.°; Lipsiae, Weidmann, 1823-25, 5 vol.s 8.°; Londini, Priestley, 1825, 5 vol.s 8.°; Lipsiae, 1825-26, 3 vol.s 8.°; Londini, Valpi, 1826, 26 vol.s 8.°; Lipsiae, Tauchnitz, 1828, 4 vol.s 8.°; Lipsiae, 1829, 6 vol.s 16.°; Missenae, 1839, 8.°; Oxonii, 1840-41, 4 vol.s 8.°; Berolini, 1841-46, 3 vol.s 8.°; Londini, 1842, 6 vol.s 8.°; Lipsiae, 1848, 6 vol.s 16.°

N.° 1314 Hoja 2.a v.ta: In hoc ornatissimo codice continentur Titi Livii 

Patavini de secundo Bello Punico, Libri. X.

Hoja 3.a: Titi Livii. Patavini. De Secundo Bello Punico, Liber primus. incipit.

Hoja 243 v.ta: Exemplo deinde huius nequaquam victoria pares insignes imaginum titulos claraque cognomina familiae fecere.

245 hojas útiles, excepto las 1.a y dos últimas, a 32 líneas. - Vitela 0,367 alto X 0,255 ancho: caja escritura 0,226 X 0,129. - Letra S. XV; magnífica portada estilo Renacimiento, en oro y colores, a la que decoran joyas con piedras preciosas y perlas, candelabros, emblemas, ángeles y medallones; orla en la hoja 3.a con joyas, emblemas, ángeles, medallón y escudo de los Monarcas de Nápoles; capitales en oro y colores, con orlas que de ellas se desprenden, al comienzo de cada libro; títulos en oro; epígrafes rojos; reclamos cada diez hojas y notas marginales.

Piel con adornos dorados, sobre tabla; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

El códice más antiguo de esta década es el Puteanus; del S. XV otro en la Biblioteca Palatina de Viena. 

(N. E. Pongo città y u por v, lo demás lo dejo como está.)

N.° 1315 hoja 1.a v.ta: In questo libro si contiene la prima decada di Tito Livio Padouano Historico nobilissimo dal principio della città di Roma.

Hoja 2.a: Incomincia il libro primo de lle Historie di Tito Livio dal principio di Roma. Se lo mifo hutile cosa lestorie del populo romano dal primo principio della città scriuendone assai...

Hoja 3.a: Assai chiaro e che presa troya et crudelmente trattati tutti gli altri troyani ad Enea et antenore...

Hoja 227 v.ta: Colonie erano nuove terre fatte da romani o vero nuovi habitatori mandati a nuove terre prese i quali erano chiamati coloni. Romani.

328 hojas útiles, excepto la última, a 32 líneas. - Vitela 0,333 alto X 0,236 ancho: caja escritura 0,214 X 0,124. - Letra S. XV; orla en el vuelto de la 1.a hoja, de hermoso estilo Renacimiento, en oro y colores, con adornos, flores, perlas, y en la parte superior escudo de los Soberanos de Nápoles; preciosa orla, también en oro y colores, con emblemas, y siete medallones con bustos de Carlos y Felipe de Borgoña, Francisco Sforcia y otros personajes; una miniatura tal vez represente el busto del traductor con su libro en la mano; el escudo inferior está cortado; títulos de la portada y segunda hoja en oro; capitales en oro y colores al principio de cada libro, y los restantes azules; reclamos cada diez hojas.

Piel con adornos dorados, sobre tabla; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

Traducciones italianas: Roma, Gallus, 1476, 3 vol.s fol.; Venetia, 1478, 3 vol.s fol.; Venetia, Scoto, 1481, fol.; Venetia, B. Alexandria, 1485, fol.; Venetia, Zanis, 1490, fol.; Venetia, Varcellese, s. a. fol.; Venetia, Zanis, 1502, fol.; Venetia, Zanis, 1511, fol.; Venetia, Vettor, 1535, 4.°; Venetia Giunti, 1540, fol.; Venetia, Junti, 1554, fol.; Venezia, Giunti, 1562, fol.; Venetii, Giunti, 1575, fol.; Brescia, 1804-16, 33 vol.s 8.°; Milán, Bettoni, 1824-25, 7 vol.s 8.°; Roma, Poggioli, 1827-28, 14 vol.s; Bolonia, 1875-76. 


N.° 1316 Hoja 2.a v.ta: In questo volume si contiene la terza deca (más arriba: decada) di Tito Livio Padovano Historico nobilissimo della seconda guerra punica.

Hoja 3.a: Chomincia la terça Deca di Tito Livio Padovano della seconda guerra. la quale e Romani hebbono co cartaginesi. Libro XXXI. Proemio.

Hoja 350: Finis Qui finisce il decimo e ultimo libro della terça decha di Tito Livio Padovano de facti de romani. finito di copiare a di. XXVII. di gennaio MCCCCLXXV. secondo il millesimo fiorentino Deo Graçias Amen.

352 hojas útiles, excepto las 1.a y dos últimas, a 32 líneas. - Vitela 0,342 alto X 0,235 ancho: caja escritura 0,243 X 0,123. - Letra S. XV; hermosa orla miniada en oro y colores en la hoja 2.a vuelta, con ramas, flores, angelitos, aves, dos bustos con armaduras, y una cierva; preciosa orla, también en oro y colores, en la hoja 3.a, con adornos, angelitos, animales, aves, emblemas, dos bustos; una miniatura representando una fortaleza, atacadas sus puertas por varios guerreros y delante inmensa pira ardiendo, en la cual están sentados infinidad de sujetos, y otra con busto del traductor que lleva el libro en las manos; capitales miniadas en oro y colores, siendo de mayor tamaño las que encabezan los libros; títulos en oro y azul el de la portada y los demás en rojo. Se transcribió en Florencia por cuenta del rey Fernando.

Contiene los libros 21 a 31, a pesar de que al principio dice libro XXXI.

Piel con adornos dorados, sobre tabla; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes). 


N.° 1317 Hoja 1.a: Qui comincia. il. Prolago, di Tito Livio excellentissimo 

aultore (: auctore, autore) et istoricho, da Padova et cittadino di Roma raccontatore de Romane istorie ove e da sapere. in prima le infrascritte note.

Hoja 6.a v.ta: In questo volume si contiene la quarta deca di Tito Livio Padovano Historico Nobilissimo della guerra macedonica.

Hoja 7.a: Incomincia la quarta deca di Tito Livio Padovano di latino da altri facta volgare, etc. tracta della Guerra Macedonica. Proemio del Volgarizatore. (N. E. Consultar De vulgari eloquentia de Dante.)

Hoja 10 v.ta: Incomincia il primo libro della quarta deca di Tito Livio Padovano della Guerra Macedonica. Proemio.

Hoja 356 v.ta: Finis. Finisce. il decimo. et. ultimo. libro. della. quarta. deca. di. Tito. Livio. Padovano. storico. excellentissimo.

356 hojas útiles, excepto las 4.a y 5.a a 33 líneas. - Vitela 0,342 alto X 0,236 ancho: caja escritura 0,220 X 0,124. - Letra S. XV; hermosa orla, estilo Renacimiento, en oro y colores, en cuya composición entran ángeles, emblemas, piedras preciosas, perlas, medallones con retratos de emperatrices y escudo de los Monarcas Napolitanos; en la hoja siguiente, preciosa orla, también en oro y colores, con angelitos, medallones representando dos personajes, a Mario y otros, conteniendo animales, dos pavos reales y escudo de la rama aragonesa de Nápoles; capital con miniatura en que se halla dibujado Emperador; capitales al principio de los libros, en oro y colores, y las demás azules; letras de la portada en oro sobre fondo negro; títulos y epígrafes en rojo; reclamos cada diez hojas.

Piel con adornos dorados, sobre tabla; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).


N.° 1318 Hoja 1.a: En el nombre de Dios Amen Aqui comiença la segunda decada de titus liuius (Titus Livius) sobre las estorias romanas. Primerament el prolago (prólogo) de titus liuius muestra que su entençion es de contar la estoria de la muy grande e muy noble guerra de los de Cartago seyendo su enperador e gouernador anibal En contra los rromanos. Ca la grant brauesa (braveza, bravura) de aquella guerra e el grandor de las condiciones (N. E. rao que no ponga condiçiones) en batalla de las dos partidas sobre todas las otras gentes de diuersas naçiones fue de muy mayor fama e nombradia (nombradía).

2.a col.: Capitulo primero en el qual es contenido como estando hamulcar enperador de los De cartago sacrificando a los dioses por auer vitoria de batalla contra los rromanos su fijo hanibal lo suplicaua que lo enbiase a la batalla contra los rromanos e su padre humilcar (N. E. Amílcar Barca, padre de Aníbal, entre otros) non lo quiso oyr porque co el fijo era moço en edat de nueue años.

Hoja 277, 2.a col.: aqui se acaba la segunda decada de titus liuius de las batallas que fueron entre rroma e Cartago a deo graçias.

277 hojas a 2 col.s y 44 líneas; foliación I a CIIII. - Vitela 0,350 alto X 0,260 ancho: caja escritura 0,261 X 0,192. - Letra S. XV; títulos, final y calderones en rojo; 16 capitales miniadas en oro y colores, y muchos huecos para escribir otras capitales.

Piel labrada, sobre tabla; con clavos de bronce y falto de broches.

(De la Librería del Marqués de Dos Aguas).

Existe un códice castellano del S. XV, traducción anónima, y otro, traducción de D. Pedro López de Ayala, en la Biblioteca Nacional; el de la misma Biblioteca, fechado en 1439, se debe al Conde de Benavente, D. Rodrigo Alonso Pimentel. En la Biblioteca de S. M. otros códices de los S. XIV y XV.

Traducciones castellanas. De D. Pedro López de Ayala: Salamanca, 1497, fol.; Colonia, 1555, 2 vol.s fol. De Fr. Pedro de Vega: Zaragoza, Coci (Jorge Cocci), 1520, fol.; Madrid, Imp. Real, 1793-96, 5 vol.s 4.°

De D. Francisco Navarro Calvo: Biblioteca Clásica, tomos 111, 112, 115, 116, 118, 121 y 122.

También tenemos noticia de las siguientes impresiones: Burgos, Andrés de Burgos, 1505; Toledo, Juan de Villaquirán, 1516, fol.; Argentina, Frisio, 1552, fol.; Anvers, Bellero, 1560?, fol. 


Epithoma. - V. Floro, Lucio Anneo. 


Locmano.

N.° 1319 Favole Di Locmano il Savio. Tradotte dall' Arabo in Versi Latini dall' A. E. L. e Tradotte in lingua Toscana dallo stesso Autore.

12 hojas a 33 líneas. - Papel 0,290 alto X 0,204 ancho. - Letra S. XVIII; con notas marginales.

Título. - Prefazione del Traductore Latino. - Texto (son 37 fábulas). - Conclusione.

Rústica.

El autor de las traducciones latina e italiana lo fue el P. Manuel Lasala (Lassala, que sale más arriba, jesuita).

Locman es un fabulista árabe de dudosa existencia: suélese atribuir su obra a Barsuma, egipcio del S. XIII.

Una traducción latina se imprimió en Leydae (N. E. Leyda, Leida, Lleida, Lerida, Lérida, Ilerda y alguna variante más; véase Erpenii en Google.), 1615, 8.°, y Bolonia, 1780, 4.°, etc.; la castellana se debe a D. Miguel García Ascensio, y vio la luz en Madrid, Barco López, 1784, 4.°


Lofredus, Sigismundus de.

N.° 1320 Allegationes, Iuris Sigismundi de Loffredo Patritii Neapolitani, 

Utriusque Iuris Doctoris Regentis Cancellariam Caesaree, et Catholicarum Maiestatum earundemque Consiliarii, Pro Serenissima Domina Regina Britanniae.

37 hojas a 25 líneas. - Papel 0,285 alto X 0,240 ancho: caja escritura 0,180 X 0,110. - Letra S. XVI; con notas marginales.

Port. - V. en bl. - Texto. - Pareceres.

Se refiere al divorcio de Enrique VIII con Catalina de Aragón. (N. E.  Regina Britanniae : Reina de (gran) Bretaña. Sigismundo de Loffredo, patricio napolitano, doctor en derechos, regente de la cancillería del emperador, César, consejero de las majestades católicas: de los reyes católicos.)


Lógica. 

N.° 1321 [Lógica].

112 hojas útiles, excepto la última en blanco, a 36 líneas. - Papel 0,208 alto X 0,145 ancho: caja escritura 0,178 X 0,105. - Letra S. XVIII.

Ad usum Fr. Francisci Serrano Ordinis Minim.m - V. en bl. - Proemium Logicae. 

- V. en bl. - Texto. 


Lombardus, Petrus.

N.° 1322 En la cubierta: Textus. Magistri Sententiarum. 

(N. E. Pedro Lombardo, maestro de las sentencias.)

Hoja 1.a: Cupientes aliquid de penuria ac tenuitate nostra cum: paupercula in gazophilatium domini mittere ardua; scandere opus ultra in res nostras agere presumpsimus, consumationis fiduciam laborisque intercedere in samaritano statuentes. quod prolatis...

Hoja 5.a v.ta: Expliciunt. c. p. l. vj.

Hoja 103 v.ta, 2.a col.: Hic finitur primus liber de misterio trinitatis incipit secundus de rerum creatione et formacione corporalium et spiritualium et aliis pluribus pertinentibus.

Hoja 189, 2.a col.: Incipit liber tercius de incarnatione verbi.

Hoja 256, 2.a col.: De sacramentis.

Hoja 350 v.ta, 2.a col.: Hec de pedibus sedentis super solium excelsum quos seraphim duabus aliis velabatur scriptori et si non auditori commemoras se sufficit quod a faciei exorsus sedentis promedia ad pedes usque via duce pervenit. 

351 hojas útiles, excepto la última, a 36 líneas. - Vitela 0,282 alto X 0,210 ancho: caja escritura 0,158 X 0,109. - Letra fines del S. XIV; capitales miniadas en colores; títulos, notas y muchas palabras en rojo; notas marginales en negro; reclamos cada 16 hojas y miniaturas en las hojas 1.a, 5.a v.ta, 106, 189 v.ta y 256 (la primera representa al autor escribiendo la obra, y las restantes aluden a los asuntos de ésta).

Piel labrada, sobre tabla, con escudo dorado del Duque de Calabria; falto 

de broches.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

Pedro Lombardo, italiano y Obispo de París, vivió en el S. XII, siendo el primero que llevó el nombre de Doctor en Teología. Su obra tuvo fama universal, comentándola numerosos teólogos y filósofos.

Existe un códice del S. XIV en la Biblioteca Nacional, y del mismo S. y del XV en la de S. M.

Ediciones: S. l. n. a. fol.; Nurembergae, 1474, fol.; Venetiis, 1477, fol.; Venetiis, 1486, fol.; Basileae, 1489, fol.; Venetiis, 1489, fol.; Basileae, Keslers, 1492, fol.; Venetiis, 1516, fol.; Parisiis, Chevallon, 1537, fol.; Parisiis, 1538, 8.°; Lyon, Bonnyn, 1540, 8.°; Parisiis, Mathurinus, 1548, 8.°; Parisiis, La Morte, 1560, 8.°; Lugduni, Haer. Junctae, 1570, 8.°; Antuerpiae, 1754, 4.°; Antuerpiae, Bousquets, 1757, 4.°; Montrouge, 

1844, 2 vol.s 8.°


Lomenié et Brienne, Esteban Carlos.

N.° 1323 ✞ Respuesta del Cardenal de Lomenié al Breve de su Santidad de 23 de Febrero de 1791.

1 hoja a 26 líneas. - Papel 0,215 alto X 0,150 ancho: caja escritura 0,195 X 0,145. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto.

Lomenié nació en París el año 1725; doctoróse en Teología, obteniendo sucesivamente el Obispado de Condom (N. E. véanse las costumbres, costums de Condom en Raynouard), los Arzobispados de Tolosa y Sens, y el Cardenalato; perteneció a la Academia Francesa, llegó a ser Ministro de Luis XVI y falleció en Sens el 16 de febrero de 1794.


Londe, Carlos.

N.° 1324 Nuevos elementos De Higiene, Redactados con arreglo a los principios de la nueva doctrina médica Por Carlos Londe D. M. P. Miembro de la Sociedad de Medicina Práctica y de la Sociedad médica de Emulación de París, de la Sociedad de Medicina de Londres, de la Sociedad de Medicina de Ruan (Rouen), de la Sociedad de Medicina Práctica de Mompeller, de la Sociedad de Literatura, Ciencias y Artes de la Ciudad de Rochefort, de la Sociedad de Literatura, Ciencias y Artes y Bellas Letras de Macon, de la Sociedad de Medicina del departamento del Gard, de la Real Academia de Ciencias, Artes y Bellas Letras de la ciudad de Caen, de la Sociedad Académica de Marsella, etc. etc. 

Traducida del francés al castellano Por D. Juan Trias (Trías), Doctor en Medicina, primer Médico del Hospital General de Palma, en Mallorca, y segundo de la Junta Municipal de Sanidad de la misma, etc. Tomo I.

172 hojas útiles, excepto las 1.a y última, a 31 líneas; paginación I a XI y 1 a 324. - Papel (márgenes señalados con lápiz), 0,315 alto X 0,215 ancho: caja escritura 0,271 X 0,156. - Letra S. XIX; con epígrafes.

Anteportada. - V. en bl. - Port. - V. en bl. - Introducción. - P. en bl. - Prolegómenos. - Texto. - Tabla de las materias contenidas en el primer volumen.

Perg.°

La primera edición francesa publicóse en París, Gueffier, 1827, 2 vol.s 8.° m.lla 

Traducciones castellanas. De D. Juan Trias: Madrid, Fuentenebro, 1829, 2 vol.s 8.° 

De D. Mariano Vela: Madrid, Viuda Calleja, 1843, 2 vol.s 8.°

De D. Rogelio Casas de Batista: Madrid, Calleja, 1871, 2 vol.s 8.° 


López Franco, Pedro.

N.° 1325 [Relación de la muerte y virtudes de Sor Josefa Berride, de la 

Tercera Orden de Santo Domingo. Huesca, 6 abril, 1757].

2 hojas a 30 líneas. - Papel 0,286 alto X 0,190 ancho: caja escritura 0,159 X 0,118. - Letra S. XVIII.

Texto. 


Lorca, José.

(N. E. Cómo fastidian estas comas en títulos largos como una retahíla y con más mayúsculas que minúsculas.)

N.° 1326 ✞ Resumen, de las Virtudes; y Vida de (entre adornitos) Sor 

Josepha Antonia Nebot, Religiosa, Profesa del Convento, de Nuestra Señora, de los Dolores Orden de nuestro Padre San Agustín de la Villa de Bocayrente (N. E. Bocairent, me encanta el herbero que hacen allí), escrita por el Reverendo Padre, Presentado Fray Jo (al vuelto) seph (Joseph, José) Lorca, de la misma Orden Vicario que fue de dicho Convento, y Director, de la referida Religiosa, lo escrivia (escribía) en San Agustín de Origuela (Orihuela, Oriola) año 1776. (adornito) Después de la Vida; Se sigue una Copia de los escritos de dicha Religiosa.

180 hojas útiles, excepto las 1.a y última, a 19 líneas. - Papel 0,200 alto X 0,144 ancho: caja escritura 0,180 X 0,090. - Letra S. XVIII; algunas letras iluminadas, adornos en colores y dos ángeles y una figura femenina pintados a la acuarela, no sobresaliendo ni por el dibujo ni por el colorido.

Port. - Protesta. - Texto. - Tabla. - Figura de mujer sin terminar. - P. en bl.

Contiene varias poesías de Sor Josefa Antonia, de escasísimo mérito.

(De la Librería de Capuchinos de Valencia).

Fray José, natural de Villajoyosa (Alicante), ingresó en la Orden de San Agustín; leyó Filosofía y Teología; obtuvo el grado de Maestro; desempeñó el Priorato del Convento de su patria y murió en Orihuela el año 1789.

Sor Josefa Antonia nació en Bocairente (Valencia) el año 1750, profesó en el Convento de Agustinas de dicha villa y falleció dos años después en 12 de diciembre de 1773.

(N. E. Ya que se apellida Lorca, recordemos a un poeta de Orihuela que fue de la misma generación y murió por los mismos motivos: 

Miguel Hernández. Con el gobierno actual de socialistas ojalá que tengáis cebolla para cantar unas nanas a vuestros hijos.)


Lorris, Guillaume de.

N.° 1327 hoja 2.a: Ci commence le Rommant de la Rose autrement dit 

le mireoir aux amoureux. (N. E. Jehan, Jean, Meun, Meung, Mehun, Roman de la Rose. Ver a Raynouard, que lo cita infinidad de veces.)

Ci commence le Rommant de la Rose autrement dit   le mireoir aux amoureux

Hoja 31 v.ta: Ci commence maistre Jehan de Meun.

Hoja 149 v.ta: Fenist li Roumans de la Rose du lart damours est toute enclose. (N. E. l'art d'amours)

Hoja 150: Ci commence le testament Maistre Jehan de Meun.

Le prologue.

Hoja 178: Ci commence le Codicille Maistre Jehan de Meun compile (compilé) par lui apres (après) le testament.

Hoja 179: Ci commencent les articles de la foy Compilez par Maistre Jehan de Meun.

Hoja 189: Ci finent (: finissent) les articles de la foy Compilez par Maistre Jehan de Meun.

191 hojas útiles, excepto la 1.a y dos últimas, a dos columnas y a línea tirada desde la hoja 150 a la 178, con 42 líneas. - Vitela 0,390 alto X 0,285 ancho: caja escritura 0,265 X 0,180. - Letra fines S. XIV; capitales miniadas en oro y colores, o sólo en colores; títulos en rojo; reclamos cada ocho hojas.

Lleva intercaladas 177 preciosas miniaturas de interés sumo para el estudio de las costumbres, utensilios, armas, etc., de aquella época; han sido cortadas las correspondientes a las hojas 93 y 156, y se conservan las de las hojas 1.a 2.a (tres), 2.a v.ta (dos), 3.a 3.a v.ta 4.a (dos), 4.a v.ta, 5.a (dos), 5.a v.ta, 6.a v.ta, 7.a (dos), 10, 10 v.ta (dos), 11, 11 v.ta, 12, 12 v.ta, 13 (dos), 14, 14 v.ta, (tres), 15, 15 v.ta, 16, 20 v.ta, (dos), 21, 21 v.ta, 22, 23 (dos), 23 v.ta, 24 (dos), 24 v.ta, 25 (tres), 26 (dos), 26 v.ta, 27 v.ta, (dos), 28, 28 v.ta, 29, 30 v.ta, 31 v.ta, (dos), 37 v.ta, 38 v.ta, 39, 40, 40 v.ta, 42, 42 v.ta, 44 v.ta, 45, 46, 46 v.ta, 47, 47 v.ta, 48 v.ta, 49 v.ta, 51 v.ta, 56, 58 v.ta, 59 v.ta, 60 v.ta, (dos), 61 v.ta, 64, 64 v.ta, 65 v.ta, 66, 66 v.ta, 67, 70 (dos), 71, 72, 73, 74 v.ta, 76 v.ta, 83 (dos), 85, 85 v.ta, 86 v.ta, 90 v.ta, 91 (tres), 92 v.ta, 98 v.ta, 100 v.ta, (dos), 101, 101 v.ta, 102, 102 v.ta, 103 v.ta, 104 v.ta, 105 v.ta, (dos), 106 (dos), 106 v.ta, (dos), 107 (tres), 107 v.ta, (tres), 108, 109, 109 v.ta, 110, 110 v.ta, 111 v.ta, 113, 115, 115 v.ta, 116 v.ta, 120, 130, 130 v.ta, 131, 131 v.ta, (dos), 132, 133 v.ta (dos), 134, 134 v.ta, 136, 137, 140 (dos), 140 v.ta, 141, 143 v.ta, 144, 144 v.ta, 145 v.ta, 146 v.ta (tres), 147 v.ta (dos), 148, 150, 152, 154, 157, 160, 161, 162, 166, 178, 179, 180 (dos), 180 v.ta, 183 v.ta, 184, 185 v.ta, y 187.

En la hoja primera indica el nombre de los autores, manifestando que Meún terminó su parte 40 años después; a continuación verso latino y en la hoja 191 v.ta, poesía en francés a la flor virtuosa.

Piel con adornos dorados; falto de broches y con cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes). 

Guillermo tomó el apellido Lorris del lugar de su naturaleza; distinguióse como excelente poeta y falleció hacia el año 1260. En su poema trató de imitar a Ovidio.

Juan de Meún, que también tomó el apellido de su patria, nació hacia 1279; doctoróse en Teología y llegó a ser el poeta más ilustre de su tiempo, tanto, que solía comparársele con el Dante, su contemporáneo.

Existen códices en las Bibliotecas Nacionales de París y Madrid, Universitaria de Ginebra y del Cabildo Toledano.

Edición príncipe es la de [Lyon, 1485], fol., y entre sus numerosas reimpresiones citaremos las de [Lyon, 1490?], fol.; París, Verard [1490?], fol.; París, Verard [1493?], fol.; París, Verard, s. a. 2 vol.s 4.°; París, Du Pre [1496?], fol.; París, Desprez, [1505?], fol.; París, Noir, 1506, 4.°; París, Noir, 1509, 4.°; París, Lotrian, s. a. 4.°; París, Jannot, s. a. 4.°; París, Galliot, [1526], fol.; París, Galliot, 1529, 8.°; París, 

Galliot, 1531, fol.; París, 1537, 8.°; París, Longis, 1538. 8.°; París, V.e Pissot, 1735, 3 vol.s 12.°; París, Fournier, 1768, 5 vol.s 8.°; París, 1798-99, 5 vol.s 8.°; París, Didot, 1814, 4 vol.s 8.° En la Polganthea, Genevae, Fick, 1822, 8.°; París, Didot, 1864, 2 vol.s 12.°; Bibliotheca Elzeverienne, tomos 149 a 152.

En prosa: Lyon, Balsarin, 1503, fol.; París, Verard, s. a. fol.; París, V.e Noir, 1521, fol.

Aparte se imprimieron el "codicilo" y "testamento" de Juan de Meún, S. l. i. n. a. 4.° [siglo XV]; París, Le Noir, 1501, 4.°; París, 1510, 4.°

Conocemos una edición de los “Artículos de la Fe": París, Verard, 1503,
8.°

Losa, Juan Bautista.

N.° 1328 ✞ Jesús María Joseph. Allegacion en derecho Por Joan Bautista Belloch y Borja, y Joan Bautista Belloch y Sanz Generosos.

Con Don Christoual Sanz, Jorge Nauarro Generoso, y demas Litis consortes En la causa de firma de dererecho (sic : drecho o derecho), que entre dichas partes se sigue por este Real Tribunal. 

16 hojas a 24 líneas. - Papel 0,293 alto X 0,205 ancho: caja escritura 0,272 X 0,138. - Letra S. XVIII.

Título. - Texto. - Firma autógrafa.


Losada.

N.° 1329 La Alternativa [resucitada].

25 hojas. - Papel 0,209 alto X 0,152 ancho. - Letra S. XVIII. 

Port. - V. en bl. - Al lector. - Texto. - P. en bl.

Perg.°

(De la Librería de D. Francisco Borrull). 

El texto, en verso, comienza:

(N. E. Añado alguna tilde y corrijo a la derecha.)

Perico i Marica

dos primos hermanos 

haciéndose cruces

van azia el Calvario. (hacia)

Termina: Vamos, pero mientras,

que á casa llegamos,

traigo aquí un soneto

i he de recitarlo. (Sigue el soneto).


Loumans, Ludovicus.

Extracta ex opusculo Anonimo. - V. Serafín.

Lozano, Francisco.

N.° 1330 Nobleza General de España, sus Solares, Armas y Blasones. 

Por el M. R. P.e Fray Francisco Lozano, Prior Mayor en el Colegio de San Juan de el Poyo Año de 1716. Añadido año 1738. por un Curioso según Autores, Instrumentos, Nobiliarios, Memoriales, Historias, y Papeles.

4 vol.s a 19 líneas. - Papel 0,238 alto X 0,161 ancho: caja escritura 0,201 X 0,115. - Letra S. XVIII.

Tomo I. 466 hojas.

Port. (dentro de recuadro). - V. en bl. - Prólogo. - Texto (A-B).

Tomo II. 413 hojas.

Texto (C-G). - P. en bl.

Tomo III. 422 hojas.

Texto (H-O).

Tomo IV. 379 hojas.

Texto (P-Z).

Perg.°

(De la Librería del Marqués de Dos-Aguas).

Contiene los siguientes apellidos:

(N. E. No modifico ninguno. Algunos apellidos son más conocidos con tildes y variantes. Dado que el autor falleció en 1742, algunos de los apellidos los encontró escritos como vemos. De todas maneras, faltan infinidad de apellidos que se encuentran en textos anteriores de España, sin salir a Francia o Portugal.)

Abaigar, Abalos, Abarca, Abare, Abasto, Abastos, Abaunza, Abaurza, Abedillo, Abegro, Aberanza, Abercin, Ablitas, Abulia, Aburruza, Aburta, Acciaivoli, Acebelo, Acebes, Acedo, Aceituno, Acejain, Acellas, Acenar, Acevedo, Acevo, Aceya, Acipres, Acitores, Acuareta, Acharán, Acharpasa, Achas, Acheros, Adaiz, Adame, Adarno, Adarzo, Adunat, Ae, Aechaga, Aedo, Aellos, Aeza, Afrontes, Agandaro, Agos, Agramonte, Agraz, Agreda, Aguado, Aguayo, Agüero, Agurreta, Aguila, Aguilar, Aguilera, Aguinariz, Aguine, Aguiñaga, Aguiñiga, Aguirre, Agundez, Agurto, Ahajadas, Aheya, Ahotores, Ahumada, Aibar, Aicaroz, Aicoain, Aicoz, Aillón, Aincio, Ainiz, Aiturqui, Aituz, Aizca, Ajavide, Alagón, Alamo, Alanzón, Alaraz, Alarcón, Alas, Alava, Alba, Albear, Alberche, Alberim, Alberite, Alberó, Albizú, Albizurri, Albornoz, Alburquerque, Alcanadre, Alcaneves, Alcantade, Alcas, Alcazar, Alcedo, Alcega, Alciga, Alcivar, Alcocer, Alcochola, Alcolaras, Alcorriz, Alcuide, Alcuza, Aldave, Alderete, Aldova, Aledo, Alegria, Alencastre, Alfaro, Alferez, Alfonso, Algarin, Algueta, Alen, Aliaga, Aliende, Aljofrin, Almada, Almaicos, Almandos, Almaraz, Almaroz, Almarza, Almeida, Almena, Almendral, Almonte, Almoravit, Aloristio, Alpedrin, Alquiza, Alsamas, Altamira, Altamirano, Alvarado, Alvarez, Alvaro, Alzaga, Alzas, Alzate, Alzava, Alzos, Alzumbarrut, Aller, Alli, Allo, Alloz, Amain, Amaina, Amarilla, Amatriain, 

Amaya, Ambram, Ambulodibu, Ames, Amescua, Amesqueta, Amezaga, Amilano, Amilidia, Amises, Amoroz, Ampudia, Ampuero, Anariz, Anaya, Anciondo, Anchieta, Anchoriz, Anda, Andanza, Andaraz, Andelos, Anderaz, Andia, Andino, Andosilla, Andrea, Andrequiain, Anduezu, Anezcar, Angiano, Angonzillo, Angos, Angueloa, Anguiano, Anguiles, Angulo, Anjada, Anoegue, Anoes, Anorbe, Anguelu, Anrubia, Ansa, Ansilla, Ansoyan, Antin, Antillón, Antolinez, Antunez, Anunciabay, 

Añasco, Añoz, Aoiz, Apara, Aparabasco, Aparicio, Apate, Apestegui, Aracauri, Araisa, Araiz, Aramburu, Arana, Aranada, Aranaiba, Aranariche, Aranaz, Arancivia, Aranda, Arando, Aranguesqui, Arangure, Arano, Aranzate, Aranzu, Araquil, Arasu, Araucari, Arauz, Arbeiza, Arbide, Arbieto, Arbizu, Arbolanche, Arbonies, Arbueza, Arburua, Arcas, Arcauri, Arce, Arceo, Arcia, Arciniega, Arco, Arcola, Arcos, Archega, Archeta, Ardanaz, Arde, Arderiu, Arduez, Arecha, Arechevaleta, Areizaga, Arellano, Arenillas, Arevalo, Arezo, Arfe, Argain, Arganzón, Argaye, Argote, Arguelles, Arguello, Argueta, Arguijo, Arguinariz, Argumedo, Aria, Aricio, Arielz, Arieta, Arimendi, Ariñano (Arguiñano), Ariz, Ariza, Arizaga, Arizcum, Arizluzo, Arizmacurra, Arizmendi, Ariznoa, Arizu, Arlaji, Arlanzos, Arlegui, Armada, Armamasza, Armala, Armendariz, Armentia, Armijo, Armiladea, Armildes, Armuña, Arnaldeler, Arnalte, Arnao, Arnedo, Arnes, Arnez, Arniz, Aroca, Arostegui, Arpide, Arquellada, Arracubia, Arracas, Arracate, Arraez, Arrameru, Arraras, Arrasa, Arrastia, Arratea, Arratia, Arraya, Arrazubi, Arriesta, Arrieta, Arriola, Arriorriaga, Arris, Arroitia, Arroniz, Arroyo, Arroyolos, Arru, Arrube, Arrue, Arrueiza, Artadi, Artajo, Artajona, Artal, Artan, Artanga, Artarain, Artarcoz, Artavia, Artaza, Artazu, Arteaga, Arteiz, Arteja, Artesones, Artiaga, Artieda, Artiga, Artiz, Artoleta, Artucha, Artundraga, Arzabal, Asalido, Asantes, Asarta, Asco, Asiain, Asiapi, Asin, Asiresi, Asiulines, Asla, Asperen, Asperilla, Astudillo, Astuni, Asturias, Asua, Atalo, Atares, Ataun, Atienza, Atodo, Atondo, Atorqui, Atucha, Atue, Audor, Aulestia, Auquiniz, Aux, Avando, Avecilla, Avellaneda, Avila, Avilés, Ayala, Ayardegoyen, Ayardi, Ayardiga, Ayechu, Ayeriez, Ayesa, Ayora, Ayzcorbe, Aza, Azadon, Azagra, Azambura, Azanca, Azara, Azca, Azcain, Azcarate, Azcarraga, Azcona, Azcueta, Azme, Aznar, Azpa, Azpeitia, Azperen, Azpilcueta, Azque, Azqui, Azterani, Azubarro, Azuelo.

Babiano, Bacara, Badillo, Bado, Baeza, Bafeo, Bajueto, Balabil, Balades, Balán, Balda, Baliarra, Balsa, Balsera, Balsualdo, Baltanas, Bancés, Banderas, Bañares, Baños, Bañuelos, Baquerin, Baquillas, Baquio, Baracaldo, Baraona, Barba, Barbarin, Barbasco, Barbón, Barbosa, Barbudo, Barcena (Bárcenas), Barcinilla, Barco, Bardales, Barijón, Barillas, Barquete, Barradas, Barranco, Barraondo, Barrasa, Barreda, Barredón, Barrera, Barria, Barriales, Barrientos, Barriga, Barrillos, Barrios, Barriza, Barron, Barroya, Barzosja, Bascones, Basgache, Basozabal, Bastidas, Basualdo, Basurto, Baya, Bazán, Beamonte, Beato, Beazquen, Beazqui, Becerra, Becos, Bedoya, Beja, Bejarano, Beita, Bela, Belber, Belestegui, Bellisca, Belliza, Bellosillo, Beltran (Beltrán), Beltranilla, Belvis, Benavides, Benitez (Benítez), Beortegui, Beraun, Berdugo, Bernal, Bernardo, Berri, Berrio, Berris, Bertegui, Betancur, Beteta, Bezcarril, Bibanco, Bilbao, Bizueta, Boares, Bobadilla, Bocacho, Bocanegra, Bohorques, Boica, Bojedo, Boliaga, Bolivares, Bonifacio, Bonifaz, Bonilla, Bonillejo, Boquel, Borbolla, Borja, Borjen, Borjes, Borondate, Borralla, Borrero, Bosca, Bozmediano, Bracamonte, Brachos, Braganzona, Bravo, Brazago, Briceño, Bricianos, Brinas, Briones, Brito, Brizuela, Brochero, Buedo, Buendia, Bueno, Buenrostro, Buino, Buitrago, Buitran, Burgos, Burrunda, Burrutarán, Bustamante, Bustares, Bustillo, Busto, Buzo, Buzón.

Caballero, Cabanillas, Cabanas, Cabañuelas, Cabello, Cabeza de Vaca, Cabezas, Cabral, Cabrales, Cabrejas, Cabrera, Cáceres, Cacho, Cachopin, Cadena, Cadorra, Caetano, Caifero, Cala, Calancha, Calatañazor, Calatayud, Calcina, Caldas, Caldaso, Calderón, Caldirán, Calero, Caliudo, Calzadilla, Callejas, Callejón, Calles, Calveta, Calvo, Camacho, Cámara, Camargo, Cambrón, Camelo, Camino, Camón, Camperán, Campero, Campezo, Campo, Campoa, Campomanes, Campos, Campuzano, Canales, Canares, Candamio, Candamo, Cangas, Caniedo, Caniego, Canillas, Canillos, Canseco, Cansino, Cansor, Cantalapiedra, Canto, Cantoral, Cañete, Cañizares, Capoche, Carama, Carasas, Caravantes, Carcamo, Carcedo, Cárdenas, Carnero, Caro, Carpio, Carra, Carrales, Carranes, Carranza, Carrasco, Carrasquilla, Carreno, Carrera, Carrillo, Carrión, Carriza, Carrizo, Carrizosa, Carroz, Cartagena, Carvajal, Casar, Casasano, Casasola, Casas, Casaus, Caso, Casquero, Castañeda, Castaño, Castefrón, Castejón, Castella, Castellán, Castellobranco, Castilla, Castillas, Castillejo, Castillo, Castrillo, Castro, Cataño, Caus, 

Caxcó, Cayetano, Cea, Cebada, Cebadero, Cebadilla, Ceballos, Ceberino, Cegame, Cegania, Cegastia, Celada, Celaya, Celis, Centellas, Centeno, Centurión, Cerain, Cerauz, Cerbato, Cerca, Cerdán, Cerdeño, Cereceda, Cerezo, Cerezuela, Cernadilla, Ceron, Cerrada, Cerradas, Cerraeta, Cerrato, Cerrudo, Cespedes, Cetian, Cia, Cianza, Cibo, Cidón, Cienfuegos, Cieza, Cifuentes, Cigala, Cigarra, Cigarranondo, Ciguri, Cimbrón, Cincunegui, Cirueña, Cisneros, Clavijo, Coaco, Coallas, Cobanillas, Cobarrubias (Covarrubias), Cobo, Cobos, Coca, Codomino, Colindres, Colmenero, Colón, Collazos, Compagni, Concha, Condeja, Conejo, Contreras, Copete, Coquero, Córdoba, Cornago, Cornejo, Coronel, Corono, Corquera, Corral, Corro, Cortaza, Cortejana, Cortejo, 

Corterreal, Cortesero, Cortijera, Cortina, Corvera, Cos, Cosio, Costana, Cotes, Cotilla, Coutiño, Coz, Cozar, Crespo, Cribel, Crido, Cuados, Cuadra, Cuartando, Cubides, Cubillas, Cubillos, Cueros, Cuervos, Cuesta, Cueto, Cueva, Cuevas, Curiel.

Chabelas, Chacon, Chamorro, Chancilleres, Chaparreta, Charreta, Chasarri, Chasondo, Chico, Chicote, Chilla.

Dalum, Delgadillo, Delgado, Deris, Descalabrado, Despuch (Despuig, 

D' Es Puig), Dientes, Diez (Díez), Diosayuda, Diosdado, Dolaquitez, Domingón, Donapalla, Donvela, Doñez, Dora, Dóriga, Dorramas, Duacosta, Duarte, Duque, Duran (Durán), Durango, Duriz.

Ecija (Écija), Echagoyas, Echasi, Echave, Echevarria, Edigoraz, Eguino, Eguiguren, Eibas, Eibit, Eidocain, Elcano, Eleicigri, Elejaveitia, Elerriaga, Elmos, Elorrio, Emperán, Encalada, Encinas, Enciso, Endonaguiz, Enesteausu, Enjastia, Enriquez, Ensuso, Entenza, Enza, Epalza, Eras, Escabias, Escalada, Escalante, Escalona, Escama, Escamilla, Escandón, Escanga, Escarapio, Escobar, Escobedo, Escobillas, Escorza, Escudero, Espadero, Esparza, Espeleta, Espina, Espinal, Espino, Espinola (Spinola), Espinosa, Espitia, Espurum, Esqueda, Esquerra, Esquivel, Estevez (Estévez), Estrada, Estrella, Estremoz, Evia, Evigni, Eyaro, Eyiendiano.

Falcón, Falero, Fano, Farfan, Faria, Fegundo, Ferreira, Ferrer, Ferrón, Ferveros, Fiallo, Fiesco, Flollaman, Floncaya, Flores, Florez (Flórez), Florin (Florín), Floyos, Foica, Foiza, Fontana, Fontaneda, Fontava, Formicedo, Fornara, Fortoz, Fraga, Franqueza, Franquis, Frechillas, Fregoso, Fresneda, Frisón, Fromesta, Fuencirio, Fuenlabrada, Fuenllana, Fuenmayor, Fuensalida, Fuentealmegir, Fuentecha, Fuentes, Fuerte, Funes.

Gaitan (Gaitán), Galán, Galarce, Galarreta, Galarza, Galdames, Galdo, Galea, Galeote, Galindez (Galíndez), Galindo, Galvarro, Gallarte, Gama, 

Gamaes, Gamarza, Gamboa, Gamo, Gamón, Gándala, Gándara, Gandia, Garagarza, Garavito, Garay, Garcés, Garcia (García), Gareza, Garibay, Garnica, Garrido, Garrijo, Garro, Garrucho, Gasol, Gastey, Gauca, Gauna, Gavilán, Gaviola, Gaviria, Gentil, Getino, Gibaja, Gijón, Gilete, Gilimón, Giromena, Girón, Gironda, Godinez, Goez, Goiriz, Goite, Goitisolo, Golaez, Golar, Góngora, González, Gordejuela, Gordivar, Gordoncillo, Gorgi, Gormaz, Goroztiza, Gorrionero, Gorrite, Goyeneche, Grado, Grajales, Grajeda, Grajo, Granada, Granao, Granés, Grañón, Grijalva, 

Grijalvo, Grillo, Grimaldo, Guadalajara, Guadiana, Gualda, Guarnizo, Guayango, Gudiel, Guecho, Guedeja, Guerra, Guerrero, Guetaria, Guevara, Guilem, Guillarte, Guimaraes (Guimerá, Guimerà, Wimara), Guinea, Guiras, Guirola, Guiza, Gumez, Gumiel, Gurrola, Gutiérrez, Gutino, Guzmán.

Haros, Hayas, Hedasua, Henao, Heras, Heredia, Hermildes, Hermosilla, Hernández, Hernani, Herran, Herrera, Herrero, Herrezuela, Herrezuelo, Hervias, Hidalgo, Higuera, Hijar (Híjar, Ixar), Hilera, Hinojosa, Hirizar, Hita, Hizurun, Hoces, Hogazones, Holanda, Holguin, Home, Hoyo, Hoyos, Huelgues, Huete, Huiravaso, Hungria (Hungría), Hurizar, Hurtado.

Ibaizabal, Ibanir, Ibáñez, Ibar, Ibarbues, Ibarguen, Ibarra, Ibarran, Ibarrola, Ibazal, Ibia, Idiacaiz, Idiacones, Idiaquez, Idolo, Igueldo, Illanas, Illanes, Imperial, Inclanes, Inestrosa, Inoso, Insausti, Interiana, Iraeta, Iraga, Iranzu, Iraola, Irarrazabal, Iravian, Ircio, Iriguen, Iriza, Irurita, Isaciga, Isazi, Isazo, Iscar, Isla, Itrazón, Iturriaga, Izquierdo.

Jabarra, Jaraba, Jaramillo, Jard, Jaso, Jauregui, Jeal, Jerez, Jimena, Jiménez, Joanin, Joara, Jodar, Jojo, Joraba, Jorada, Jubarte, Jufre, Junco, Junta, Jurado, Justiniano.

Labado, Labaza, Labecilla, Laciana, Lagunas, Lalana, Lamego, Landa, Landaeta, Landecho, Landeras, Lando, Langarica, Lantadilla, Lara, Larid, Larracea, Larrad, Larrain, Larraondo, Larraul, Larrauri, Larrea, Larriaso, Larrina, Larrinaga, Lasalde, Lasao, Lasarte, Lasio, Lasoite, Lasribas, Lauguiniz, Lauracain, Lauran, Lazárraga, Leache, Leances, Learreta, Lebrija, Lebrón, Lecla, Lechero, Lechuga, Legazpi, Legorreta, Leguizano, Leguncea, Leirón, Leitón, Leiva, Lejalde, Leniz, León, Leoz, Leque, Lequeito, Lera, Lercara, Lerma, Leurro, Leza, Lezcano, Lezoya, Liaño, Libarona, Licea, Liceda, Liebana, Liebes, Liendo, Ligonia, Linares, Linacero, Liñan, Liranzo, Lisón, Lizama, Lizaniz, Lizarraras, Lizaur, Liziñana, Lizuando, Loaisa, Loaizaga, Lodeña, Lodio, Logroño, Loinas, 

Lomas, Lombera, Lombraña, Lomelin, Londoño, Lopez (López), Lorca, 

Lorena, Loria, Lorite, Lorona, Lorriaoja, Losa, Losarte, Loya, Loyasa, Loyola, Lozano, Luarca, Lucero, Lucio, Ludueña, Luizando, Lujan (Luján), Luna, Lunar, Lurriaga, Luzón.

Llamas, Llamascares, Llamos, Llanos, Llantada.

Machado, Machuca, Madaleno, Madariaga, Madayaga, Madera, Madrid, Maeda, Maestra, Mafara, Magallanes, Magán, Magaña, Magarae, Magurregui, Mahón, Majuelo, Malaver, Malduermes, Malfaya, Maliano, Maluenda, Malvas, Mallea, Mancebo, Mancera, Manchola, Manebardo, Manjarres, Manojos, Manrique, Mansilla, Mantilla, Manuel, Manzanedo, Manzanilla, Manzano, Maquilón, Mardones, Margute, Mariaca, Mariana, Marmes, Marmol (Mármol), Marmolejo, Marones, Marquina, Marroqui, Marrufo, Martiharto, Martin (Martín), Martinez (Martínez), Marulanda, Marvan, Marzana, Mascareñas, Mata, Matachanos, Matalchuga, Matamoros, Matanzas, Mataortuga, Matanco, Matienzo, Matillas, Matute, Mayorga, Maza, Mazariegos, Mazarizqueta, Mazateves, Mazo, Mazora, Mazueca, Mazuecos, Mazuela, Mazuelos, Meco, Medina, Medinilla, Medrano, Megarejo, Melero, Melgar, Melgoso, Mella, Melliza, Mena, Menchaca, Mendelo, Menderachaga, Mendia (Mendía), Mendieta, Mendigorria, Mendiola, Mendivil, Mendos, Mendoza, Mengo, Menocal, Meñaca, Merando, Mercadillo, Mercado, Merineres, Merino, Merodio, Merrua, Meruelo, Mesa, Mesaras, Mesga, Miatoco, Micolta, Midcota, Miera, Mieres, Mijares, Minaya, Miñaca, Miñaesa, Miramonte, Miranda, Mirándola, Mirasierras, Miraval, Miravel, Mirez, Mogollón, Mojica (Mújica), Molina, Molinares, Molinedo, Moncada, Mondragón, Monguia, Monjaraz, Monje, Monroy, Monsalvo, Monte, Montebredo, Montemayor, Montenebro, Montero, Montes, Montiel, Montijo, Montilla, Montillenan, Montoya, Montuenda, Montufar, Monzón, Mora, Moracha, Morales, Moran, Morante, Morato (Morató), Morejón, Moreno, Morga, Moriano, Morcillo, Morrillo, Montrenco, Mota, Motuco, Moya, Moyano, Muelas, (Muga) Mugas, Mugraza, Muguerra, Munarizqueta, Muñatones, Muñoz, Murga, Murguecio, Murguia, Muruel, Murueta.

Naja, Nalón, Nanclares, Naranjo, Narciates, Nardillero, Narvaez, Navales, Navares, Navarrete, Navarro, Navaz, Naveda, Navia, Neveda, Nevidra, Negrete, Negrilla, Negrita, Negro, Negrón, Nequeitia, Neurba, Nicolás, Nicuesa, Niedos, Nieto, Nieva, Niño, Noceda, Noceta, Nofuentes, Nogales, Nomas, Noreña, Noroña, Norte, Noruega, Norueva, Noyan, Nozaleda, Nuncibay, Nuñez (Núñez, de Nuño, Nuno, Nunnio, etc).

Obañes, Obero, Obierna, Obregón, Ocaeta, Ocalas, Ocio, Ocollo, Ocón, Ocharcoasa, Ochavi, Ochoa, Ogate, Ojacastro, Ojascun, Ojeda, Olabe, Olalde, Olarte, Olaso, Olastre, Olbera, Olea, Oliva, Olivares, Olivera, Oliz, Olmedilla, Olmedo, Olmos, Oloa, Ollavehera, Olloqui, Omenaje, Ondanza, Ondiz, Ongastegui, Ontiveros, Ontoria, Oñate, Oñez, Oquendo, Oquiza, Orachita, Orbea, Orbejón, Orbezu, Orbistelu, Orcariz, Ordaz, Ordiales, Ordoñez (Ordóñez), Orduña, Orejón, Orellana, Oreña, Orez, Oria, Oribar, Oriquen, Oriz, Ormaiztegui, Ormachea, Ormaeche, Ormaza, Orozco, Ortega, Orteiza, Ortezuela, Orteges, Ortiz, Ortuñez, Ortuño, Ortubia, Ortuzar, Osa, Osares, Osonilla, Osua, Otalora, Otañez, Otazu, Oviedo, Oyarzo, Oyarzun, Oyauren, Oyolo.

Pabon, Pacheco, Pachón, Padilla, Paiva, Palacios, Palavicino, Palazuelos, Palencia, Palma, Palmela, Palomares, Palomeque, Palomino, Palomo, Pallás (Pallars), Pamones, Pancorbo, Paniagua (pan y agua), Pantaleón, 

Pantigosa (Panticosa), Pantoja, Papillás, Páramo, Pardo, Paredes, Paredinas, (Pardina, Pardinas) Pareja, Parisa, Parraga, Parraiso, Parrales, Parrilla (Parrillas), Partidores, Pasillas, Pastrana, Patalines, Patas, Patón, Paul, Pavia, Peco, Pecha, Pedraza, Pedrosa, Pedroso, Pedruja, Pejoto, Pelaez, Pelegrin, Pelegriz, Peludo, Penuela, Peña, Peñacastil, Peñalosa, Peñamacor, Peñate, Peñuelas, Peon, Peraleda (Peralada, Pera lata), Perales, Peralta, Perdigón, Perea, Pereda, Perellones, Pérez, Periche, Pescuezo, Pesoa, Pesquera, Persoa, Pezaño, Pezo, Piedraalzada, Piedrabuena, Piedras, Pijoto, Pila, Pilares, Pileto, Pilo, Pimienta, Pinel, 

Pineles, Pinillos, Pinto, Piña, Pisón, Pisuerga, Pizarro, Pizón, Pizueta, Plata, Plaza, Poblaciones, Poblete, Polanco, Pollino, Ponce, Porcel, Porcellos, Porras, Portes, Portilla, Portillo, Portu, Portugal, Portugales, Portugalete, Posada, Posadilla, Postigo, Pozo, Pozuelos, Pravia, Premontorio, Pretel, Proaño, Puelles, Puente, Puerto, Pulido, Pumarejo, Puñana.

Quadrado (Cuadrado), Quejaba, Quesada, Quevedo, Quijada, Quijano, Quincoces, Quintalina, Quintana, Quintero, Quintos, Quiñones, Quiroba, 

Quirós, Quituera, Quiza.

Rabanal, Rabelo, Rada, Rades, Ramales, Ramirez (Ramírez, de Ramiro, Ranimiro, Ranimirus), Ramos, Ran, Rangel, Rascuri, Ratia, Raudona, Raya, Reas, Reales, Rebollares, Rebolledo, Rebollo, Rebujos, Recalde, Recante, Recio, Redondo, Regodón, Reguera, Rejón, Rellos, Rendón, Rengifo, Renoza, Renteria, Repala, Requejo, Requena, Retes, Returbio, Revilla, Riancho, Riaño, Riaran, Riba, Ribas, Ribero, Ricos, Riego, Rieros, Rijón, Rincón, Rioseco, Ripas, Riquelme, Risco, Rizos, Roa, Robladillo, 

Robledo, Robledillo, Robles, Roca, Rocabado, Rocadilla, Roco, Rodezno, Rodela, Rojas, Rol, Rolón, Román, Romano, Romo, Romero, Romeu, Rondino, Rosa, Rosado, Rosales, Rosillo, Rosilloy, Roya, Royo, Rubalcaiz, Rubalcalda (Rubalcaba), Rubiales, Rubin, Rubio, Rubión, Rueda, Rues, Rufo, Rulacedo, Rugama, Ruiz, Ruperto, Rutia.

Sabagal, Sabando, Sabiñana, Sacedon (Sacedón), Saces, Saciola, (Sagasta), Sagastozaba, Sagredo, Sahagun, Salas, Salazar, Salcedo, Saldaña, Salvador, San Clemente, San Juan, San Llorente, San Martin, San Millan, San Román, San Vicente, Sandoval, Sangronis, Sanguino, 

Sansores, Santa Coloma, Santa Olalla, Santacruz, Santander, Santarén, Santarena, Santiesteban, Santillán, Santibañez, Santoinas, Santotis, Santoyo, Sapanos, Saracho, Saravia, Sardeneta, Saroya, Sarrasines, Sarriguren, Sarzosa, Saucelles, Sauli, Sedano, Sedeno, Sedillo, Segarra, Segura, Segurola, (Segures), Segurres, Seifino, Sejalvo, Sentis, Sepúlveda, Sequeira, Sequera, Sequillas, Seraceda, Serna, Serrano, Sese (Sesé), Sestadones, Siceros, Sigleres, Silvano, Simancas, Sinfuegos, Siones, Sirvente, Sitien, Sober (Sobera), Soberosas, Sobradillos, Sobreanos, Socasas, Solana, Solano, Solera, Soler, Solier, Solis (Solís), Solorzano, Solmenos, Someros, Somonte, Sopuerta, Soria, Sornosa, Sorogastoa, Sortella, Sosiella, Soto, Sotorriente.

Tablada, Tabuyo, Talavera, Tallada, Tamariz, Tamariza, Tapia, Tarrique, Tartillanes, Tasis, Tavira, Teide, Tejada, Tejeda, Tejerina, Tellaeche, Tenca, Terán, Terlegui, Ternera, Terrín, Tibir, Tibur, Tidoya, Tineo, Tinoco, Tirado, Tizón, Tobaes, Tobar, Toledo, Tolosa, Tolosano, Tompes, Toranzos, Torcazo, Tordesillas, Tornuntegui, Toro, Torquemada, Torralba, Torre, Torreblanca, Torrecilla, Tórtoles, Tos, Tosantos, Tostado, Trabudo, Trapera (Trapero), Tranco, Travejo, Trejo, Treviño, Trillo, Trincado, Troncones, Trujeto, Trujillo, Trupiana, Tubian, Tuesta, Tuncos, Turcios, Turista, Turruchao.

Reintroducido el LOBO en los puertos de Beceite

Uarte (Huarte), Ubaitar, Ubayas, Ubilla, Ubillas, Uceta, Udia, Ugarte (Hugarte), Ugenes, Ugui, Ulibarri, Undiano, Unibaso, Unzueta, Uranzo, Urazandi, Urban, Urbea, Urbieta, Urbina, Urculu, Urdaibaig, Urdaneta, Urdanivia, Urdinola, Urecha, Ureder, Ureña, Uriarte, Uriay, Uribarri, Uribe, Uribeapalla, Urjaraz, Urozas, Urrana, Urrea, Urria, Urrieta, Urtubia, Usodimari, Usua, Uzcariz, Uztarroz.

Vaca, Valbuena, Valdenebro, Valderas, Valderrábano, Valderrama, Valdés, Valdespino, Valdivia, Valdivieso, Valduerna, Valencia, Valenzuela, Valera, Valeria, Valiardo, Valiente, Valpuesta, Valtodano, Valverde, Vallejera, Vallejo, Vallencillo, Vallosillo, Vallés, Veas, Veasain, Vedua, Vega, Vegaona, Veguelllina, Velasco, Veldanis, Veldedo, Velada, Velarde, Velez, Veloaga, Venero, Vera, Verano, Verastegui, Veranja, Vergara, Verguillas, Vias, Vibaldo, Vidaobo, Vidaura, Vidaurreta, Videa, Vigil, Vilches, Vilcuña, Villabrajima, Villacañes, Villacreces, Villadiego, Villafañe, Villafranca, Villafrecha, Villafuerte, Villairera, Villaizan, Villagera, Villagomez, Villagra, Vinagrán, Villalán, Villanes, Villabercha, Villalobos, Villalpando, Villazas, Villamañán, Villamar, Villamil, Villamizar, Villanueva, Villapadierna, Villaquirán, Villareal, Villarejo, Villaren, Villaroel, Villaseca, Villasirga, Villasuerez, Villate, Villatencia, Villatores, Villavicencio, Villazán, Villegas, Villeja, Villeldi, Villodre, Villolda, Villoria, Viñal, Viotaco, Vique, Virues, Visco, Vizcargui. 

Yanguas, Yañez (Yáñez), Yarza, Yebana, Yela, Yermo, Yuso.

Zabala, Zacarias, Zaldivar, Zamalloa, Zambrano, Zamudio, Zapata, Zarate (Zárate), Zarauz, Zarza, Zorrilla, Zorroza, Zuazola, Zuazu, Zubarri, Zubiarri, Zurrada, (Zumalacárregui), Zumarraga, Zumaya, Zumelzo, Zunza, Zuñiga (Zúñiga), Zurbano, Zurbarán, Zurita (Zorita, Sorita, Surita, Çorita, Çurita).

Creemos que Fr. Francisco Lozano es el que cita Álvarez Baena como natural de Madrid, varón de notable cultura que figuró como Predicador de S. M.; Examinador sinodal del Arzobispado de Toledo, Juez y Examinador de los Prioratos de Castilla en la Orden de San Juan, Maestro de púlpito. Secretario de provincia, Abad de los Santos Mártires de Valladolid y otros Conventos, Definidor y Abad provincial en Castilla y Obispo de San Juan de Puerto Rico. Falleció en el año de 1742.

Otro ejemplar MS. en la Biblioteca Nacional.

Lucas, San.

N.° 1331 Hoja 1.a v.ta: Cathena aurea sancti thome super lucam et 

joanem.

Hoja 2.a: Prologus.

Hoja 2.a, 2.a col.: Eusebius in ecclesiastica historia.

Hoja 161 v.ta 2.a col.: Explicit. 

Hoja 162: Prologus. 

Hoja 162, 2.a col.: Crisostomus.

Hoja 192 v.ta, 2.a col.: ... super omnia deus benedictus in secula amen. 

293 hojas útiles, excepto las 1.a y última, a dos y cuatro columnas y 53 

líneas. - Vitela 0,337 alto X 0,236 ancho: caja escritura 0,237 X 0,161. 

- Letra S. XV; tres capitales miniadas en oro y colores y otras más pequeñas en colores; muchas palabras en rojo, de cuyo color van subrayadas otras, así como rellenas muchas letras; las capitales de las hojas 2.a y 162 ostentan sendas miniaturas representando a San Lucas y San Juan escribiendo sus respectivos Evangelios: la letra de estos es de mayor tamaño que la de los comentarios; las hojas 2.a y 162 llevan sencillas y elegantes orlas; notas marginales, y algunos reclamos cada doce hojas; epígrafes en rojo y azul.

Piel, sobre tabla; falto de broches. Existen dudas acerca de si el miniaturista lo fue Bernardino de Sardis (1488), o Nicolás Rabicano (1481).

(De la Librería de San Miguel de los Reyes). 

Esta obra es el tomo 2.° de la Catena Aurea (N. E. “una cadenica de oro”), en el cual comenta Santo Tomás de Aquino los Evangelios de San Lucas y San Juan, basándose en pasajes de los Santos Padres.

Nuestro Santo Evangelista nació en Antioquía; estudió pintura y medicina; acompañó a su maestro San Pablo en las últimas expediciones que éste verificó, y predicó con grandísimo éxito en varias regiones, falleciendo hacia el año 70 de Jesucristo.

Lucrecio.

N.° 1332 Dictamen de Lucrecio sobre el mérito de los Papeles de Fabio Silvio, i el Duende, contra el Orador, i Sermón impreso de S. Thomás Predicados en 7 de Marzo 1740.

15 hojas a 36 líneas. - Papel 0,194 alto X 0,142 ancho: caja escritura 0,169 X 0,110. - Letra S. XVIII. 

Texto.


Lucrecio Caro, Tito.

N.° 1333 Hoja 1.a: Titi Lucretii Cari De Rerum Natura liber primus incipit. En eadum genitrix hominum divumque voluptas Alma venus coeli subter Labentia signa Quae mare navigerum: quae terras frugiferantis.

Hoja 139: Sudabant fauces multo cum sanguine saepe Rixantes potius quam corpora deserentur.

139 hojas a 28 líneas. - Vitela 0,320 alto X 0,220 ancho: caja escritura 0,205 X 0,100; portada con orla miniada en oro y colores, un medallón, representa al poeta laureado vistiendo toga y con un libro en las manos, y otro medallón lleva escudo de los Monarcas Napolitanos sostenido por dos ángeles; en la ornamentación entran diversas figuras de animales, ángeles, músicos, niños, monstruos y emblemas; capitales miniadas en oro y colores; títulos de cada libro en líneas, alternando el oro y azul, los de los cantos y epígrafes en oro; reclamos cada ocho hojas. 

- Letra S. XV.

Piel, sobre tabla, con adornos y cantos dorados.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

Lucrecio nació en Roma el año 94 antes de J. C: estudió en Grecia; hízose célebre con su poema, que contiene toda la doctrina de la filosofía epicúrea; falleció 51 años antes de J. C.

Numerosísimos códices se conocen de este tratado, siendo los más antiguos del S. V; como posteriores figuran los de Leiden, Munich, Vaticano, Cambridge, etc.

Existe un MS. traducción castellana de Matías Sánchez, año 1832, en la Biblioteca de S. M.

Ediciones: [Brixiae, 1473?], fol.; Veronae, 1486, fol.; Venetiis, Ragazonibus. 1495, 4.°; Venetiis, Aldus, 1500, 4.°; Bononiae, Benedictis, 1511, fol.; Florentiae, Giunta, 1512, 8.°; Venetiis, Aldus, 1515, 8.°; Lugduni, Gryphius, 1534, 12.°; Lugduni, Gryphius, 1540, 8.°; Lugduni, Gryphius, 1546, 12.°; Lugduni, Gryphius, 1548, 16.°; Parisiis, Robillius, 1563, 4.°; Parisiis, Robillius, 1564, 4.°; Antuerpiae, Plantinus, 1566, 8.°; Lutetiae, Benenatus, 1570, 4.°; Venetiis, Haer, Aldus, 1583, 8.°; Lugduni, 1595, 8.°; Francofurti, 1631, 8.°; Amstelodami, 1631, 32.°; Salmurii, 1662, 4.°; París, Leonard, 1680, 4.°; París, Guillain, 1692, 2 vol.s 12.°; Oxonii, 1695, 8.°; Londini, Tonson, 1712, 4.°; Londini, Tonson, 1713, 12.°; Londini, 1717, 8.°; Patavii, Cominus, 1721, 8.°; Parisiis. 1722, 16.°; Lugduni, Jansonius, 1725, 2 vol.s 4.°; Lutetiae, Coustelier, 1744, 12.°; París, 1748, 12.°; Londini, Bridley, 1749, 18.°; Glasguae, Foulis, 1749, 8.°; Patavii, 1751, 8.°; Lutetiae, Barbou, 1754, 12.°; Londini, 1754, 8.°; Amsterdam, 1754, 2 vol.s 8.°; Glasguae, Foulis, 1759, 8.°; París, Bleuet, 1768, 2 vol.s 8.°; Basileae, 1770, 8.°; Birmingamiae, Baskerville, 1772, 4.°; Birmingamiae, Baskerville, 1773, 8.°; Leipzig, 1776, 8.°; Biponti, 1782, 8.°; Venetiis, Bettinellus, 1785, 8.°; Viennae, 1787, 8.°; Bassano, 1788, 4.°; Londini, Hamilton, 1796-97, 3 vol.s 4.°; Lipsiae, 1801, 8.°; Mediolani, Musius, 1807, fol.; Argentorati, 1808, 8.°; Edimburgii, 1812, 18.°; Glasgae, Bell, 1813, 4 vol.s 8.°; Londini, Taylor, 1813, 4.°; Oxonii, 1818, 8.°; Upsaliae, 1819, 8.°; Londini, Rodwell, 1821, 18.°; Cameraci, 1821, 12.°; París, Lefebre, 1822, 32.°; Londini, Valpy, 1823, 4 vol.s

8.°; Londini, 1828, 8.°; Lipsiae, 1833, 16.°; París, Lemaire, 1838, 2 vol.s 8.°; Parisiis, 1845, 8.°; Berolini, Reimer, 1850, 8.°; Berolini, 1853, 8.°; Berolini, 1855, 8.°

Traducciones castellanas. De D. Manuel Rodríguez Navas: Madrid, Avrial, 1892, 8.°

De D. José Marchena: Biblioteca Clásica, tomo 200.

Luis Bertrán, San.

N.° 1334 Hoja 1.a: ✞ In feriis inmaculatae conceptionis. extollens vocem 

quaedam mulier de turba etc. Lucae II.

Hoja idem: Exegesis.

Hoja 3.a: Liber generationis.

Hoja 6.a: In conceptione sacratissimae Virginis mariae Liber generationes iesu christi.

9 hojas a 46 líneas. - Papel 0,212 alto X 0,153 ancho: caja escritura 0,200 X 0,142. - Letra S. XVI.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).

Nuestro Santo nació en Valencia el año 1526: ingresó en la Orden de Santo Domingo, de la cual llegó a ser Predicador general; dedicóse a evangelizar en Indias, y falleció el 9 de octubre de 1581. Fue beatificado en 1608 y canonizado, por Clemente X, a 12 de abril de 1670.


N.° 1335 ✞ De S. Mathia apostol en S. Saluador. 1578. (S. Salvador)

Hoja 2.a v.ta: De S. matia en S. Esteuan. 1579. (Matías; Esteban o Estevan, de Stephanus, Esteve, Stephan, Steve, Étienne, etc.)

Hoja 4.a: yo Fr. Hieronimo pradas hijo deste conuento de predicadores de Valencia digo que estos dos sermones son de la mano propria del padre San luis bertran y lo conoci y le acompañe fuera de casa muchas (veces) y me hizo muchas mercedes, y soy frayle de setenta años y de abito de 50. años y por la verdad hize el presente a 2 de Abril 1618 y lo firme de mi mano. Fr. hieronimo pradas.

(N. E. Jerónimo, Gerónimo Pradas, convento de Predicadores de Valencia.)

4 hojas a 31 líneas. - Papel 0,220 alto X 0,158 ancho: caja escritura 0,211 X 0,120. - Letra S. XVI.

Título. - Texto. - P. en bl.

Está dedicado a la Condesa de Aytona, Virreina de Valencia.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).


N.° 1336 ✞ De nomine Jesu. Sermón escrito de la propria mano de 

S. Luis Bertrán (luis bertran).

7 hojas a 31 líneas. - Papel 0,218 alto X 0,155 ancho: caja escritura 0,208 X 0,140. - Letra S. XVI.

Título. - Texto. - Nota.

La nota final dice: “Estos pedaços de sermanes (sic), que se siguen en este quaderno no son escritos de manos de S. luis bertran, (de otra letra) pero suyos”.

Tela amarilla.

(De la Librería de San Miguel de los Reyes).


Luis XVI, Rey de Francia.

N.° 1337 Testamento de Luis XVI. Rey de Francia.

10 hojas, las cuatro últimas en blanco, a 23 líneas. - Papel 0,202 alto X 

0,143 ancho: caja escritura 0,191 X 0,135. - Letra S. XVIII.

Port. - V. en bl. - Título. - Texto. - P. en bl.

Luis XVI nació en Versalles el 23 de agosto de 1754: entró a reinar el 10 de mayo de 1774 y fue guillotinado a 21 de enero de 1793.

El original se conserva en el Archivo Nacional de París.

N.° 1337 Testamento de Luis XVI. Rey de Francia.

Lyon, Arzobispo de. - V. Malvin de Montazet, Antonio.

Arzobispo de.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.